Category Archives: Φωτογραφική Τεχνική

Μικρά μαθήματα φωτογραφικής τεχνικής. Πως χρησιμοποιούμε τον φωτογραφικό εξοπλισμό

Νυχτερινή φωτογραφία

Μερικές συμβουλές για την νυχτερινή φωτογραφία

Η νυχτερινή φωτογραφία είναι ένα κομμάτι της φωτογραφίας με μεγάλη παράδοση. Ο πρώτος διδάξας είναι βέβαια ο μεγάλος Μπρασάι (Gyula Halász 1899 – 1984)  που ξεκίνησε να φωτογραφίζει νυχτερινές σκηνές, αλλά και την νυχτερινή ζωή στο Παρίσι του μεσοπολέμου, όμως μετά τον Μπρασάι ακολούθησαν αρκετοί επίγονοι που εμπνεύστηκαν από το έργο του.

Για την νυχτερινή φωτογραφία και τις νυχτερινές σκηνές μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ότι φως υπάρχει στον νυχτερινό ουρανό ή το τεχνητό φως που υπάρχει στην πόλεις και στις ανθρώπινες κατασκευές. Αλλά ας περάσουμε γρήγορα στις συμβουλές  της νυχτερινής φωτογράφισης.

Εξοπλισμός για νυχτερινή φωτογράφιση

Για να φωτογραφίσουμε την νύχτα μας κάνει οποιαδήποτε φωτογραφική μηχανή και οποιοσδήποτε φακός. Οι ευρυγώνιοι  φακοί ευνοούν  κάποια θέματα, αλλά σε κάποια άλλα χρειαζόμαστε νορμάλ ή τελεφακούς. Χρειαζόμαστε σίγουρα ένα τρίποδο. Μπορούμε σίγουρα να χρησιμοποιήσουμε κι άλλους τρόπους στήριξης της φωτογραφικής μηχανής. Έχω φωτογραφίσει με την μηχανή στηριγμένη σε ουρανούς αυτοκινήτων και σε μαντρότοιχους, αλλά η καλύτερη λύση είναι ένα σταθερό φωτογραφικό τρίποδο με μια κεφαλή μπίλια. Αν τραβάτε νυχτερινές σκηνές στην πόλη έντονα φώτα κινούμενα ή όχι, μην ξεχνάτε να φορέσετε στους φακούς σας τα σκιάστρα τους ώστε να αποφύγετε ανεπιθύμητα πιθανά θαμπώματα και παράξενες αντανακλάσεις μέσα στα στοιχεία των φακών. Για το τράβηγμα των φακών καλό είναι να έχετε κάποιο τρόπο απομακρυσμένης ενεργοποίησης του κουμπιού της μηχανής. Remote control,  κάποια εφαρμογή στο κινητό ή ηλεκτρονικό ντεκλασέρ. Αν δεν υπάρχει τίποτε από όλα αυτά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την αυτοφωτογράφιση της μηχανής (self -timer) στον χρόνο των 2 δευτερολέπτων που διαθέτουν συνήθως όλες οι μηχανές. Για τον τρόπο λήψης και για την νυχτερινή φωτογράφιση παραμένω πιστός στο Μ ή στο Α-Αv ανάλογα με την περίπτωση.

Φωτογραφία:  Ιωάννα Ενεζλή

Χρόνοι έκθεσης για νυχτερινές φωτογραφίες

Σας παραθέτω κάποιους συνηθισμένους χρόνους έκθεσης για ρύθμιση ευαισθησίας ISO 100 και διάφραγμα f11, για διάφορες συνθήκες νυχτερινής φωτογράφισης.  Η μόνη διαφοροποίηση υπάρχει στην φωτογράφιση κεραυνών και την φωτογράφιση του γαλαξία που τις παραθέτω στο τέλος της λίστας

Νυχτερινό τοπίο πόλης από 10-30 δευτερόλεπτα

Αντανακλάσεις των νυχτερινών φώτων στο νερό  30-60 δευτερόλεπτα

Εορταστικός στολισμός πόλεων 10-30 δευτερόλεπτα

Κινούμενα φώτα αυτοκινήτων στην πόλη 15-30 δευτερόλεπτα

Νυχτερινά τοπία φωτισμένα από το φως της Πανσελήνου 15 – 30 λεπτά

Σκηνές με φωτιά εξωτερικές  δευτερόλεπτα 1-4 δευτερόλεπτα

Επιγραφές νέον  1-4 δευτερόλεπτα

Πυροτεχνήματα 1- 60 δευτερόλεπτα

Κεραυνοί  – αστραπές  (ISO 100 – f5,6 – ταχύτητα ανάλογα με τον περιβαλλοντολογικό φωτισμό)

Φωτογράφιση γαλαξία  (ISO 6400 – f8 – 20 δευτερόλεπτα)

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Πως επιλέγουμε διάφραγμα στην φωτογραφία

Τρεις βασικές επιλογές διαφράγματος στην φωτογραφία

Είναι πολλές φορές που κάνουμε αυτή την κουβέντα με μαθητές μου αλλά και φίλους της φωτογραφίας, για το ποιες είναι οι βασικές επιλογές όσο αφορά την ρύθμιση του διαφράγματος στην φωτογραφική μηχανή. Δεν θα βαρεθώ ποτέ να λέω ότι συνήθως θεωρούμε λανθασμένα  το διάφραγμα σαν έναν από τους παράγοντες της έκθεσης στην φωτογραφία στο περίφημο τρίγωνο της έκθεσης (που ξεχνάει τον παράγοντα Φως). Έτσι χιλιάδες άρθρα, βιβλία και βίντεο στο διαδίκτυο θεωρούν ότι η επιλογή του διαφράγματος κυρίως καθορίζει το πόσο φως θα πέσει επάνω στον αισθητήρα μας.  Δεν βαριούνται να λένε και να γράφουν ότι η επιλογή του διαφράγματος καθορίζει πόσο φως θα περάσει μέσα από τον φακό μας, πόσο φως θα φτάσει μέσα από τον φακό μας στον ψηφιακό αισθητήρα της μηχανής μας. Χαίρω πολύ! Όμως  η ρύθμιση του διαφράγματος θα έπρεπε να μας  ενδιαφέρει κυρίως για άλλες παραμέτρους του φωτογραφικού αποτελέσματος και όχι τόσο για τον καθορισμό της φωτεινότητας μιας φωτογραφίας.

Μια συνηθισμένη κλίμακα διαφραγμάτων

Ας το ξαναγράψω για μια ακόμη φορά αναλυτικά μιας και είχα πρόσφατα σχετικές απορίες που στάλθηκαν από φίλους στο facebook. Ο τρόπος που ένας φωτογράφος επιλέγει το διάφραγμα είναι απλός.

Ή επιλέγουμε ανοιχτά διαφράγματα,  και για να τα αναφέρουμε, δηλαδή διάφραγμα f1 –  f1,4 – f2 – f2,8 – f4 – f5,6 ώστε να έχουμε μικρό βάθος πεδίου και μεγάλο μπόκε.

Ή επιλέγουμε κλειστά διαφράγματα δηλαδή f11 – f16 – f22 – f32 – f45 ώστε να έχουμε μεγάλο βάθος πεδίου και μικρό μπόκε.

Ανοιχτό διάφραγμα – Μικρό βάθος πεδίου – Έντονο μπόκε

Ή επιλέγουμε μεσαία διαφράγματα που ανάλογα με τον φακό κινούνται στην περιοχή ανάμεσα στο f5,6 – f8 – f11 ώστε να πετύχουμε την μέγιστη φωτογραφική ποιότητα αφού σε αυτή την περιοχή διαφραγμάτων συνήθως οι φακοί έχουν το “sweet spot”, το σημείο δηλαδή, την επιλογή διαφράγματος που αποδίδει το ποιοτικότερο φωτογραφικό τους είδωλο.

Δεν έχουμε άλλους τρόπους να διαλέξουμε διάφραγμα. Αν αλλάζουμε διάφραγμα με σκοπό να ρυθμίσουμε την έκθεση και το πόσο φως θα πέσει επάνω στον ψηφιακό μας αισθητήρα τότε κάνουμε λάθος γιατί ρυθμίζοντας έτσι την  φωτεινότητα θα ρυθμίσουμε χωρίς να το θέλουμε και το βάθος πεδίου, αλλά θα καθορίσουμε και την τελική ποιότητα της φωτογραφίας.

Κλειστό διάφραγμα – Μεγάλο βάθος πεδίου – Καθόλου μπόκε

Παλιότερα την εποχή του φιλμ ήταν πιο λογικό το διάφραγμα να συμμετέχει περισσότερο στην ρύθμιση της έκθεσης γιατί το φιλμ που είχαμε στην μηχανή ήταν σταθερής ευαισθησίας και δεν μπορούσε να αλλάζει από φωτογραφία σε φωτογραφία.  Έτσι οι συμβιβασμοί που κάναμε ήταν περισσότεροι. Σήμερα με την δυνατότητα που έχουν οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές όσο αφορά την ρύθμιση της ευαισθησίας του ψηφιακού αισθητήρα ο φωτογράφος είναι πιο ελεύθερος να επιλέξει ακριβώς το διάφραγμα που θέλει κυρίως για να διαμορφώσει το προσωπικό του φωτογραφικό ύφος, παρά για τον έλεγχο της έκθεσης.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Υπέρυθρη Ασπρόμαυρη Φωτογραφία

Επιλογή στο Photoshop που μετατρέπει τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες σε υπέρυθρες

Υπάρχει μια επιλογή στο photoshop που κάνει τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες να μοιάζουν πάρα πολύ σαν να έχουν τραβηχτεί με το παλιό ασπρόμαυρο υπέρυθρο φιλμ της KODAK που δεν κυκλοφορεί πλέον.

