Tag Archives: Robert Capa

Η Μεξικάνικη Βαλίτσα

Η ιστορία των χαμένων αρνητικών από τον Ισπανικό Εμφύλιο

Το 2007 στο International Center of Photography της Νέας Υόρκης έφτασαν μετά από πολλές περιπέτειες τρία κουτιά που περιείχαν ασπρόμαυρα αρνητικά 35mm τριών σημαντικών φωτογράφων. Αυτά τα αρνητικά θεωρούνταν χαμένα από το 1940 και ανήκαν στους Robert Capa, Gerda Taro και David Seymour (γνωστό με το παρατσούκλι Chim). Οι περισσότερες φωτογραφίες ήταν από τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο που και οι τρεις φωτογράφοι τον κάλυψαν για μεγάλη περίοδο.

H Gerda Taro και ο Robert Capa στο Παρίσι φωτογραφημένοι από τον φίλο τους Fred Stein

Και οι τρείς σπουδαίοι φωτογράφοι και φίλοι, σκοτώθηκαν καλύπτοντας φωτογραφικά πολέμους. Η Gerda Taro που ήταν η σύντροφος του Robert Capa, το 1937 στον ισπανικό εμφύλιο, ο Robert Capa το 1954 στον πρώτο πόλεμο στην Ινδοκίνα και ο David Seymour στην κρίση στην Διώρυγα του Σουέζ το 1956. Μετά την εισβολή των γερμανών στην Γαλλία ο Robert Capa πριν φύγει για την Αμερική έδωσε αυτά τα αρνητικά στον φίλο του φωτογράφο Imre “Csiki” Weiss για να τα προστατεύσει. Μετά το τέλος του πολέμου δεν αναζήτησε ποτέ αυτό το χαμένο υλικό παρόλο που είχε πει στον αδερφό του Cornell Capa για την ύπαρξη μια βαλίτσας με αρνητικά από τον ισπανικό εμφύλιο.

Η Μεξικάνικη Βαλίτσα

Το ένα από τα κουτιά με τα αρνητικά που περιείχε η Μεξικάνικη Βαλίτσα

Ο Imre Weiss σε ένα γράμμα του προς τον Cornell Capa το 1975, ανέφερε ότι μετά την γερμανική εισβολή στο Παρίσι προσπάθησε να βρει ένα καράβι για να φύγει για το Μεξικό. Στο Μπορντώ έδωσε ένα σάκο με τα αρνητικά σε ένα Χιλιανό φίλο του και τον παρακάλεσε να τα πάει στην πρεσβεία του για να τα προστατεύσει. Μετά αυτό το γεγονός δεν ξαναείδε ούτε τα αρνητικά ούτε τον φίλο. Άγνωστο πως ο σάκος έγινε βαλίτσα και βρέθηκε στα χέρια του Μεξικανού πρέσβη στρατηγού Francisco Aguilar González. Ο πρέσβης πήρε μαζί του την βαλίτσα όταν γύρισε στο Μεξικό αλλά δεν ξέρουμε αν γνώριζε το περιεχόμενο της μιας και την άφησε ξεχασμένη μαζί με άλλα του προσωπικά αντικείμενα σε μια αποθήκη.

Η Μεξικάνικη Βαλίτσα

Ο Έρνεστ Μίλλερ Χέμινγουεϊ  με Ισπανούς πολιτοφύλακες τον καιρό που κάλυπτε δημοσιογραφικά τον Ισπανικό εμφύλιο, ανάμεσα στα αρνητικά της Μεξικάνικης Βαλίτσας

