Monthly Archives: October 2018

Η πρώτη μονοοπτική φωτογραφική μηχανή με καθρέπτη

Kine Exakta 1936

Το 1936 η γερμανική εταιρεία Ihagee που είχε ιδρύσει το 1912 ο Ολλανδός Johan Steenbergen παρουσίασε μια μοναδική για την εποχή φωτογραφική μηχανή. Μια μονοοπτική  με καθρέπτη που έπαιρνε ρολό φιλμ 35mm και δημιουργούσε καρέ 24χ36mm όπως η Leica και Contax, την Kine Exakta. Η Ihagee είχε δείξει ήδη τις δυνατότητες της στην παραγωγή μιας επαγγελματικής φωτογραφικής μηχανής που να αποτελεί την καρδιά ενός φωτογραφικού συστήματος από το 1933 όταν παρουσίασε την Exakta VP που χρησιμοποιούσε φιλμ 127.

Η αμερικάνικη διαφήμιση τα λέει όλα. Μια φωτογραφική μηχανή με πραγματικό καθρέπτη που δεν έχει σφάλμα παράλλαξης. Αυτό που βλέπεις, αυτό καταγράφεται και στο φιλμ, δίνοντας σου απόλυτη ελευθερία στο καδράρισμα και στην εστίαση. Ταχύτητες από 12 δευτερόλεπτα (η αναβαθμισμένη Leica του 1935 έφτανε μέχρι 1 δευτερόλεπτο) μέχρι 1/1000 και φακούς μέχρι F:1,9 φωτεινότητα, ευρυγώνιους και τηλεφακούς και δωρεάν εγχειρίδιο

Η Kine Exakta ήταν κι αυτή η καρδιά ενός συστήματος που περιελάμβανε διάφορα αξεσουάρ. Επειδή η Ihagee  δεν έφτιαχνε φακούς οι μηχανές της πουλιόταν με φακούς από άλλους κατασκευαστές συνήθως τους Schneider Xenar  και τους Carl Zeiss Tessar και Biotar Η μηχανή προωθήθηκε σαν η οικονομική από άποψη τιμής, αλλά και από άποψη κόστους φιλμ μικρή αδερφή της Exakta VP, αλλά κατέληξε οι εκδόσεις της να γίνουν πιο δημοφιλείς και σαν να μην έφτανε αυτό έγινε η φωτογραφική μηχανή που έστρωσε το σχεδιαστικό μονοπάτι που όλοι επάνω του βαδίζουμε μέχρι σήμερα.

Βέβαια το οικονομική μην το παίρνετε και πολύ τις μετρητοίς γιατί οι μηχανές εκείνη την εποχή δεν απευθύνονταν σε όλο τον κόσμο, αλλά σε ανθρώπους που είχαν οικονομική άνεση. Για παράδειγμα η πιο φτηνή έκδοση της Kine Exakta με τον Carl Zeiss Tessar, τότε κόστιζε γύρω στα 100 δολάρια, αλλά σε σημερινές τιμές θα έκανε γύρω στα 1500 δολάρια.

Η Kine Exakta έπεσε και αυτή θύμα του πολέμου. Το εργοστάσιο καταστράφηκε ολοκληρωτικά στον μεγάλο βομβαρδισμό της Δρέσδης τον 1945. Με το τέλος του πολέμου βρέθηκε στον σοβιετικό τομέα της Γερμανίας. Το εργοστάσιο ξαναστήθηκε και συνέχισε να παράγει και να αναπτύσσει την Kine Exakta με κάποιους από τους παλιούς εργαζόμενους και στελέχη της επιχείρησης. Βέβαια ο ιδιοκτήτης ήταν στην δύση και με μηνύσεις προσπαθούσε να πάρει πίσω ότι μπορούσε (δεν κατάφερε τίποτε). Σαν αποτέλεσμα έχουμε δυτικά μοντέλα Exakta και ανατολικά μοντέλα Exakta.