Η διαδικασία της παλιάς εποχής ήταν απλή. Φόρτωνες ένα φιλμ σαν το Kodak HIE 135-36 Hi-Speed Infrared  που η μέγιστη ευαισθησία του ήταν από τα 750 nm μέχρι τα 840 nm. Έκοβες όλο το ορατό φως μέχρι τα 720 nm με κάποιο φίλτρο σαν το IR Black red 830 (υπήρχαν και φίλτρα για το υπέρυθρο που άφηναν λίγο κόκκινο να περάσει). Τώρα αυτό το φιλμ δεν είναι πλέον διαθέσιμο αλλά ψάχνοντας βρήκα ένα φιλμ της Rollei αντίστοιχο που έχει ευαισθησία στην περιοχή 715 – 750 nm. Μην ξεγελαστείτε με το SFX της ILFORD που ποτέ δεν ήταν υπέρυθρο φιλμ απλά έχει μια μεγαλύτερη ευαισθησία στο κόκκινο.

Φυσικά το εφέ του υπέρυθρου ασπρόμαυρου φιλμ μπορείς να το προσομοιάσεις σε κάποιο πρόγραμμα επεξεργασίας, αρκεί να το έχεις δουλέψει και να ξέρεις πως περίπου ανταποκρίνονταν το  υπέρυθρο φως στα παλιά φιλμ. Όμως δεν είχα προσέξει ποτέ ότι υπήρχε και έτοιμη αυτόματη προεπιλογή όταν κάνεις μια φωτογραφία από έγχρωμη ασπρόμαυρη στο  στο photoshop.

Η διαδρομή είναι IMAGE- ADJUSTMENTS – BLACK&WHITE – και αντί το DEFAULT επιλέγετε από την λίστα το INFRARED.

Το ενδιαφέρον είναι ότι εξακολουθεί να υπάρχει η επιλογή να πειράξετε τα χρωματικά κανάλια για να διαμορφώσετε περαιτέρω τις τονικότητες. Από όταν το ανακάλυψα έχω ξεκινήσει να παίζω και φυσικά βρήκα κάποιες φωτογραφίες με δέντρα να δοκιμάσω. Αντίστοιχες φωτογραφήσεις έκανα και πριν από πολλά χρόνια όταν χρησιμοποιούσα κανονικά υπέρυθρα φιλμ. Δοκιμάστε το θα ενθουσιαστείτε!

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

 

H εμφάνιση του ασπρόμαυρου φιλμ (Α/Μ ή B&W)

Η διαδικασία της εμφάνισης του ασπρόμαυρου αρνητικού φιλμ

Με την ευκαιρία μιας παρουσίασης μαθήματος που έκανα στους μαθητές του πρώτου εξαμήνου στο τμήμα φωτογραφίας στο ΙΕΚ  ΟΜΗΡΟΣ του Πειραιά, που είχε ακριβώς αυτό το θέμα την εμφάνιση του ασπρόμαυρου φιλμ αποφάσισα να γράψω ένα καινούργιο άρθρο στο blog μου (γιατί υπάρχουν παλιά άρθρα για την επεξεργασία του φιλμ στις ιστοσελίδες του fotoart.gr, αλλά και ένα παλιότερο εδώ στο photographyinfo.gr). Ο σκοπός του σημερινού άρθρου είναι να  βοηθήσω τους νέους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την φωτογραφία του φιλμ, ώστε να τολμήσουν να ασχοληθούν με την εμφάνιση του ασπρόμαυρου φιλμ και να το κάνουν  με τον σωστό τρόπο.

Αυτό το λέω γιατί δυστυχώς τα αποτελέσματα που βλέπω πολλές φορές στο ίντερνετ, ειδικά στα social media από διάφορες φωτογραφικές ομάδες και σεμινάρια ασπρόμαυρης φωτογραφίας με φιλμ,  είναι απογοητευτικά. Συνεχώς βλέπω  εμφανώς κακοεμφανισμένα, κακοστερεωμένα και κακοπλυμένα φιλμ. Έχουμε ένα ενεργό ενδιαφέρον για την φωτογραφία του φιλμ (αναλογική την λένε τώρα παρόλο που δεν συμφωνώ με τον όρο που είναι δανεισμένος από τις βιντεοκάμερες). Επίσης  έχουμε σίγουρο δεδομένο ότι στο μέλλον θα υπάρξουν κύματα με αυξανόμενο ενδιαφέρον για τις τεχνικές της φωτογραφίας του φιλμ (όπως είχε γίνει και με τις φωτογραφικές τεχνικές του 19ου αιώνα παλιότερα στον 20ο αιώνα).  Για αυτό τον λόγο θεωρώ ότι άρθρα σαν το σημερινό θα είναι πολύ χρήσιμα τώρα και στο μέλλον. Σαν φωτογράφος που χρησιμοποίησα τα ασπρόμαυρα φιλμ σαν ερασιτέχνης και επαγγελματίας για πάνω από 25 χρόνια, σαν ιδιοκτήτης εργαστηρίου ασπρόμαυρης φωτογραφίας (ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΘΑΛΑΜΟΣ) και εμφάνισης ασπρόμαυρων φιλμ στο χέρι για πάνω από 15 χρόνια και σαν δάσκαλος που δίδαξα ασπρόμαυρη φωτογραφία, σκοτεινό θάλαμο, δομή των παραδοσιακών φωτογραφικών υλικών και χημεία της φωτογραφίας για πάνω από 10 χρόνια,  θέλω να μοιραστώ τις γνώσεις και την εμπειρία μου, σαν μια παρακαταθήκη για τις νέες γενιές φωτογράφων.

Δοχείο εμφάνισης του ασπρόμαυρου φιλμ (tank)  με 2 καρούλια (reels)

Οι πρώτες κινήσεις στην εμφάνιση του ασπρόμαυρου φιλμ (B& W ή Α/Μ)

Για να ξεκινήσουμε να εμφανίσουμε  ένα ασπρόμαυρο φιλμ το πρώτο που μας ενδιαφέρει είναι το μέγεθος του.  Για το φιλμ μεγέθους 120 και 220 και για τα φιλμ 135 έχουν καθιερωθεί κάποια δοχεία εμφάνισης (tank) και  κάποια καρούλια που περνάμε τα φιλμ και αφήνουν κενό χώρο ώστε να μπορούν να περάσουν τα διάφορα χημικά διαλύματα της εμφάνισης και το νερό για το στάδιο του πλυσίματος. Ένα τέτοιο δοχείο (tank) θα χρησιμοποιήσουμε στην διαδικασία που θα σας περιγράψω σήμερα.   Για άλλα μεγέθη φιλμ  ή για φιλμ σε πλάκες, υπάρχουν πιο ειδικευμένα δοχεία και λεκάνες που δεν θα ασχοληθούμε σήμερα.

Εξωλκέας της γλώσσας του φιλμ αν θέλουμε να κόψουμε ίσια το φιλμ κανονικά στο φως και όχι στα τυφλά στο σκοτάδι

Η πρώτη κίνηση που πρέπει να κάνουμε είναι να αφαιρέσουμε το φιλμ από την συσκευασία του. Δηλαδή να αφαιρέσουμε το μεταλλικό περίβλημα  από το φιλμ 135 , να το περάσουμε στο καρούλι αφού έχουμε προσαρμόσει το πλάτος του στα 35mm  και να τοποθετήσουμε το καρούλι (reel ) μέσα στο φωτοστεγανό δοχείο όπου θα γίνει η διαδικασία της εμφάνισης. Αυτό το πρώτο στάδιο γίνεται στο απόλυτο σκοτάδι γιατί το φιλμ είναι γυμνό και μπορεί να καεί από το παραμικρό φως. Οπότε ή γίνεται μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο ή μέσα σε μια ντουλάπα ή σε κάποιο ειδικό φωτοστεγανό χώρο που είναι φτιαγμένος για αυτόν τον σκοπό. Σε κανονικό φως δωματίου μπορούμε να φορτώσουμε το φιλμ στο καρούλι και στο tank σε κάποιο σάκο αλλαγής που είναι φτιαγμένος για αυτό ακριβώς τον σκοπό.

Ανοιχτήρι για φιλμ 135, μοιάζει σαν αυτά για μπουκάλια μπύρας η αναψυκτικών

Είναι πολύ χρήσιμο αλλά όχι απαραίτητο να έχουμε κόψει την γλώσσα από το 135 φιλμ που αυτό μπορεί να γίνει και στο φως για την κόψουμε ομοιόμορφα. Αν η γλώσσα του φιλμ έχει μπει μέσα στην συσκευασία υπάρχουν ειδικά εξαρτήματα που μας βοηθούν να την ξαναβγάλουμε έξω (Εξωλκέας φιλμ).  Στο φιλμ 120-220 πρέπει να ξεκολλήσουμε και να πετάξουμε το μαύρο χαρτί προστασίας που είναι τυλιγμένο μαζί με το φιλμ (έχω ακούσει ιστορίες για φωτογράφους που στις πρώτες τους προσπάθειες πετούσαν το φιλμ και προσπαθούσαν να εμφανίσουν το χαρτί ), για να μπορέσουμε να περάσουμε το φιλμ στο καρούλι που πρέπει να το έχουμε τοποθετήσει στην πιο πλατιά θέση.

Για την διαδικασία της εμφάνισης του ασπρόμαυρου φιλμ  υπάρχουν διαθέσιμα και κιτ εξοπλισμού. Ανάλογα την εταιρεία μπορεί να περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα ή  και όχι

H ώρα της εμφάνισης του ασπρόμαυρου φιλμ

Έχουμε λοιπόν το φιλμ περασμένο στο καρούλι και τοποθετημένο μέσα στο φωτοστεγανό δοχείο (tank). Μπορούμε τώρα να ανάψουμε το φως και να ξεκινήσουμε να φτιάξουμε τα διαλύματα που θα χρειαστούμε. Με την σειρά Εμφάνιση,  Λουτρό διακοπής  (stop bath) και Στερέωση.  Για την δημιουργία των διαλυμάτων χρειαζόμαστε ογκομετρικά δοχεία διαβαθμισμένα. Ένα για μικρές ποσότητες (μέχρι 25 ή 50ml) και 3 τουλάχιστον για την συνολική ποσότητα που χωράει το δοχείο μας (για παράδειγμα 600ml). Όπως και ένα θερμόμετρο υγρών διαλυμάτων για να τα φτιάξουμε στην σωστή θερμοκρασία.

Το πρώτο χημικό διάλυμα που χρησιμοποιούμε στην διαδικασία της εμφάνισης του φιλμ είναι ο εμφανιστής ή film developer. Ο βασικός του ρόλος είναι μετατρέπει τους φωτισμένους κόκκους του φιλμ σε μαύρο μεταλλικό άργυρο αφήνοντας ανέπαφους τους μη φωτισμένους.  Δηλαδή να  μετατρέψει την λεγόμενη λανθάνουσα εικόνα σε πραγματική αρνητική εικόνα. Αυτό το πετυχαίνει χάρη σε κάποιες ισχυρές αναγωγικές ουσίες που περιέχει και λέγονται εμφανιστικοί παράγοντες. Οι ουσίες αυτές ενισχύουν την λανθάνουσα εικόνα περίπου 1000000 φορές. Πράγμα που σημαίνει ότι την λανθάνουσα εικόνα δεν μπορούμε να την δούμε με κανένα τρόπο πριν εμφανίσουμε το φιλμ.  Ο εμφανιστής είναι το πιο κρίσιμο από τα στάδια της εμφάνισης του φιλμ και χρειάζεται απόλυτο έλεγχο σε όλους τους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την σωστή εμφάνιση και είναι:

Η αραίωση

Το πόσο αραιωμένο θα είναι το διάλυμα του εμφανιστή μας δίνει και διαφορετικά χαρακτηριστικά και εξαρτάται από την χημική του σύσταση. Σημασία έχει να χρησιμοποιούμε συχνά τον ίδιο εμφανιστή στην ίδια αραίωση ώστε να έχουμε επαναλαμβανόμενα αποτελέσματα και να μπορούμε εύκολα να κάνουμε βελτιώσεις. Η αραίωση είναι ένας παράγοντας που πρέπει να παραμένει σταθερός όχι μόνο στον εμφανιστή αλλά και στα άλλα χημικά της εμφάνισης. Υπάρχουν εμφανιστές και τα υπόλοιπα χημικά για την εμφάνιση του φιλμ που είναι σε σκόνη, αλλά και υγρή μορφή. Η σκόνες έχουν την  έξτρα δυσκολία ότι πρέπει να τα αραιώσουμε και πιθανόν να πρέπει να περιμένουμε αν η αραίωση χρειάζεται μεγαλύτερη θερμοκρασία από την θερμοκρασία της διαδικασίας της εμφάνισης. Τα υγρά χημικά έχουν την θερμοκρασία του περιβάλλοντος και είναι ευκολότερο να φτιάξουμε τα διαλύματα της εμφάνισης όπως τα θέλουμε.

Η οξείδωση

Ο  εμφανιστής και τα υπόλοιπα χημικά οξειδώνονται με την χρήση  οπότε δεν είναι σωστό να χρησιμοποιούμε παλιούς εμφανιστές και στερεώσεις,  γιατί τα χαρακτηριστικά τους έχουν αλλοιωθεί από την χρήση. Υπάρχουν εμφανιστές μιας χρήσης που είναι και αρκετά  οικονομικοί,  αλλά μπορούμε πάντα να φτιάξουμε και μόνοι μας αν η οικονομία είναι το ζητούμενο. Θα φροντίσω σε επόμενες αναρτήσεις/άρθρα μου να σας παρουσιάσω δοκιμασμένες συνταγές για να φτιάξετε τα δικά σας χημικά για όλα τα στάδια της εμφάνισης. Αν θέλουμε να επαναχρησιμοποιούμε τους εμφανιστές πρέπει να αλλάζουμε τον χρόνο εμφάνισης και να κρατάμε σημειώσεις για την ποσότητα των φιλμ που έχουμε εμφανίσει στο κάθε διάλυμα.  Για την στερέωση τα πράγματα είναι κάπως  καλύτερα καθώς αντέχει περισσότερο σε πολλαπλή χρήση, αλλά πάλι με αύξηση του χρόνου στερέωσης.

Η ανάδευση

Απαραίτητη στην διαδικασία της εμφάνισης σε όλα τα χημικά αλλά και στο πλύσιμο όπως θα δείτε και παρακάτω είναι η ανάδευση του δοχείου (tank) για να πηγαίνει φρέσκο χημικό στην επιφάνεια του φιλμ. Υπάρχουν πολλών ειδών πλάνα ανάδευσης που όμως δεν έχουν και ιδιαίτερες διαφορές στο αποτέλεσμα που επιφέρουν. Μεγάλη σημασία έχει η ανάδευση να είναι σταθερή και πάντα η ίδια,  παρά το τι είδους ανάδευση θα κάνουμε. Η ανάδευση που προτείνω είναι το πρώτο λεπτό συνέχεια και κάθε 30 δευτερόλεπτα  δύο (2) αναδεύσεις για όλα τα χημικά της εμφάνισης. Η ανάδευση μπορεί να είναι μια πλήρης περιστροφή του δοχείου της εμφάνισης η απλά η κίνηση του 90 μοίρες δεξιά και 90 μοίρες αριστερά.  Αν κάποιος επιλέξει πιο έντονο πλάνο ανάδευσης το πιθανότερο είναι να χρειαστεί να μειώσει τους χρόνους σε όλα τα διαλύματα, αλλά κυρίως στον εμφανιστή. Σημαντικό όταν τελειώνετε με την κάθε  ανάδευση, είναι να αφήνετε το δοχείο στον πάγκο ή το τραπέζι με ένα μικρό χτύπημα ώστε να φύγουν τυχόν φυσαλίδες που δημιουργήθηκαν μέσα στο δοχείο, από την επιφάνεια του φιλμ.

Η θερμοκρασία

Κρίσιμος παράγοντας στην εμφάνιση των φιλμ είναι η θερμοκρασία των διαλυμάτων των χημικών στα διάφορα στάδια , χρειάζεται πάντα σωστό έλεγχο και ένα καλό θερμόμετρο υγρών διαλυμάτων. Συνήθως οι 20 βαθμοί κελσίου είναι ότι πρέπει εκτός και οι οδηγίες των κατασκευαστών των χημικών είναι διαφορετικές. Μπορείτε να διαφοροποιήσετε τις θερμοκρασίες σε σχέση με τους χρόνους. Υπάρχουν σχετικοί πίνακες ειδικά για μέρη που κάνει πολύ ζέστη. Για να γίνεται η διαδικασία του εμφανιστή όσο το δυνατόν σε σταθερότερη θερμοκρασία μερικές φορές είναι χρήσιμο να κάνουμε ένα πρώτο μπάνιο το φιλμ με σκέτο νερό στην θερμοκρασία του εμφανιστή. Αλλά να ξέρετε ότι αυτό αλλάζει τους δημοσιευμένους χρόνους εμφάνισης. Σε κάθε περίπτωση να είστε αυστηροί με την θερμοκρασία του εμφανιστή γιατί δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής. Ενώ  τα υπόλοιπα στάδια έχουν μεγαλύτερο περιθώριο σφάλματος.

Το λουτρό διακοπές ή λουτρό σταματήματος ή stop bath στην εμφάνιση του ασπρόμαυρου φιλμ

Απαραίτητο στάδιο αν και αρκετοί φωτογράφοι το παρέλειπαν  πολλές φορές είναι ένα ενδιάμεσο μπάνιο πριν την στερέωση που το ονομάζουμε ακριβώς μεσαίο λουτρό ή μπάνιο σταματήματος. Αυτό είναι συνήθως αραιό διάλυμα οξικού οξέος που με το όξινο περιβάλλον του σταματάει άμεσα την εμφάνιση που λειτουργεί σε αλκαλικό περιβάλλον. Μιας και ο χρόνος που τοποθετούμε  αυτό το διάλυμα στο δοχείο της εμφάνισης είναι  από 30 δευτερόλεπτα  μέχρι ένα λεπτό, αυτό σημαίνει για το πλάνο ανάδευσης που σας έχω προτείνει, συνεχόμενη ανάδευση για το μπάνιο σταματήματος. Το μπάνιο σταματήματος το ξαναχρησιμοποιούμε, αρκεί να έχει κάποιο δείκτη PH ώστε να καταλαβαίνουμε ότι εξαντλείται. Συνήθως το χρώμα του από κιτρινοπορτοκαλί γίνεται μωβ. Ο πιο συνηθισμένος δείκτης είναι το  πορφυρούν της βρωμοκρεσόλης στην ελληνική βιβλιογραφία (στα αγγλικά Bromocresol purple), το αναφέρω βασικά γιατί μου αρέσει πολύ  το όνομα.

Ένα χαρακτηριστικό  υγρό σταματήματος με δείκτη PH

Η στερέωση του ασπρόμαυρου φιλμ

Μετά το μπάνιο σταματήματος  ακολουθεί το διάλυμα της στερέωσης ή fixer,  που είναι το στάδιο που απομακρύνουμε το φωτοευαίσθητο υλικό που εξακολουθεί και υπάρχει στο φιλμ μας, έτσι ώστε το φιλμ μετά από αυτό το στάδιο να παραμείνει σταθερό και να μην μαυρίσει πιο πολύ.  Διαλύει δηλαδή τους φωτοευαίσθητους κρυστάλλους των αλογονιδίων του αργύρου ώστε να μην μετατραπούν στην συνέχεια σε μαύρο μεταλλικό άργυρο μόλις το φιλμ ξαναβγεί στο φως. Το μπάνιο της στερέωσης πολλές φορές το συναντάμε και με την ονομασία HYPO.

Στερέωση για ασπρόμαυρα φιλμ και χαρτιά σε σκόνη

Το πλύσιμο του ασπρόμαυρου φιλμ

Μετά από όλα αυτά τα χημικά που επέδρασσαν στο ασπρόμαυρο φιλμ είναι η ώρα να το ξεπλύνουμε να τα απομακρύνουμε για να αποκτήσει το φιλμ μεγαλύτερη σταθερότητα και διάρκεια. Για το πλύσιμο υπάρχουν διάφορα πλάνα αλλά που είναι εντελώς  ενάντια στην οικολογική μου συνείδηση. Για παράδειγμα πλύσιμο σε τρεχούμενο νερό για τουλάχιστον μισή ώρα με τρία τέταρτα.  Μπορούμε βάζοντας ένα ακόμη χημικό απομάκρυνσης της στερέωσης (hypo clearing) να συντομεύσουμε τον χρόνο στα 5-10 λεπτά. Όμως ανεβάζουμε το κόστος και περνάμε ακόμη ένα χημικό παράγοντα από το φιλμ που καλά είναι να τον αποφύγουμε. Για το πλύσιμο έχω ένα πλάνο με 3 αλλαγές νερού και 5 , 10 και 20 αναδεύσεις που τα αποτελέσματα του σε υπολείμματα χημικών στο φιλμ  είναι αντίστοιχα με τα 30 λεπτά σε τρεχούμενο νερό και έχουμε τεράστια οικονομία σε νερό και δεν χρειάζεται να περιμένουμε και την μισή ώρα.

Σύστημα πλυσίματος του φιλμ για τρεχούμενο νερό που το αποφεύγουμε με τις διαδοχικές αλλαγές νερού και την ανάδευση κατά το στάδιο του πλυσίματος 

Το στέγνωμα του ασπρόμαυρου φιλμ

Μετά από το πλύσιμο ακολουθεί το στέγνωμα. Το φιλμ βγαίνει από το καρούλι και το απλώνουμε είτε με τα ειδικά μανταλάκια που έχουν και ένα βάρος για να είναι το φιλμ κάπως τεντωμένο, είτε με κανονικά οικιακά μανταλάκια. Πριν το απλώσουμε το φιλμ το περνάμε από ένα υγρό διαβροχής που μειώνει την επιφανειακή τάση για τρέξουν τα νερά και να στεγνώσει ομοιόμορφα χωρίς κηλίδες. Σημαντική παρατήρηση για το υγρό διαβροχής. Μόλις απλώσουμε το φιλμ πρέπει να τραβήξουμε τα πολλά νερά είτε με μια ειδική λαβίδα, είτε με τα δάχτυλα μας. Μετά απλά περιμένουμε το φιλμ να στεγνώσει εκτός και έχουμε κάποιο θάλαμο στεγνώματος. Πάντως θάλαμοι στεγνώματος με ανεμιστήρες καλό είναι να μην χρησιμοποιούνται γιατί μπορεί να γεμίσουν το φιλμ σκόνες.

Η φύλαξη  και αποθήκευση του εμφανισμένου ασπρόμαυρου φιλμ

Μόλις το ασπρόμαυρο φιλμ στεγνώσει ο καλύτερος τρόπος αποθήκευσης είναι να το κόψουμε σε εξάδες καρέ και να το τοποθετήσουμε σε σελίδες φύλαξης αρνητικών από ρυζόχαρτο. Με τη σειρά τους αυτές τις σελίδες τις  βάζουμε σε ένα ειδικό άλμπουμ. Ξεχάστε τις πλαστικές σελίδες που είναι πιο ανθεκτικές αλλά δημιουργούν άλλα προβλήματα και βέβαια ξεχάστε να αφήσετε το φιλμ χωρίς να το κόψετε και να το αποθηκεύσετε μέσα στο πλαστικό κουτάκι τους της αρχικής συσκευασίας του ως ρολό. Γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι το φιλμ θα γεμίσει σκόνες και θα γρατζουνιστεί.

Σελίδες φύλαξης φιλμ από ρυζόχαρτο (σε εξάδες)

Γενικές συμβουλές – tips για την εμφάνιση του ασπρόμαυρου φιλμ.

Την εμφάνιση του ασπρόμαυρου φιλμ μπορείτε πανεύκολα να την κάνετε στο μπάνιο (ή στην κουζίνα)  του σπιτιού σας. Εκεί έχετε όλα τα απαραίτητα όπως κρύο και ζεστό νερό.  Μάλιστα το μπάνιο που πάντα σχεδόν έχει μεγαλύτερη σχετική υγρασία και λιγότερη σκόνη είναι το ιδανικό μέρος για να στεγνώνει το φιλμ.  Έχω δει ότι πολλές εταιρείες πουλάνε ξεχωριστούς αναδευτήρες, που είναι χρήσιμοι, αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ως αναδευτήρα το θερμόμετρο. Όσο αφορά το μεσαίο λουτρό ή μπάνιο σταματήματος που πολύ το παραβλέπουν κακώς βέβαια, είναι προτιμότερο να κάνεις ένα διάλυμα με σπιτικό ξύδι από το να μην κάνεις τίποτε ή ένα απλό πλύσιμο.  Για να φορτώσετε το φιλμ στο τανκ πρέπει να σκοτεινιάσετε κάποιο δωμάτιο και αν δεν σκοτεινιάζει εντελώς να χρησιμοποιήσετε κάποια ντουλάπα ή ακόμη κάποιο σκούρο χοντρό μπουφάν που μπορεί να παίξει τον ρόλο ενός αυτοσχέδιου σάκου αλλαγής. Μετά από όλα αυτά είναι σίγουρο ότι θα έχετε ασπρόμαυρα φιλμ που θα είναι σωστά εμφανισμένα και θα τα διατηρήσετε για μεγάλα χρονικά διαστήματα όπως πρέπει.

Συνοψίζοντας  για την εμφάνιση του ασπρόμαυρου φιλμ

Στο φως

Κόβουμε την γλώσσα του φιλμ 135 για να περάσει ευκολότερα στο καρούλι

Στο σκοτάδι

Ξετυλίγουμε και ξεκολλάμε το φιλμ 120 & 220 από το μαύρο προστατευτικό χαρτί του

Περνάμε τα φιλμ στα καρούλια

Τοποθετούμε τα  καρούλια με τα περασμένα φιλμ μέσα στο δοχείο της εμφάνισης

Στο φως

Φτιάχνουμε τα χημικά μας εμφανιστή, μεσαίο λουτρό και στερέωση στην θερμοκρασία που θέλουμε

Περνάμε ή όχι ένα πρώτο πλύσιμο με νερό στην θερμοκρασία του εμφανιστή

Βάζουμε το διάλυμα του εμφανιστή μέσα στο δοχείο και ξεκινάμε τις αναδεύσεις. Το πρώτο λεπτό συνέχεια και κάθε μισό λεπτό δύο αναδεύσεις. Όταν ολοκληρωθεί ο χρόνος αδειάζουμε τον εμφανιστή.

Βάζουμε το μεσαίο λουτρό (stop bath) και αναδεύουμε συνέχεια τουλάχιστον  από 30 δευτερόλεπτα μέχρι ένα λεπτό. Αδειάζουμε το μεσαίο λουτρό.

Βάζουμε το διάλυμα της στερέωσης και αναδεύουμε συνέχεια για το πρώτο λεπτό και δύο αναδεύσεις κάθε μισό λεπτό (30 δευτερόλεπτα). Αδειάζουμε την στερέωση.