Όταν πέθανε ο Francisco Aguilar González το 1971, η βαλίτσα πέρασε στα χέρια μιας φίλης του και έμεινε πάλι αποθηκευμένη μέχρι τον δικό της θάνατο το 1995. Τα πράγματα της για την καλή τύχη της βαλίτσας τα κληρονόμησε ο ανιψιός της σκηνοθέτης Benjamin Tarver. Αυτός κατάλαβε αμέσως το πόσο σπουδαίο ήταν το περιεχόμενο της βαλίτσας και ζήτησε την βοήθεια του ιστορικού της τέχνης Jerald R. Green. Ο Green ήταν φίλος του Cornell Capa που έτσι έμαθε για την ύπαρξη της βαλίτσας. Μετά από πολλές διαπραγματεύσεις και επαφές, τελικά με την βοήθεια της σκηνοθέτιδας Trisha Ziff (που γύρισε και ένα ντοκυμαντέρ για την ιστορία της βαλίτσας), ο Cornell Capa ευτύχησε να δει τα χαμένα αρνητικά του αδερφού του στα 89 του χρόνια το 2007.

Η Μεξικάνικη Βαλίτσα

Η αφίσα από την ταινία της Trisha Ziff για την Μεξικάνικη Βαλίτσα

Η μεξικάνικη βαλίτσα περιείχε 126 ρολά φιλμ 35mm με 4500 φωτογραφίες αλλά και αρκετά σημειωματάρια με τις αναλυτικές σημειώσεις που κρατούσαν οι φωτογράφοι. Το 2010 οργανώθηκε μια έκθεση με τον τίτλο Mexican Suitcase από το International Center of Photography που περιείχε 100 κοντάκτ 70 φωτογραφίες δυο χαρακτηριστικά φιλμ αλλά και 60 περιοδικά που είχαν δημοσιεύει φωτογραφίες τους οι τρεις φωτογράφοι εκείνη την περίοδο. Η έκθεση μέχρι σήμερα έχει παρουσιαστεί σε διάφορες πόλεις σε όλο τον κόσμο και συνεχίζει το ταξίδι της.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis.Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Και οι 11 (φωτογραφίες) ήταν υπέροχες

Φωτογραφίες από την απόβαση της Νορμανδίας

Η 6η Ιουνίου του 1944 είναι η μέρα της απόβασης στη Νορμανδία. Η μέρα της μεγαλύτερης απόβασης στην ιστορία των πολέμων που έγειρε αποφασιστικά την πλάστιγγα του πολέμου προς στην πλευρά των συμμάχων. Ο Robert Capa διάσημος φωτορεπόρτερ ήδη από τα χρόνια του Ισπανικού εμφύλιου πολέμου, βρίσκεται στα αποβατικά σκάφη με τους άντρες του 16ου συντάγματος πεζικού, που ήταν το δεύτερο αποβατικό κύμα που έφτασε στην ακτή Ομάχα της Νορμανδίας, εκείνο το πρωινό της 6ης Ιουνίου. Στην παραλία  που την πρώτη μέρα της απόβασης έγιναν οι πιο σκληρές μάχες και οι σύμμαχοι είχαν τις περισσότερες απώλειες.

robert capa omaha

Ο Capa είναι με πλήρη στρατιωτική εξάρτηση αλλά στα χέρια του αντί για όπλα έχει δύο Contax ΙΙ με φακούς 50mm και καταφέρνει μέσα σε μια πραγματική κόλαση να τραβήξει 72 φωτογραφίες από τις 2 πρώτες ώρες της απόβασης, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται σε συνέντευξεις και στην αυτοβιογραφία του. Όταν από την αδρεναλίνη και από την ένταση δεν μπορεί πλεον ούτε το κουμπί της μηχανής του να πατήσει επιστρέφει σε ένα νοσοκομειακό πλοίο και  στέλνει τα τραβηγμένα φιλμ  στο Λονδίνο. Εκεί στον σκοτεινό θάλαμο του Life όπου γίνεται η επεξεργασία τους, συμβαίνει το απίστευτο. Του καταστρέφουν τα φιλμ! Από όλες τις φωτογραφίες που τράβηξε από την μοναδική αυτή ιστορική στιγμή με απίστευτο κίνδυνο μόνο 11 φωτογραφίες σώθηκαν και αυτές εξαιρετικά ταλαιπωρημένες (ενώ σήμερα σώζονται μόνο 10 πρωτότυπα αρνητικά). To Life δημοσίευσε κάποιες από αυτές τις φωτογραφίες στο τεύχος της 19ης Ιουνίου του 1944. Αυτές οι φωτογραφίες του Robert Capa που σώθηκαν έχουνε μείνει στην ιστορία σαν “The Magnificent Eleven”.