Η Kine Exakta με τον Schneider Xenar 50mm f:2,8

Πάντως μέχρι την επέλαση των γιαπωνέζων στα τέλη της δεκαετίας του 50′ η Exakta τα πήγαινε αρκετά καλά στις προτιμήσεις των φωτογράφων διεθνώς. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ταινία του Alfred Hitchcock “Σιωπηλός Μάρτυς” (Rear window 1954), ο πρωταγωνιστής φωτογράφος που τον ο υποδύεται ο James Stewart ( οι φήμες λένε ότι ο ρόλος στηρίχτηκε στον φωτογράφο Ρόμπερτ Κάπα και την σχέση του με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν) χρησιμοποιεί σε όλη την ταινία μια Exakta Varex VX που στην ουσία είναι μια αναβαθμισμένη Kine Exakta με πεντάπρισμα.

Δύο  από τις αφίσες της ταινίας Rear Window

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Το τυχερό 7

Η σειρά 7000 των crop φωτογραφικών μηχανών της Nikon

Έλειψα πάνω από 2 εβδομάδες από τις αναρτήσεις του blog μου, αλλά πάντα στην έναρξη των μαθημάτων δίνω το βάρος στον σχηματισμό των τμημάτων και στις ανάγκες των μαθητών μου. Ε ναι δεν θα μιλήσω για το 7 νούμερο που είναι πολύ συναισθηματικά φορτισμένο για πολλούς ανθρώπους. Αλλά για την σειρά των crop ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών της Nikon που είναι οι αγαπημένες μου. Μπορεί να είχα κι άλλες πριν από αυτές και προφανώς θα έχω κι άλλες και μετά, αλλά έχοντας τραβήξει μέχρι τώρα αρκετά με 3 από τις 4 φωτογραφικές μηχανές της σειράς, πραγματικά τις θεωρώ πολύ ξεχωριστές.

Η πρώτη μιας σπουδαίας σειράς crop φωτογραφικών μηχανών της Nikon, η D7000

Η πρώτη φωτογραφική μηχανή της σειράς ήταν η 7000 που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2010 και πραγματικά έκανε την διαφορά κυρίως όσο αφορά τα χειριστήρια, το βάθος χρώματος και το εύρος έκθεσης . Η μηχανή ήταν η διάδοχος της D90 και μια φθηνότερη D300S για όλους τους αναλυτές, αλλά γρήγορα η μηχανή ανέδειξε τον δικό της εντελώς ξεχωριστό χαρακτήρα. Ειδικά όταν το 2011 πήρε το βραβείο Red Dot product design. Εγώ τα μοναδικά μειονέκτηματα που της έβρισκα όσο την χρησιμοποιούσα ήταν τα 16 Mpixel που τα θεωρούσα λίγα και τον αρκετό ψηφιακό θόρυβο στα ανεβασμένα ISO.

Αυτό ήρθε να το διορθώσει τον Φεβρουάριο του 2013 η κυκλοφορία της Nikon D7100 που είχε ακόμη καλύτερο επεξεργαστή και 24 Mpixel, αλλά και καλύτερη οθόνη, όμως το πρόβλημα του ψηφιακού θορύβου παρέμενε. Πράγμα που διορθώθηκε αρκετά τον Μάρτιο του 2015 με την κυκλοφορία της Nikon D7200. Η μηχανή είναι καλή σε όλα τα επίπεδα και αυτή θεωρώ την πιο ολοκληρωμένη φωτογραφική μηχανή της σειράς. Η D7500 που ήρθε τον Απρίλιο του 2017 δεν ξέρω για πιο λόγο, (Ίσως για να προσφέρει μια φθηνότερη D500 στο κοινό;) την θεωρώ πισωγύρισμα για την σειρά, κυρίως για τα 20 Mpixel και την μια κάρτα μνήμης. Βέβαια ίσως την αδικώ γιατί δεν την έχω δουλέψει.

Η πάνω πλευρά της Nikon D7200 με τον φακό κιτ 18-140mm και τα εξαιρετικά χειριστήρια, είναι κατά την άποψη μου η πιο ολοκληρωμένη crop DSLR και σε σχέση και με την λογική τιμή της

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Ο Φωτογράφος του χωριού

Ο Φωτογράφος του χωριού, τηλεοπτική σειρά

“Ο φωτογράφος του χωριού” είναι μια τηλεοπτική σειρά που προβλήθηκε από την ΕΡΤ το 1977. Η σειρά ολοκληρώθηκε σε 16 αυτοτελή μισάωρα επεισόδια και έκανε πρεμιέρα στις 11 Ιανουαρίου του 1977.

Η σκηνοθεσία ήταν του Αντώνη Βογιάζου και η παραγωγή του Γιάννη Παναγιωτόπουλου. Η σειρά βασιζόταν στη ομώνυμη συλλογή  διηγημάτων του Γιώργου Καραμάνου.  Πρωταγωνιστής της σειράς ήταν ο Νάσος Κεδράκας .  Η σειρά έχει γυριστεί σε φιλμ. Είναι διαθέσιμη ολόκληρη στο αρχείο της ΕΡΤ, αλλά και στο youtube.

H σειρά γυρίστηκε στην Βάργιανη και στα κοντινά χωριά του Παρνασσού . Ο πρωταγωνιστής είναι ένας φωτογράφος που επέστρεψε από την Αμερική που είχε μεταναστεύσει μικρός. Στο χωριό ασχολείται με τις αγροτικές δουλειές, αλλά ταυτόχρονα και με την φωτογράφιση των συγχωριανών του. Οι προσωπικές ιστορίες των ανθρώπων του χωριού και της γύρω περιοχής  με αφορμή και τις φωτογραφίες είναι οι ιστορίες των επεισοδίων της σειράς. Εκτός από τους επαγγελματίες ηθοποιούς στη σειρά συμμετέχουν και οι πραγματικοί κάτοικοι της Βάργιανης.

Συντελεστές της σειράς

Σενάριο: Γιώργος Καραμάνος

Φωτογραφία: Σάκης Μανιάτης

Ηχοληψία: Νίκος Αχλάδης, Σπύρος Δρόσος

Σόλο κλαρίνο: Μανικόγιαννος

Μοντάζ: Σάκης Μανιάτης

Σκηνοθεσία: Αντώνης Βογιάζος

Ηθοποιοί

Νάσος Κεδράκας (κυρ Στέλιος, φωτογράφος του χωριού) , Τάσος Λέρτας (παπα Τσιάφης) , Γιάννης Τότσικας , Χριστίνα Κουτσουδάκη (γυναίκα φωτογράφου) , Δώρα Φύτιζα , Κίττυ Αρσένη , Τάσος Παπαδάκης (πρόεδρος) , Ζωή Ρίζου , Γιώργος Μανανάς(Λάμπης, γιός φωτογράφου) , Λάζος Τερζάς (ενωμοτάρχης) , Πάνος Νικολαϊδης (Μουρλογιάννης) , Θάνος Γραμμένος , Σπύρος Ολύμπιος , Γιάννα Κρέζου , Παναγιώτης Μαυρογιάννης , Σοφία Σφυρόερα , Κώστας Στεφανάκης , Γιάννης Μπαλωμένος (γερο-Παυλής) , Βασίλης Παρατσώκος (Νίδης) , Γιώργος Λιάπης (Διαμαντής) , Γιάννης Κοντούλης (Γκέκας) , Πηνελόπη Μαγκλάρα (γριά Γκέκαινα) , Θανάσης Αδάμης (μπαρμπα-Αντώνης) , Γιώργος Κατινιώτης (Μαγκλάρας) , Πάνος Αναστασόπουλος (Ρίκος) , Γιώργος Τζιφός(καπνέμπορος) , Χριστόφορος Ζήκας (πελάτης) , Δημήτρης Μπάνος (μεσίτης) , Λεωνίδας Μπρόφας , Νίκος Πασχαλίδης , Αρετή Πιτσίκα , Μαίρη Νάνου , Εύη Τσανάκη , Γιώργος Δήμου , Μίρκα Δόξα , Κούλα Μπρόφα , Ηλίας Μανίκας , Βασίλης Κουτολάτης , Τζέσυ Παπουτσή , Γιώργος Μόρτου , Παναγιώτης Τράικος , Σπύρος Παπαφραντζής , Ντόρα Βολανάκη , Χρυσούλα Τσακάλου , Τάσος Πολυχρονόπουλος , Δημήτρης Μητσούλας , Κώστας Φραγκιαδάκης , Βασίλης Τσιπίδης , Ηλέκτρα Κωνσταντίνου , Κώστας Ρήγας , Λεωνίδας Παρατσόκας , Νίκος Καλογερόπουλος , Κώστας Κατσικάρης , Παναγιώτης Κοκολόγος , Μαρία Κιοσέ , Κώστας Τζουβάρας , Γιώργος Πολιτίδης , Μαριλένα Μακρή , Γιώργος Καρβουντζής , Χρήστος Καλαβρούζος , Πόπη Αλκούλη , Τάκης Μποκαλάς , Σάκης Παντελόπουλος , Νίκος Τσαχιρίδης , Μαρούλα Ρώτα , Στέλιος Δρίβας , Νέλλη Σακελλάρη , Φραντζέσκα Ιακωβίδου , Ειρήνη Χατζηκωνσταντή , Ράνια Ιωαννίδου , Ντίνος Ξένος , Παναγιώτης Μποτίνης , Βασίλης Πελλίδης , Ρόη Κατσαρού , Πάνος Δερεζέας , Βασίλης Μαυρομάτης , Θόδωρος Δημήτριεφ , Κωνστάντω Κατινιώτη , Θανάσης Αδάμης , Ανδρέας Μανανάς , Στέλλα Γερμενή , Ντενίζ Μπαλτσαβιά , Μπάμπης Τιμοθέου , Θόδωρος Ντόβας

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Ζωνικό Σύστημα – Προαπεικόνιση ή Προεικόνιση

Εισαγωγή στο ζωνικό σύστημα του Ansel Adams

Το Ζωνικό σύστημα είναι μια εξαιρετική μέθοδος για την μελέτη της φωτομέτρησης. Το ζωνικό σύστημα συστηματοποίησε την εποχή της αναλογικής φωτογραφίας την κοινή εμπειρία των φωτογράφων που μπορούσε κάποιος να την συνοψίσει στο φωτογραφίζω για τα λευκά και εμφανίζω για τα μαύρα. O άνθρωπος που συστηματοποίησε την θεωρία και την πρακτική του ζωνικού συστήματος είναι ο μεγάλος δάσκαλος της φωτογραφίας Ansel Adams και τα έχει παρουσιάσει στα βιβλία του The Camera, The negative και The print.

Οι ζώνες τονικότητας του ζωνικού συστήματος του Ansel Adams

O Ansel Adams την εποχή του ξεκίνησε να διδάσκει οργάνωσε μέσα στο μυαλό του τη συγκεκριμένη μέθοδο μελέτης και αξιοποίησης της φωτομέτρησης. Για ξεκίνημα ο Ansel Adams χώρισε τον κόσμο σε τονικότητες του γκρι που τις ονόμασε ζώνες τονικότητας και τις χαρακτήρισε με τους λατινικούς αριθμούς. Η ζώνη 5 είναι η ζώνη τόνος του γκρι που μας δίνει το οποιοδήποτε φωτόμετρο. Οι ζώνες 4, 3, 2, 1 και 0 είναι οι ζώνες με 1, 2, 3, 4 και 5 στοπ διαφορά πιο σκοτεινές από την ζώνη 5 και οι ζώνες 6, 7, 8, 9 και 10 με 1, 2 , 3, 4 και 5 στοπ διαφορά πιο φωτεινές από την ζώνη 5. Με αυτό τον τρόπο έχουμε όλες τις τονικότητες που μπορούσαν να καταγράψουν τα ασπρόμαυρα φωτογραφικά υλικά εκείνη την εποχή.

Στο ζωνικό σύστημα οι ζώνες 3-7 είναι οι ζώνες πλήρους υφής, ενώ οι ζώνες 2-8 οι ζώνες υφής. Η ζώνη 0 για το ζωνικό σύστημα είναι το μαύρο που μπορεί να αποδώσει το οποιοδήποτε χαρτί θα τυπώσουμε μια φωτογραφία. Η ζώνη 10 είναι το καθαρό άσπρο του χαρτιού που θα τυπώσουμε επίσης την φωτογραφία μας, δηλαδή τα περιθώρια. Οι ζώνες 1 και 9 δεν είναι βέβαια το άσπρο και το μαύρο, αλλά είναι ζώνες που υπάρχει μια μικρή διάφορά στην τονικότητα αλλά χωρίς να έχουμε την οποιαδήποτε πληροφορία για τα αντικείμενα που καταγράφονται σε αυτές τις ζώνες. Η πρώτη πληροφορία στα σκούρα σημεία της εικόνας έρχεται στην ζώνη 2 και το ίδιο ακριβώς συμβαίνει στα φωτεινά σημεία της εικόνας στην ζώνη 8.

To ζωνικό σύστημα μπορεί να μην έχει την ίδια χρησιμότητα όπως την εποχή των ασπρόμαυρων φιλμ, αλλά είναι πολύ χρήσιμο και την εποχή της ψηφιακής φωτογραφίας, παρόλο που το εύρος τονικότητας του ψηφιακού αισθητήρα είναι πολύ μεγαλύτερο, για την τεχνική της προ απεικόνισης ή προεικόνισης.

Οι ζώνες από την 3 μέχρι την 7 περιλαμβάνουν όλη την σημαντική  πληροφορία της εικόνας

Η προαπεικόνιση  ή προεικόνιση  ή προοπτικοποίηση πραγματικά δεν ξέρω ποιος θα ήταν ο σωστότερος τρόπος να μεταφραστεί ο όρος previsualization όπως τον χρησιμοποίησε ο ο Ansel Adams, γιατί είναι και μια τεχνική στον κινηματογράφο.  Ο φωτογράφος μελετάει την σκηνή που θέλει να φωτογραφίσει και τις διάφορες τονικές περιοχές της με ένα σημειακό φωτόμετρο (που διαθέτουν πλέον όλες οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές) και αποφασίζει από πριν σε ποια τονικότητα/ζώνη θα τοποθετήσει αυτά που τον ενδιαφέρουν μέσα στην φωτογραφία, κάνοντας την αντίστοιχη υπερέκθεση ή υποέκθεση.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Η αντίπαλος της Leica λεγόταν Contax

H ιστορία της Contax

Η πολύ γνωστή εταιρεία φωτογραφικών Zeiss Ikon, όχι μόνο έβλεπε πάντα την Leitz σαν αντίπαλο, αλλά στην ουσία δημιουργήθηκε από την συγχώνευση πολλών γερμανικών φωτογραφικών εταιρειών την δεκαετία του 20′ που αποφάσισαν να σηκώσουν το γάντι στον ανταγωνισμό και να ενώσουν τις δυνάμεις τους ώστε να δημιουργήσουν προϊόντα που θα απαντήσουν στην δημοφιλία και την μεγάλη εμπορική τους επιτυχία. Το όνομα αυτής της απάντησης ήταν Contax Ι και ήταν μια τηλεμετρική 35αρα με πάρα πολλά αναβαθμισμένα τεχνολογικά χαρακτηριστικά που εμφανίστηκε το 1933. Όμως από ότι φάνηκε αμέσως μετά από την κυκλοφορία της, η Zeiss βιάστηκε να κυκλοφορήσει την φωτογραφική μηχανή που παρουσίασε προβλήματα ποιοτικού ελέγχου και αξιοπιστίας, καθώς χρειάζονταν συχνές επισκευές.

Η Contax I με την δερμάτινη θήκη της, ένα προϊόν πολυτέλειας

Όμως μερικές τεχνολογικές καινοτομίες που παρουσιάστηκαν στην Contax έγιναν στάνταρ για την φωτογραφική βιομηχανία. Για παράδειγμα η μπαγιονέτ άρμοση για τον φακό και ο μεταλλικός φωτοφράχτης κάθετης κίνησης. Ευτυχώς η Zeiss κυκλοφόρησε πάρα πολλές εκδόσεις της Contax I, ενώ απέσυρε τις πρώτες για βελτιώσεις. Ταυτόχρονα ετοίμασε σε μόλις 3 χρόνια την Contax II που διόρθωσε όλα τα θέματα της Ι και σχεδόν ταυτόχρονα την ίδια χρονιά την Contax III με ενσωματωμένο φωτόμετρο σεληνίου. Αυτές ήταν οι δύο μηχανές που δημιούργησαν  τον θρύλο της Contax.

Η Contax II του 1936

Bέβαια η Ζeiss ακολούθησε την μοίρα πολλών γερμανικών εταιρειών που πρώτα τις χτύπησε ο πόλεμος και μετά τα κτίρια και οι εργαζόμενοι (όσοι επέζησαν) βρέθηκαν στο σοβιετικό τμήμα της Γερμανίας. Πάντως στον μεγάλο βομβαρδισμό της Δρέσδης από τους συμμάχους το εργοστάσιο της Ζeiss Icon που μάλιστα έφτιαχνε και κιάλια για τον γερμανικό στρατό έμεινε ανέπαφο.

Η Contax III του 1936 με το ενσωματωμένο φωτόμετρο σεληνίου. Αυτή και η προκάτοχος της Contax II, είναι οι φωτογραφικές μηχανές που δημιούργησαν τον μύθο των Contax

Αυτό είχε σαν συνέπεια αυτές οι εταιρείες να συνεχίσουν την ζωή τους με παράλληλη λειτουργία. Με τους ιδιοκτήτες να συνεχίζουν την λειτουργία τους στην Δυτική Γερμανία, ενώ οι περισσότεροι παλιοί εργαζόμενοι να συνεχίζουν την πορεία της εταιρείας στην Ανατολική Γερμανία. Στις περισσότερες περιπτώσεις μάλιστα υπήρχαν και δικαστικές διαμάχες ανάμεσά τους. Σε μια από αυτές τις διαμάχες οι ανατολικές εταιρείες έχασαν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν το όνομα Contax για τα προϊόντα τους. Ταυτόχρονα τα περισσότερα σχέδια φωτογραφικών μηχανών αντιγράφηκαν από τους σοβιετικούς και δόθηκε εντολή να κατασκευαστούν από ρώσικα εργοστάσια, όπως έγινε και με τις Contax από την Kiev και το εργοστάσιο Arsenal στην Ουκρανία. Οι Kiev III και  Kiev 4 ήταν ολόιδια αντίγραφα των Contax ΙΙ και Contax ΙΙΙ. Εκτός από τα σχέδια και τα περισσότερα μηχανήματα που υπήρχαν στα ανατολικογερμανικά εργοστάσια δόθηκαν σαν αποζημίωση στους σοβιετικούς και μοιράστηκαν στα σοβιετικά εργοστάσια.

Η Kiev 4 με το ενσωματωμένο φωτόμετρο σεληνίου ολόιδια με την Contax III

Όλο το τμήμα της γερμανικής φωτογραφικής βιομηχανίας στην ανατολή πάλεψε με νύχια και με δόντια να σταθεί στα πόδια του μέσα από την καταστροφή και την διάλυση και τα κατάφερε μια χαρά αφού σε μια αντίστοιχη κίνηση με αυτή της Zeiss του 1926, ενώθηκαν όλες οι φωτογραφικές εταιρείες με το όνομα Pentacon ( από το Pentaprism και το Contax) που από το 1959 που συνέχισε την κατασκευή φωτογραφικών μηχανών για τις επόμενες δεκαετίες, τις πολύ γνωστές Praktica. Μάλιστα πρέπει να σημειώσω ότι μόνο στην ανατολική Γερμανία μπόρεσαν να κατασκευάσουν SLR που στάθηκαν ικανές να ανταγωνιστούν τις ιαπωνικές εταιρείες (έστω όσο αφορά την τιμή), ενώ στην δυτική Γερμανία μόνο η Leica συνέχισε με επιτυχία την πορεία της.

Η Contax D ήταν η τελευταία ανατολικόγερμανική μηχανή με το όνομα Contax

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.