Πλένουμε το φιλμ σε τρεχούμενο νερό για τουλάχιστον 30 λεπτά (ΟΧΙ) 

ή

Βάζουμε hypoclearing για ένα λεπτό και πλένουμε σε τρεχούμενο νερό για 5 λεπτά (ΟΧΙ)

ή

κάνουμε το πλύσιμο με 3 αλλαγές νερού με 5, 10 και 20 αναδεύσεις (ΝΑΙ)

Βάζουμε φρέσκο νερό με λίγο υγρό διαβροχής για μισό με ένα λεπτό

Απλώνουμε το φιλμ να στεγνώσει αφού αφαιρέσουμε τα νερά από την επιφάνεια του είτε με μια λαβίδα αφαίρεσης των νερών ή περνώντας το φιλμ ανάμεσα στα δάκτυλα μας (δείκτης και μέσος).

Μόλις στεγνώσει το φιλμ το κόβουμε σε εξάδες το 135, τριάδες το 120/220  και το τοποθετούμε σε σελίδες φύλαξης αρνητικών (ρυζόχαρτο)

Βάζουμε τις σελίδες στο άλμπουμ αρχειοθέτησης

Καλή σας εμφάνιση!

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

 

Φίλτρα για την φωτογραφία

Φωτογραφικά φίλτρα στον αιώνα της ψηφιακής φωτογραφίας

Για τους παλιότερους φωτογράφους ήταν γνωστό τι ήταν τα φωτογραφικά φίλτρα ή έστω τα φίλτρα για την φωτογραφία ή τις φωτογραφίες. Ήταν αυτά τα μεταλλικά δαχτυλιδάκια που είχαν σπείρωμα ώστε να βιδώνουν μπροστά από τους φωτογραφικούς φακούς (καμιά φορά και πίσω) και στήριζαν φακουδάκια-κρυσταλλάκια με  διάφορες ιδιότητες  που έδιναν αυτές τους τις ιδιότητες σε αποτελέσματα στην ίδια την φωτογραφία. Επηρέαζαν δηλαδή την φωτογραφία με ένα τρόπο που δεν θα μπορούσαμε να το πετύχουμε αλλιώς. Ήταν δηλαδή απαραίτητα αν θέλαμε να έχουμε το συγκεκριμένο φωτογραφικό αποτέλεσμα. Να σημειώσω εδώ ότι αυτά τα μεταλλικά δαχτυλίδια φίλτρα ήταν τα πιο συνηθισμένα και διαδεδομένα, γιατί υπάρχουν και τα διάφορα συστήματα στήριξης φίλτρων για φίλτρα τετράγωνα σε διάφορες διαστάσεις και υλικά.

Ένα προστατευτικό φίλτρο UV καινούργιας φιλοσοφίας και σχεδίασης από μια παλιά γνωστή εταιρεία

Με την έλευση της ψηφιακής φωτογραφίας και κυρίως της ψηφιακής επεξεργασίας άρχισαν αρχικά στα προγράμματα επεξεργασίας να παρουσιάζονται εντολές με το όνομα filter, που επιδρούσαν στις φωτογραφίες με διάφορους τρόπους, αλλά αυτό δεν αφορούσε το κοινό, αλλά μόνο τους φωτογράφους και γενικά τους ανθρώπους που χρησιμοποιούσαν αυτά τα προγράμματα.  Όταν όμως γίναμε όλοι φωτογράφοι, με τα κινητά τηλέφωνα άρχισαν να κυκλοφορούν κάποιες εφαρμογές που επηρέαζαν την φωτογραφία μετά την λήψη της, ενώ όσο εξελίσσονταν τα πράγματα, τέτοιου είδους φίλτρα – filters προστέθηκαν σχεδόν σε όλα τα κινητά και όλες τις εφαρμογές που έχουν να κάνουν με εικόνα.

Επιλογές φίλτρων σε εφαρμογή στο κινητό τηλέφωνο

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο περισσότερος κόσμος όταν ακούει φίλτρα να νομίζει ότι μιλάμε για αυτά τα φίλτρα (τα φίλτρα των κινητών τηλεφώνων και των διάφορων εφαρμογών)  και είναι λογικό να έχει ξεχαστεί κάπως, ειδικά για τους νέους ανθρώπους ότι τα πρώτα φίλτρα ήταν κάτι κρυσταλλάκια που βιδώναμε μπροστά από τους φωτογραφικούς φακούς , σχεδόν με τον ίδιο σκοπό. Να βελτιώσουμε ή να διορθώσουμε το φωτογραφικό αποτέλεσμα. Βέβαια τα φίλτρα είναι και κάπως δυσφημισμένα τα καημένα στην εποχή μας μάλλον επειδή γίνεται περιττή, άσκοπη, χρήση τους από πολλούς χρήστες τους που λογικό είναι να μην έχουν φωτογραφική παιδεία και έτσι είναι πολύ συνηθισμένος ο χαρακτηρισμός ή το tag #nofilter,  για φωτογραφίες που θέλει να αποδείξει ο φωτογράφος ότι την τράβηξε έτσι ωραία κατευθείαν χωρίς να χρησιμοποιήσει επεξεργασία ή να εφαρμόσει κάποιο φίλτρο.

Δημοφιλές tag στην εποχή των φίλτρων

Σε αυτή την ανάρτηση ήθελα να κάνω φυσικά την σύνδεση των φίλτρων της παλιάς εποχής με τα αυτό που θα καταλάβει κάποιος νέος άνθρωπος αν ακούσει την λέξη φίλτρα στην εποχή μας. Για αυτούς ειδικά τους νέους ανθρώπους έχω μαζέψει εδώ όλα τα άρθρα μου που αφορούν τα φωτογραφικά φίλτρα που χρησιμοποιούσαμε και ακόμη χρησιμοποιούμε στην φωτογραφία. Αυτά τα μεταλλικά δαχτυλιδάκια που εξακολουθούμε να βιδώνουμε μπροστά από τους φακούς μας.

Σαν γενικό άρθρο για τα φωτογραφικά φίλτρα που μάλιστα από ότι είδα βγαίνει και στις σχετικές αναζητήσεις είναι ένα πολύ παλιότερο άρθρο (τουλάχιστον 15 χρόνια παλιότερο) που όμως διατηρεί την αξία του που βρίσκεται εδώ στο photographyinfo αλλά σε σελίδα σχεδιασμένη (έχει και ιστορική αξία) με την πρώτη-πρώτη μορφή του site

https://www.photographyinfo.gr/photography/articles/photographyfilters/index.html

Τα υπόλοιπα πιο εξειδικευμένα άρθρα είναι στο photographyinfo πάλι,  αλλά σε μορφή αναρτήσεων στο blog

Φωτογραφικά φίλτρα προστασίας UV

https://photographyinfo.gr/blog/prostateftikofiltrouvgiatonfakomas/

Πολωτικά φίλτρα – Polarizing  PL

https://photographyinfo.gr/blog/polotikofiltro/

Φίλτρα ουδέτερης πυκνότητας  – Φίλτρα ND

https://photographyinfo.gr/blog/filtraoudeterispiknotitas/

Φωτογραφικά φίλτρα Close up για μακροφωτογραφία

https://photographyinfo.gr/blog/fotografikafiltracloseup/

Δαχτυλίδια step up και step down για τα φωτογραφικά φίλτρα

https://photographyinfo.gr/blog/daxtilidiastepupstepdown/

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Οι ενδείξεις του φωτόμετρου της φωτογραφικής μηχανής

Οι ενδείξεις του ενσωματωμένου φωτόμετρου της φωτογραφικής μηχανής

Αν αποφασίσουμε να μην χρησιμοποιήσουμε κανέναν από τους αυτοματισμούς  της φωτογραφικής μηχανής και ρυθμίζουμε όλες τις παραμέτρους της λήψης μόνοι μας, δηλαδή την ταχύτητα του φωτοφράχτη, το διάφραγμα του φακού και την ευαισθησία του αισθητήρα, τότε μας είναι απαραίτητες οι ενδείξεις του ενσωματωμένου φωτόμετρου της φωτογραφικής μας μηχανής. Όλες οι φωτογραφικές μηχανές στην εποχή μας διαθέτουν ένα τέτοιο ενσωματωμένο φωτόμετρο.

Ενδείξεις του φωτόμετρου στην οθόνη μιας φωτογραφικής μηχανής

Την παλιά εποχή οι φωτογραφικές μηχανές δεν διέθεταν ενσωματωμένο φωτόμετρο. Στην συνέχεια απόκτησαν κάποιες φωτόμετρα σεληνίου συνήθως, αλλά οι ενδείξεις τους ήταν ανεξάρτητες από τις ρυθμίσεις που κάναμε στις μηχανές, οπότε και οι ενδείξεις τους το ίδιο. Με την μεγάλη ανάπτυξη των φωτογραφικών μηχανών SLR που έγινε στην Ιαπωνία ήδη από την δεκαετία του 60′, οι φωτογραφικές μηχανές όχι μόνο απόκτησαν ενσωματωμένα φωτόμετρα, αλλά αυτά τα φωτόμετρα ήταν συνδεδεμένα με τις ρυθμίσεις της μηχανής, οπότε σχετικές ήταν και οι ενδείξεις. Εκείνη την περίοδο, αλλά και αργότερα η κάθε φωτογραφική μηχανή είχε το δικό της σύστημα ενδείξεων. Μπορεί η ένδειξη να ήταν μια βελόνα, που κινούνταν πάνω κάτω ή δεξιά αριστερά επάνω σε κάποιες ενδείξεις. Αυτές  μπορεί να ήταν ενδείξεις ταχύτητας ή διαφράγματος ή ενδείξεις σωστής φωτομέτρησης ή υποέκθεσης/υπερέκθεσης. Αυτόν τον τελευταίο τρόπο έχουν υιοθετήσει σχεδόν σε όλες τις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές που διαθέτουν ενσωματωμένο φωτόμετρο.

Τι σημαίνουν οι ενδείξεις του φωτόμετρου για την φωτογραφία

Ας πάμε όμως στις ενδείξεις κατευθείαν. Υπάρχει μια κλίμακα. Στη μέση υπάρχει η ένδειξη -0-. Το μηδέν αυτό σημαίνει ότι εκεί έχουνε ένα σωστό συνδυασμό στις ρυθμίσεις μας και η φωτογραφία μας δεν θα βγει ούτε φωτεινή, ούτε σκοτεινή. Δεξιά και αριστερά  από το -0- υπάρχουν οι ενδείξεις + (συν)  και – (πλην). Αυτή η κλίμακα είναι διαβαθμισμένη σε τρίτα του stop, ενώ τα ολόκληρα stop είναι σημειωμένα πιο έντονα συνήθως  +1, +2 ή και +3, ενώ από την άλλη -1, -2, και -3. Τα τρίτα του στόπο μπορεί να είναι σημειωμένα με τελίτσες ενώ τα ολόκληρα στοπ με γραμμές. Θυμίζω εδώ ότι στοπ στην φωτογραφία ονομάζουμε την οποιαδήποτε ρύθμιση που διπλασιάζει ή υποδιπλασιάζει το φως στην φωτογραφία μας.

Για το πως δουλεύει το φωτόμετρο της μηχανής και γενικά όλα τα φωτόμετρα έχω γράψει σε άλλα άρθρα, εδώ μας ενδιαφέρουν μόνο οι ενδείξεις. Οπότε -0- η σωστή έκθεση, (-) η φωτογραφία θα βγει σκοτεινή, (+) η φωτογραφία θα βγει φωτεινή. Πόσο σκοτεινή και φωτεινή; Όσο μας δείχνει η κλίμακα. Συνήθως από -3 στοπ, μέχρι +3 στοπ. Αυτές τις ενδείξεις μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε και να κάνουμε μόνοι μας  διαδοχική υπερ/υποέκθεση. Οι μικρές ενδείξεις τελίτσες ή γραμμούλες είναι τρίτα του στοπ, ενώ οι πιο έντονες ή αυτές που έχουν νούμερο είναι ολόκληρα στοπ. Σε κάποιες φωτογραφικές μηχανές υπάρχει η δυνατότητα να αντιστρέψετε τις ενδείξεις όπως σας βολεύουν. Δηλαδή να πάνε τα (-) και τα (+) ανάποδα, τα δεξιά αριστερά και τα αριστερά δεξιά. Μιας και από το εργοστάσιο στις Nikon και τις Canon είναι αντίστροφα.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

 

Ρυθμίσεις στην χειροκίνητη λειτουργία λήψης M της μηχανής

Οι πρώτες ρυθμίσεις που κάνω στην φωτογραφική μηχανή για να τραβήξω φωτογραφίες

Ένα άρθρο που κάθε χρόνο είναι επίκαιρο μιας και κάθε χρόνο όταν ξεκινάει ο εξάμηνος κύκλος μαθημάτων φωτογραφίας του fotoart υπάρχει η ανάγκη να κάνουμε τις πρώτες ρυθμίσεις στην μηχανή για να ξεκινήσουμε να κάνουμε τις ασκήσεις. Οι πρώτες ρυθμίσεις  που πρέπει να μάθει ένας νέος φωτογράφος στην μηχανή που είναι οι απολύτως απαραίτητες.

Επιλογή έκθεσης στην θέση  Μ σε  καινούργια mirrorless

Επιλογή έκθεσης Μ σε παλιότερη DSLR

Ρύθμισης ταχύτητας του φωτοφράχτη (ή ταχύτητας του κλείστρου ή χρόνου έκθεσης)

Όταν ανοίγουμε τις φωτογραφικές μας μηχανές και τις τοποθετούμε στον κεντρικό επιλογέα στην θέση M (manual -χειροκίνητη επιλογή λήψης) . Αν διαθέτουν μια ροδέλα ρυθμίσεων τότε αυτή η ροδέλα ρυθμίζει την ταχύτητα με την οποία θα ανοίξει ο φωτοφράχτης. Αν διαθέτουν περισσότερες ροδέλες μια από τις ροδέλες αυτές ρυθμίζει οπωσδήποτε την ταχύτητα του φωτοφράχτη.

Ο φωτοφράχτης είναι ένας μηχανισμός από μεταλλικές λεπίδες που ανοιγοκλείνει μπροστά από τον ψηφιακό αισθητήρα  σε μια συγκεκριμένη ταχύτητα που την επιλέγουμε εμείς  ώστε να καθορίσουμε για πόση ώρα το φως θα πέσει επάνω στο φωτοευαίσθητο υλικό μας. Τον ψηφιακό αισθητήρα ή το φιλμ.

Μηχανισμός φωτοφράχτη  τις ταχύτητες του οποίου ρυθμίζουμε

Οι ταχύτητες αυτές παίρνουν διάφορες τιμές αλλά οι συνηθέστερες είναι  από γρήγορες σε χιλιοστά του δευτερολέπτου μέχρι και 1/16000 ή 1/8000 (οι περισσότερες μηχανές φτάνουν στο 1/4000) μέχρι αργές ταχύτητες που κατεβαίνουν μέχρι τα 30 δευτερόλεπτα. Η ταχύτητα του φωτοφράχτη ελέγχει το φως που θα έχει  η φωτογραφία μας, αλλά καθορίζει πως θα καταγραφεί και η κίνηση. Αν θα είναι παγωμένη (με τις γρήγορες ταχύτητες) ή αν θα καταγραφεί η κίνηση με διάφορους τρόπους ( με τις αργές ταχύτητες). Πρώτα από όλα όμως με τον καθορισμό της ταχύτητας θέλουμε να πετύχουμε να μην κουνηθεί η φωτογραφία από την κίνηση που κάνουμε να πατήσουμε το κουμπί της μηχανής. Αυτό με ένα μπακαλίστικό τρόπο το ελέγχουμε αν χρησιμοποιούμε ταχύτητες πιο γρήγορες από την εστιακή απόσταση του φακού μας. Για παράδειγμα αν χρησιμοποιούμε ένα φακό 50mm,  με ταχύτητες φωτοφράχτη πιο γρήγορες από 1/50. Για να εξασφαλίσουμε αυτό στις φωτογραφίες υπάρχουν και τα διάφορα συστήματα σταθεροποίησης της εικόνας είτε στους φακούς (IS, VR, κλπ. ), αλλά και η σταθεροποίηση στα σώματα των φωτογραφικών μηχανών. Γενικά πάντως ταχύτητες πάνω από 1/60 και 1/125 παγώνουν την κίνηση της μηχανής και τους κραδασμούς του καθρέπτη, καθώς και την κίνηση ανθρώπων που περπατάνε.

Διαβάστε και τα άρθρα

Ταχύτητα φωτοφράχτη στην Φωτογραφία

Ταχύτητα Φωτοφράχτη ή Χρόνος Έκθεσης

Κλείστρο ή φωτοφράχτης (φωτοφράκτης)

Ρύθμιση του διαφράγματος του φακού

Η επόμενη ρύθμιση στην χειροκίνητη λειτουργία των φωτογραφικών μηχανών είναι η ρύθμιση του διαφράγματος. Το διάφραγμα είναι ένας μηχανισμός στο εσωτερικό των φακών που αυξομειώνει το πραγματικό άνοιγμα του φακού. Με αυτό τον τρόπο αποφασίζουμε πόσο φως θα περάσει από τον φακό προς τον αισθητήρα μας ή το φιλμ.  Εκτός όμως από την ποσότητα του φωτός που καθορίζει το διάφραγμα καθορίζει και το βάθος πεδίου. Βάθος πεδίου ονομάζουμε στην φωτογραφία μας το ποιές περιοχές της εικόνας θα φαίνονται καθαρές και ποιές θολές (οι θολές περιοχές ονομάζονται και μπόκε). Ανοιχτά διαφράγματα δημιουργούν μικρό βάθος πεδίου, κλειστά διαφράγματα δημιουργούν μεγάλο βάθος πεδίου.

Μηχανισμός διαφράγματος του φακού

Εδώ μάλιστα έχουμε και  μια ακόμη παράμετρο. Εξαιτίας της κατασκευής των φακών τα μεσαία διαφράγματα μας δίνουν την καλύτερη φωτογραφική ποιότητα ενός φακού. Οπότε ο φωτογράφος πρέπει να το συνυπολογίζει στην επιλογή του διαφράγματος. Οπότε ανοιχτό διάφραγμα για μπόκε και μικρό βάθος πεδίου (f1,4-f2-f2,8-f-4), μεσαία διαφράγματα για μέγιστη φωτογραφική ποιότητα (f5,6-f8-f11) και κλειστά διαφράγματα για μεγάλο βάθος πεδίου (f16-f22-f32).

Διαβάστε και τα άρθρα

Το Διάφραγμα στη Φωτογραφία

Αριθμοί διαφράγματος F

Βάθος Πεδίου στην Φωτογραφία

Μπόκε (Bokeh) στην φωτογραφία

Ρύθμιση της ευαισθησίας του ψηφιακού αισθητήρα

Τέλος η τελευταία ρύθμιση, είναι η επιλογή της ευαισθησίας του ψηφιακού αισθητήρα στην κλίματα ISO. Αυτή η ρύθμιση αλλάζει την ευαισθησία ώστε να μπορούμε να φωτογραφίσουμε με λιγότερο φως. Όμως όσο αυξάνεται η ευαισθησία, αυξάνεται και ο ψηφιακός θόρυβος στην φωτογραφία μας (δηλαδή μειώνεται η ποιότητα). Προσπαθούμε πάντα να κρατάμε χαμηλά την ρύθμιση ISO. Όμως με δεδομένη την εξέλιξη των φωτογραφικών μηχανών και με δεδομένο ότι τα προγράμματα επεξεργασίας εξαλείφουν τον ψηφιακό θόρυβο εξαιτίας του υψηλού ISO, δεν πρέπει να φοβόμαστε να ανεβάζουμε το ISO όταν το χρειαζόμαστε.

Οι ενδείξεις του φωτόμετρου της φωτογραφικής μηχανής 

Μάθαμε λοιπόν πως να ρυθμίζουμε την ταχύτητα, το διάφραγμα και την ευαισθησία. Όλα αυτά τα ρυθμίζουμε σε σχέση με τις ενδείξεις του φωτόμετρου της φωτογραφικής μας μηχανής που συνήθως θέλουμε να είναι στην θέση -0- και όχι στο -, (πλην), αλλά ούτε στο + (συν). Σε γενικές γραμμές σαν μια αρχική οδηγία αν το φωτόμετρο είναι στο -, ανεβάζουμε το ISO. Αν πάλι είναι στο + ανεβάζουμε την ταχύτητα. Μέχρι να μπούμε λίγο πιο βαθιά στις ρυθμίσεις της φωτογραφίας που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι ένας συνδυασμός συμβιβασμών σε σχέση με τις φωτογραφικές μας ανάγκες την κάθε φορά και για την κάθε φωτογραφία ξεχωριστά.

Διαβάστε και τα άρθρα

Η κλίμακα Ευαισθησίας του ψηφιακού αισθητήρα (ISO)

Το Τρίγωνο της Έκθεσης στην φωτογραφία

Καλές φωτογραφίες!

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Μεγέθη χαρτιών Α και η ανάλυση σε pixels

Μεγέθη χαρτιών και η ανάλυση σε pixels για διάφορες χρήσεις

Στην σημερινή ανάρτηση σας παραθέτω τα πιο συνηθισμένα μεγέθη χαρτιών σε σχέση με την διάσταση σε pixels που πρέπει να έχουν ώστε η εικόνα ή η φωτογραφία που περιλαμβάνει ανάλογα με την ανάλυση αλλά την χρήση να φανεί με τον καλύτερο τρόπο χωρίς μείωση της ποιότητας. Επέλεξα να σας παρουσιάσω την κλίμακα μεγεθών των  χαρτιών Α (που περιλαμβάνει και το δημοφιλές σε όλες τις εφαρμογές Α4) που αναφέρονται και σαν μεγέθη χαρτιών ISO 216. H δεύτερη εικόνα περιλαμβάνει  αυτά τα μεγέθη χαρτιών. Επίσης θυμίζω ότι το κάθε μέγεθος χαρτιού είναι διπλάσιο από το προηγούμενο και το μισό από το επόμενο ή αντίθετα.

Οι πιο συνηθισμένες αναλύσεις για οθόνες, κάθε είδους  προβολή και  τις συνηθισμένες εκτυπώσεις

Για χρήση των εικόνων για προβολή σε οθόνες  η ανάλυση είναι διαφορετική και το ίδιο συμβαίνει ανάλογα με την εκτύπωση, ώστε η ανάλυση σε pixel να είναι αρκετή για να έχουμε την καλύτερη δυνατή ποιότητα από το αρχείο μας. Παρόλο που είναι τόσα πολλά χρόνια στις ζωές οι ψηφιακές εικόνες υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, ακόμη και άνθρωποι που ασχολούνται επαγγελματικά με την εικόνα που μπερδεύονται με τα πραγματικά μεγέθη των χαρτιών, την ανάλυση των ψηφιακών αρχείων ανάλογα με την χρήση για την οποία προορίζονται, ακόμη και με τις αναλογίες.

Τα μεγέθη των χαρτιών Α σε mm (χιλιοστά)

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Ψηφιακή Φωτογραφία Pinhole

Μετατροπή μιας full frame DSLR σε φωτογραφική μηχανή με τρύπα καρφίτσας στην θέση του φακού

Δημιουργία δύο εξαρτημάτων Pinhole που προσαρμόζονται όπως και οι εναλλακτικοί φακοί σε μια Full frame DSLR με σκοπό την δημιουργία ψηφιακών φωτογραφιών pinhole

Λίγα λόγια σαν εισαγωγή για την φωτογραφία pinhole

Για την φωτογραφία pinhole στην αναλογική φωτογραφία ή την εποχή της χημικής φωτογραφίας μπορείτε να διαβάσετε δύο παλιότερα άρθρα μου το πρώτο στο fotoart και το δεύτερο στην παλιά μορφή του photographyinfo. Το σημερινό άρθρο αφορά την ψηφιακή φωτογραφία pinhole και την μετατροπή μιας full frame DSLR σε φωτογραφική μηχανή pinhole.

Φωτογραφία pinhole 

Φωτογραφία pinhole παλιότερο άρθρο στο fotoart

Η φωτογραφία pinhole μας φέρνει σε επαφή με την βασική αρχή της φωτογραφίας την ευθύγραμμη μετάδοση του φωτός και τον σχηματισμό του φωτογραφικού ειδώλου. Μας φέρνει σε άμεση επαφή με την πρώτη ύλη της φωτογραφίας, το φως. Η φωτογραφία pinhole έχει χρησιμοποιηθεί από καλλιτέχνες για την δημιουργία εικόνων όλα τα 180 χρόνια της ζωής της φωτογραφίας, αναφέρω σαν χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Σουηδό δραματουργό, August Strindberg που η ενασχόληση του με την φωτογραφία pinhole είχε καθαρά φιλοσοφική (και μεταφυσική κάποιες φορές) αφετηρία.  Η πρόθεση του ήταν να καταγράψει “καθαρές” φωτογραφίες, χωρίς την διαμεσολάβηση των φακών.  Κυρίως από τα τέλη της δεκαετίας 60′ και μετά άρχισε να υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από καλλιτέχνες από όλους τους χώρους οι οποίοι χρησιμοποίησαν την φωτογραφία pinhole στην καλλιτεχνική τους πρακτική.

Φωτογραφία με την ψηφιακή full frame pinhole

Θα αναφέρω μερικούς: Ο Paolo Gioli, ιταλός ζωγράφος, φωτογράφος και σκηνοθέτης, η αμερικανίδα ζωγράφος Willie Anne Wright, ο μεξικάνος φωτογράφος Carlos Jurado. Ο αμερικάνος γλύπτης και καλλιτέχνης εγκαταστάσεων Phil Simkin. Η αμερικανίδα Ruth Thorne-Thomsen, ο βέλγος γλύπτης φωτογράφος και γραφίστας Dominique Stroobant. Η αμερικανίδα γλύπτρια Peggy Ann Jones που έφτιαχνε επίτηδες μη λειτουργικές pinhole φωτογραφικές μηχανές. Η αμερικανίδα ζωγράφος και φωτογράφος Julie Schachter, ο αμερικάνος φωτογράφος Jack Butler και ο κουβανός φωτογράφος Abelardo Morell.

Η φωτογραφία pinhole έχει μια απελευθερωτική δύναμη καθώς δεν σε ενδιαφέρει πλέον η τεχνική αρτιότητα, ο με ακρίβεια ορισμός του βάθους πεδίου, η ευκρίνεια, η εστίαση, η σταθεροποίηση, στοιχεία από την τεχνολογική προίκα της φωτογραφίας που πολλές φορές εμποδίζουν την απόλυτη ελευθερία στην καλλιτεχνική έκφραση. Στην ψηφιακή φωτογραφία pinhole χρησιμοποιούμε την δυνατότητα άμεσης καταγραφής και παρατήρησης των εικόνων της ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής και μπορούμε να χρησιμοποιούμε ή όχι την δυνατότητα της σε πραγματικό χρόνο απεικόνισης (Live view), πράγμα που ήταν αδύνατο ή πολύ δύσκολο την εποχή της χημικής φωτογραφίας. Η τεχνολογικά εξελιγμένη σύγχρονη ψηφιακή φωτογραφική μηχανή μοιάζει με ένα αυτοσχέδιο παιδικό παιχνίδι όταν στη θέση του φακού τοποθετήσουμε ένα εξάρτημα pinhole.  Τουλάχιστον αυτή την χαρά προσφέρει η κατασκευή και η χρήση της σε μένα. Αφήνω εδώ και δύο λόγια του ποιητή Τόλη Νικηφόρου

“…υμνώ το φως,  σαν χάδι στο παιδί που ακόμα ελπίζει μέσα μου…”

 Δημιουργία δύο εξαρτημάτων Pinhole που προσαρμόζονται όπως και οι εναλλακτικοί φακοί σε μια Full frame DSLR με σκοπό την δημιουργία ψηφιακών φωτογραφιών pinhole

Η ιδέα για την μετατροπή μιας σύγχρονης ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής FULL FRAME DSLR σε pinhole φωτογραφική μηχανή μου είχε έρθει αρκετές φορές κατά την διάρκεια των σεμιναρίων μου, αλλά ολοκληρωμένο εγχείρημα έγινε στο  μου στο πρώτο εξάμηνο του μεταπτυχιακού μου.

Η όλη κατασκευαστική προσπάθεια στηρίχτηκε σε προηγούμενη εμπειρία μου και ενασχόληση με την pinhole πρακτική. Για να μπορούν οι τρύπες pinhole να τοποθετηθούν με σταθερό τρόπο επάνω στην φωτογραφική μηχανή χρησιμοποίησα 2 καπάκια σώματος Nikon.

Για το άνοιγμα των pinhole χρησιμοποίησα αλουμίνιο από κουτάκι αναψυκτικού και βελόνες βελονισμού 0.3 mm. Για να μετρήσω με ακρίβεια την διάμετρο της τρύπας pinhole χρησιμοποίησα έναν παλιό μεγεθυντή προβάλλοντας την στην βάση του σαν να ήταν αρνητικό.

Στο πρώτο καπάκι σώματος άνοιξα μια τρύπα στο κέντρο του με πιστόλι θερμόκολλας και κόλλησα το μικρό κομμάτι αλουμινίου με την τρύπα στο κέντρο. Αυτό το καπάκι σώματος μου έδωσε μια pinhole με εστιακή απόσταση ακριβώς 50mm (απόσταση τρύπας -αισθητήρα).

Στο δεύτερο καπάκι σώματος άνοιξα μια μεγαλύτερη τρύπα και του κόλλησα ένα πλαστικό εξάρτημα από ένα πόδι τραπεζιού που θυμόμουν πως είχε το κατάλληλο σχήμα για να μου δώσει μια pinhole μεγαλύτερης εστιακής απόστασης. Αυτό μου έδωσε απόσταση αισθητήρα τρύπας 105mm. Αν δεν είχα το συγκεκριμένο εξάρτημα θα έφτιαχνα μια αντίστοιχη pinhole με μαύρο χαρτόνι και έτσι θα κατασκευάσω μια pinhole μεγαλύτερης εστιακής απόστασης στο μέλλον.

Η ιδανική διάμετρος της τρύπας για pinhole φωτογραφικές μηχανές διαφορετικών εστιακών αποστάσεων είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα που έχει απασχολήσει και τους καλλιτέχνες αλλά και τους επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα. Ο σκοπός είναι αυτή η “ιδανική” διάμετρος της τρύπας να μας δίνει την απαραίτητη ευκρίνεια για να σχηματιστεί το φωτογραφικό είδωλο χωρίς να ξεπερνάμε το όριο περίθλασης. Έτσι έχουν δημοσιευθεί διάφοροι πίνακες και η μεθοδολογία με την οποία δημιουργήθηκαν. Σας παραθέτω έναν πίνακα που έχει δημοσιευτεί το 1992 (Holter) και τον θεωρώ αξιόπιστο μιας  και είχε δοκιμαστεί στην κατασκευή πολλών pinhole που χρησιμοποιούσαν φιλμ και φωτογραφικό χαρτί την εποχή που δίδασκα αυτό το μάθημα στην focus. Με βάση αυτόν τον πίνακα οι δικές μου pinhole είναι 0,31mm η 50mm και 0,45 η 100mm.

Holter – 1992

Εστιακή απόσταση (mm) Διάμετρος τρύπας (mm) – Αντίστοιχο διάφραγμα f-stop
10 0.14 70
20 0.20 100
30 0.24 125
40 0.28 140
50 0.31 160
60 0.34 180
70 0.37 190
80 0.40 200
90 0.42 214
100 0.45 220
150 0.54 280
200 0.63 318
250 0.70 360
300 0.78 380
350 0.84 418
400 0.89 450

Όσο αφορά την φωτομέτρηση γνωρίζοντας το f-stop που αντιστοιχεί στις δύο περιπτώσεις μπορούμε με την αμοιβαιότητα να υπολογίσουμε το χάσιμο της φωτεινότητας και να βρούμε έναν συνδυασμό ISO και ταχύτητας φωτοφράχτη που μας βολεύει στην κάθε περίπτωση. Βέβαια στην ψηφιακή Pinhole που βλέπουμε άμεσα το αποτέλεσμα και έτσι μπορούμε να διορθώσουμε και άμεσα τις ρυθμίσεις.

Αυτοπορτραίτο στο χέρι με την τεχνική zoom in με την ψηφιακή pinhole

Βασική βιβλιογραφία

Krummel, B.J. (2009). The pinhole camera : a practical how-to book for making pinhole cameras and images.

Renner, E. (2016). Pinhole photography : from historic technique to digital application. New York: Focal Press.

Wolfgang Lefèvre (2007). Inside the camera obscura – optics and art under the spell of the projected image. Berlin Max-Planck-Inst. Für Wissenschaftsgeschichte.

Μερικά ακόμη παραδείγματα ψηφιακών φωτογραφιών pinhole

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Ταχύτητα φωτοφράχτη στην Φωτογραφία

Ταχύτητα Φωτοφράχτη ή ταχύτητα κλείστρου

Επειδή είναι συχνές οι απορίες από τος ιντερνετικούς φίλους μου που μου λένε συχνά χρειάζονται έναν μπούσουλα ανεβάζω το σημερινό άρθρο που αφορά την ταχύτητα του φωτοφράχτη (ή απλά την ταχύτητα της φωτογραφικής μηχανής) που είναι συμπληρωματικό στο παλιότερο άρθρο για την ταχύτητα ( Η ταχύτητα του φωτοφράχτη ή χρόνος έκθεσης στην φωτογραφία),  που είναι ένας από τους παράγοντες που καθορίζουν την έκθεση στην φωτογραφία.

Μαθήματα φωτογραφίας για αρχάριους από το fotoart

(Βέβαια ο καλύτερος τρόπος για  να λύσουν όλες τις απορίες τους είναι να παρακολουθήσουν τον εξάμηνο κύκλο μαθημάτων φωτογραφίας για αρχάριους του fotoart)

Φωτογραφία με αργή ταχύτητα φωτοφράχτη που δεν είναι αρκετή να παγώσει την ανοδική κίνηση του μπαλονιού

Η κατάλληλη ταχύτητα φωτοφράχτη για κάθε φωτογραφική περίπτωση

Πάμε να δούμε αναλυτικά μερικά από τα χαρακτηριστικά της ταχύτητας του φωτοφράχτη ή της ταχύτητας του κλείστρου όπως επικρατεί μερικές φορές αυτή η λάθος έκφραση, οπότε είμαι αναγκασμένος να την χρησιμοποιώ και εγώ.  Που πρέπει να τοποθετούμε την ταχύτητα του φωτοφράχτη αν θέλουμε να έχουμε σωστές εικόνες;

Αν θέλουμε να παγώσουμε την κίνηση από τις ταχύτητες 1/8000 μέχρι 1/125. Δηλαδή

1/8000, 1/4000, 1/2000 Πολύ γρήγορα κινούμενα αντικείμενα, άγρια φύση, αθλητισμός

1/1000, 1/500, 1/250, 1/125  Γρήγορα κινούμενα αντικείμενα, άνθρωποι που τρέχουν, παιδιά και κατοικίδια σε κίνηση

Ταχύτητα ασφαλείας για να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα κουνήσουμε την φωτογραφία με την κίνηση του χεριού μας, ταχύτητα κοντά στην εστιακή απόσταση του φακού. Δηλαδή για φακό 50mm ταχύτητα 1/60 και γρηγορότερη.

Αν δεν θέλουμε να παγώσουμε την κίνηση από τις ταχύτητες φωτοφράχτη 1/30 μέχρι τα 30”

1/30, 1/15, 1/8, 1/4, 1/2, 1΄΄ Τεχνική panning, τεχνικές καταγραφής της κίνησης, καταρράκτες, ποτάμια, σύννεφα

2”, 4”, 8” 15”, 30” Τεχνικές μακράς έκθεσης, κεραυνοί, πυροτεχνήματα, φωτοζωγραφική, φωτογράφιση του γαλαξία

Φωτογραφική τεχνική Panning με ταχύτητες από 1/30  μέχρι 1/4

Όπως σας είπα στην αρχή αυτό είναι ένα άρθρο απλά για να έχετε κάποιο μπούσουλα. Αναλυτικά την κάθε φωτογραφική περίπτωση την αναλύω στα επιμέρους άρθρα για την κάθε τεχνική

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.