robert capa omaha

Σε όλη αυτή την ιστορία υπάρχει και αρκετό παρασκήνιο όπως είναι φυσικό και έτσι δημοσιογράφοι και ιστορικοί έχουν ασχοληθεί αρκετά με το συγκεκριμένο γεγονός. Όλα δείχνουν ότι ο Dennis Banks ένας δεκαπεντάχρονος βοηθός στο εργαστήριο του Life ρύθμισε το στεγνωτήριο των φιλμ σε πολύ μεγάλη θερμοκρασία με αποτέλεσμα να λιώσει η εμουλσιόν. Για πολλά χρόνια θεωρούσαν υπεύθυνο  για την καταστροφή τον 18χρονο Larry Burrows (τον αργότερα διάσημο βρετανό φωτογράφο που σκοτώθηκε στο Λάος το 1971) που τότε ήταν το παιδί για τους καφέδες στο γραφείο του Life στο Λονδίνο.  Ο photo editor  του Life στο Λονδίνο εκείνη την περίοδο ο John G. Morris, ισχυρίζεται ότι ήταν μπροστά όταν ο Dennis Banks έκανε την πατάτα και  ότι τα υπόλοιπα  φιλμ  του Capa, που καταστράφηκαν δεν περιείχαν καθόλου φωτογραφίες, ήταν ατράβηχτα.  Είναι πάντως γεγονός ότι σε τέτοιες καταστάσεις που ενδιαφέρουν το κοινό δημιουργούνται πάντα διάφοροι μύθοι.

robert capa omaha

Από τους στρατιώτες που εικονίζονται σε αυτές τις φωτογραφίες της απόβασης έχουν αναγνωριστεί κάποιοι. Ένας βετεράνος της απόβασης ο  Huston Riley θυμόταν τον Capa που τον βοήθησε εκείνη την μέρα. Σε μια συνέντευξη του ανέφερε ότι ένας φωτογράφος τον βοήθησε κατά την διάρκεια της απόβασης ” κάποια στιγμή βρέθηκα μέσα στο νερό και κάποιος με βοήθησε να σταθώ στα πόδια μου. Είδα με έκπληξη ότι είχε τα διακριτικά του δημοσιογράφου και σκέφτηκα τι στο διάολο κάνει αυτός εδώ; Αμέσως μετά συνέχισε προς την παραλία συνεχίζοντας να τραβάει φωτογραφίες”. Ο σκηνοθέτης της ταινίας “Η διάσωση του στρατιώτη Ράιαν” Steven Allan Spielberg, έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις του ότι εμπνεύστηκε από τις 11 αυτές φωτογραφίες του Robert Capa, για την ατμόσφαιρα που έδωσε στις σκηνές της απόβασης.

robert capa omaha

Όπως είναι γνωστό ο Robert Capa σκοτώθηκε στην Ινδοκίνα πατώντας μια νάρκη στις 25 Μαίου του 1954. Απόλυτα συνεπής στην ρήση του” Αν οι φωτογραφίες σου δεν είναι καλές, αυτό σημαίνει ότι δεν τις τράβηξες από αρκετά κοντά”. Με το φωτογραφικό του έργο, τον βαθύ ανθρωπισμό του αλλά και την  ίδρυση του πρακτορείου Magnum, επηρέασε όσο λίγοι την Φωτογραφία στον 20ο αιώνα. Αιωνία του η μνήμη!

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis