Category Archives: Ιστορία της Φωτογραφίας

Άρθρα σχετικά με την ιστορία της Φωτογραφίας

Η πρώτη Φωτογραφία στο Instagram

Η πρώτη Φωτογραφία που ανέβηκε στο instagram

Όσο περνούν τα χρόνια μερικά πράγματα που συνέβησαν μόλις πριν μερικά χρόνια έχουν όλο και μεγαλύτερη ιστορική αξία.

Ήταν Οκτώβριος του 2010 όταν το instagram έγινε διαθέσιμο για τους χρήστες του iphone και Απρίλιος του 2012 όταν έγινε διαθέσιμο για τους χρήστες Android.  Εκείνα τα χρόνια ήδη κυριαρχούσε το Facebook στα social media και ήδη είχαμε αφήσει πίσω μας τις εποχές του myspace και του Hi5. Πόσοι όμως ξέρουν την πρώτη φωτογραφία που ανέβηκε στο Instagram;

Την πρώτη φωτογραφία σε αυτή την νέα εφαρμογή την ανέβασε ο ένας από τους συνδημιουργούς της ο Κέβιν Σίστρομ στις 17 Ιουλίου του 2010 και μπορείτε να την δείτε στο παρακάτω link https://www.instagram.com/p/C/

Αυτό είναι ένα στιγμιότυπο από την ιστοσελίδα

Η πρώτη δική μου φωτογραφία στο Instagram

Όσο για την πρώτη δική μου φωτογραφία που ανέβασα στο instagram είναι η παρακάτω φωτογραφία της Ακρόπολης που την ανέβασα στις 2 Μαρτίου του 2016.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Σκοτεινός Θάλαμος & Σκοτεινός Θάλαμος

Τι σημαίνει ο όρος Σκοτεινός θάλαμος στην φωτογραφία;

Ο όρος “σκοτεινός θάλαμος” έχει δύο έννοιες στα ελληνικά. Αποδίδει δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Το πρώτο νόημα του σκοτεινού θαλάμου  αφορά  την camera obscura που σε διάφορες μορφές χρησιμοποιήθηκε ως βοήθημα για τους ζωγράφους. Αυτές οι συσκευές, ειδικά οι φορητές  χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιες σαν φωτογραφικές μηχανές και οδήγησαν και στην σχεδίαση όλων των φωτογραφικών μηχανών από 1839 και μετά. Αν όπως μείνουμε σε αυτή την μονοσήμαντη εξήγηση για τον όρο “σκοτεινός θάλαμος” έχουμε κάνει ένα μεγάλο λάθος. Και αυτό στην συγκεκριμένη περίπτωση κάνει η wikipedia που βγαίνει και πρώτο αποτέλεσμα στις σχετικές αναζητήσεις στη google. Βέβαια μπορεί τα πρώτα χρόνια της φωτογραφίας σε επιστημονικά κυρίως συγγράμματα, αυτή να ήταν η κύρια έννοια για τον σκοτεινό θάλαμο, γιατί στην ουσία μετάφραζε στην καθαρεύουσα τον λατινικό όρο camera obscura που σημαίνει βέβαια σκοτεινό δωμάτιο, αλλά μιας και αφορούσε και πολύ μικρότερες συσκευές μάλλον η λέξη  θάλαμος βόλεψε περισσότερο σε σχέση με την κάμαρα ή το δωμάτιο.

Camera obscura ιδιοκατασκευή 

Βέβαια εδώ και δεκαετίες  (τουλάχιστον από το 1970 και μετά ) σκοτεινός θάλαμος για όποιον ασχολείται με την φωτογραφία αλλά και για το πλατύ κοινό, σημαίνει τον χώρο όπου γίνεται η  επεξεργασία των ασπρόμαυρων ή έγχρωμων φιλμ και φωτογραφιών. Κυρίως όμως των ασπρόμαυρων.  Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι με τον όρο “Σκοτεινός Θάλαμος” μεταφράσαμε στην αρχή τον όρο camera obscura και ότι αυτός σημαίνει (ακριβώς όπως τα λέει η wikipedia στο άρθρο της). Όμως αυτή η έννοια έχει σταματήσει πια να χρησιμοποιείται τουλάχιστον στην καθημερινή γλώσσα ειδικά την φωτογραφική (ίσως να χρησιμοποιείται σε κάποια παρωχημένα συγγράμματα).  Στην καθημερινή φωτογραφική γλώσσα στην ουσία με τον όρο σκοτεινός θάλαμος έχουμε μεταφράσει τον αγγλικό όρο darkroom που ας δούμε πως τον αποδίδουν μεγάλα λεξικά της αγγλικής γλώσσας.

https://www.merriam-webster.com/

a room with no light or with a safelight for developing light-sensitive photographic materials

https://dictionary.cambridge.org/

a specially lit room where photographic film is processed

https://www.dictionary.com/

a room in which film or the like is made, handled, or developed and from which the actinic rays of light are excluded.

https://www.oxfordlearnersdictionaries.com/

a room that can be made completely dark, where you can take film out of a camera and develop photographs

https://en.wiktionary.org/

(photography) A dark room, where photographs are developed.

A darkened room where sexual activity can take place, especially one in a gay club.

Ιδιαίτερα μαθήματα σκοτεινού θαλάμου

Όπως έχουμε παρατηρήσει και σε άλλες περιπτώσεις ακόμη και μεγάλα και έγκυρα λεξικά δεν μπορούν να αποδώσουν με σωστό τρόπο έννοιες που συχνά είναι μεταβαλλόμενες ή εξελίσσονται μέσα στο χρόνο και δεν είναι στατικές . Ειδικά για τους φωτογραφικούς  όρους την πατάνε συχνά και τα δικά μας μεγάλα και έγκυρα λεξικά.  Ο πιο ολοκληρωμένος ορισμός είναι του www.oxfordlearnersdictionaries.com αλλά βέβαια και του  en.wiktionary.org που μας δίνει  και μια  σύγχρονη χρήση του όρου darkroom ειδικά στα gay club.  Ο πιο φτωχός ορισμός είναι του dictionary.cambridge.org και είναι πραγματικά κρίμα να διαπιστώνεις την ανεπάρκεια ενός τόσο σπουδαίου λεξικού.  Αυτό το λεξικό  αναφέρεται μόνο στην επεξεργασία του φιλμ το οποίο δεν χρειάζεται σκοτεινό θάλαμο στο κάτω-κάτω. Με ένα σάκο αλλαγής μπορείς να βάλεις  το φιλμ στο τανκ εμφάνισης και τα υπόλοιπα γίνονται σε οποιοδήποτε χώρο σε κανονικό φως.

Σύγχρονος σκοτεινός θάλαμος  που περιλαμβάνει και  υπολογιστές

Αφορμή για το σημερινό άρθρο μου έδωσε το πρώτο μάθημα του εξάμηνου κύκλου (Φωτογραφία Ι ) του fotoart που δίδαξα αυτή την εβδομάδα και η ανάγκη να ξεκαθαριστούν  τα πράγματα όσο αφορά το τι σημαίνει στην φωτογραφία ο όρος σκοτεινός θάλαμος. Οπότε συνοψίζοντας σκοτεινός θάλαμος στην φωτογραφία είναι ο χώρος όπου γίνετε η επεξεργασία των υλικών της χημικής φωτογραφίας. Φωτογραφικών χημικών, Φωτογραφικών φιλμ και φωτογραφικών εκτυπώσεων.

Δείτε και τα άρθρα μου

 Σκοτεινός Θάλαμος

Εμφάνιση Ασπρόμαυρου Φιλμ

Εκτύπωση Ασπρόμαυρης Φωτογραφίας

Φωτογράμματα

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

“Έρχονται” 1981 – Helmut Newton

Sie Kommen 1981 φωτογραφίες του Helmut Newton

Αυτές οι δύο φωτογραφίες που απεικονίζουν στην μια φωτογραφία τα ίδια μοντέλα ντυμένα και στην άλλη φωτογραφία τα μοντέλα γυμνά και τραβήχτηκαν το 1981. Την ίδια χρονιά δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Vogue στην γαλλική έκδοση. Ο  Helmut Newton (1920-2004) με το τεράστιο ταλέντο του αλλά και με την μόνιμη προβοκατόρικη διάθεση έδωσε τον τίτλο “Έρχονται” σε αυτές τις δύο φωτογραφίες θέλοντας να επισημάνει με αυτό τον τρόπο τον ερχομό της νέας απελευθερωμένης από τα ταμπού του παρελθόντος γυναίκας. Τον ερχομό της σύγχρονης γυναίκας στον κόσμο της μόδας και όχι μόνο.

Αυτές οι δύο φωτογραφίες η Sie Kommen ντυμένες και Sie Kommen γυμνές ήταν μια καμπή και για το καλλιτεχνικό έργο του του Helmut Newton, ο οποίος έγινε διάσημος για την εισαγωγή ερωτικών θεμάτων στη φωτογραφία μόδας,  αλλά και για την  ίδια την φωτογραφία μόδας που έγινε πιο τολμηρή από αυτή την δημοσίευση και μετά. Σε αυτές τις φωτογραφίες ο Newton αποφάσισε να αφήσει τους σκηνοθετημένους εσωτερικούς χώρους και τα εξωτερικά στο αστικό τοπίο  που ήταν αγαπημένα του και φωτογράφισε τα μοντέλα του  στο  στούντιο. Ένα στούντιο γυμνό κι αυτό με ένα απλό άσπρο χάρτινο   φόντο που αγγίζει το πάτωμα χωρίς να υπάρχουν αντικείμενα τα μοντέλα  πρώτα ντυμένα και έπειτα γυμνά γίνονται όλη η ιστορία στις φωτογραφίες.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Kodak Διαφημίσεις

Παλιές διαφημίσεις της Kodak

H Kodak υπήρξε η πρωτοπόρος εταιρεία στον χώρο της φωτογραφίας αλλά και κυρίαρχη εμπορικά από τον 19ο αιώνα μέχρι τις αρχές του 21ου. Δυστυχώς για λόγους που δεν είναι του παρόντος να τους αναλύσουμε αυτός ο γίγαντας κατέρρευσε. Μερικά τμήμα έχουν μείνει σήμερα τα οποία συνεργαζόμενα με διάφορες άλλες εταιρείες παράγουν λίγα από τα  πασίγνωστα προϊόντα της Kodak.  Από την πρώτη Kodak φωτογραφική μηχανή που η πατέντα της κατατέθηκε από τον ιδρυτή και ιδιοκτήτη George Eastman (1854–1932) στις 4 Σεπτεμβρίου του 1988 (αριθμός πατέντας 15,825), η Kodak έκανε πετυχημένες διαφημιστικές καμπάνιες. Με γνωστότερη την πρώτη κιόλας διαφήμιση για την πρώτη φωτογραφική μηχανή Kodak, με το σλόγκαν “Εσείς πατάτε το κουμπί, εμείς κάνουμε τα υπόλοιπα”. Ας δούμε μερικές διαφημίσεις από την πορεία της Kodak

Kodak διαφημίσεις

Η πρώτη διαφήμιση της Kodak

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Φωτογραφία στον Ουρανοξύστη 1932

Ποιoς ήταν ο φωτογράφος της διάσημης φωτογραφίας;

Βλέπω πολύ συχνά σε αναρτήσεις σε blog ιστοχώρους και λογαριασμούς στα social media για την έτσι κι αλλιώς διάσημη φωτογραφία που τραβήχτηκε το 1932 με τους εργαζόμενους στην κατασκευή ενός ουρανοξύστη στην Νέα Υόρκη να κάνουν διάλειμμα για φαγητό καθισμένοι επάνω σε μια σιδηροδοκό που κρέμεται στον αέρα. Άπειρες αναρτήσεις και memes έχω δει να χρησιμοποιούν αυτή την φωτογραφία. Σχεδόν καμία ανάρτηση δεν αναφέρει το όνομα του φωτογράφου ή άλλες αναφέρουν ότι ο φωτογράφος είναι άγνωστος. Πάντως και ο φωτογράφος ήταν εκεί εργαζόμενος στις ίδιες επικίνδυνες συνθήκες και έτσι μπόρεσε να καταγράψει αυτή την σκηνή.

Φωτογραφία στον Ουρανοξύστη 1932

Lunch atop a Skyscrape η διάσημη φωτογραφία του 1932

Ο φωτογράφος αυτής της φωτογραφίας δεν είναι άγνωστος. Είναι γνωστός και ονομάζεται  Charles Ebbets.  Ο Τσαρλς Κλάιντ Έμπετς (1905–1978) ήταν Αμερικανός φωτογράφος και διάσημος για αυτή την φωτογραφία “Lunch atop a Skyscraper”. Ο Έμπετς γεννήθηκε στην Αλαμπάμα. Αγόρασε την πρώτη του φωτογραφική μηχανή σε ηλικία μόλις οκτώ ετών. Είχε και άλλες μεγάλες φωτογραφικές επιτυχίες κατά την διάρκεια της καριέρας του αλλά σαφώς η φωτογραφία στον ουρανοξύστη είναι η μεγαλύτερη.

Φωτογραφία στον Ουρανοξύστη 1932

Ο φωτογράφος της διάσημης φωτογραφίας Charles Ebbets

Ήδη από το 1930, ο Έμπετς ήταν γνωστός φωτογράφος και δημοσίευσε φωτογραφίες του σε μεγάλες εφημερίδες σε όλες τις ΗΠΑ, ανάμεσα τους και στους New York Times. Το 1932, ο Έμπετς προσλήφθηκε ως επικεφαλής φωτογράφος του Κέντρου Ροκφέλερ. Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1932, τράβηξε τη φωτογραφία “Μεσημεριανό στην κορυφή ενός ουρανοξύστη”, η οποία απεικονίζει έντεκα άντρες να κάθονται σε μια σιδερένια δοκό να τρώνε μεσημεριανό, με τα πόδια τους να κρέμονται δεκάδες μέτρα πάνω από τους δρόμους της Νέας Υόρκης στον 69ο όροφο. Παρόλο που φαίνεται ότι πολλοί φωτογράφοι συνεργάστηκαν στη λήψη, έχουμε πολλές αποδείξεις για την πατρότητα της φωτογραφίας από την πλευρά του Έμπετς. Απόδειξη πληρωμής με το επιστολόχαρτο του και άλλες αυθεντικές φωτογραφίες που τράβηξε ο Έμπετς κατά τη διάρκεια της εργασίας του στο Rockefeller Center,  καθώς και αντίγραφα του αρχικού άρθρου από το 1932 που αναφέρει το όνομα του ως φωτογράφο. Ακόμη και μια φωτογραφία του ίδιου επάνω σε μια σιδερένια δοκό στον ίδιο ουρανοξύστη (την βλέπετε πιο πάνω). Όλα αυτά τα στοιχεία που υποστηρίζουν την πατρότητα του Ebbets έχουν επαληθευτεί ανεξάρτητα από επαγγελματίες ερευνητές, δικηγόρους πνευματικής ιδιοκτησίας και ιδιωτικούς ερευνητές. Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας κυκλοφορίας της φωτογραφίας όλα τα τελευταία χρόνια ειδικά στο ίντερνετ κανένας άλλος φωτογράφος ή κληρονόμοι κάποιου φωτογράφου δεν έχουν ποτέ διεκδικήσει την πατρότητα αυτής της  διάσημης εικόνας.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Elliott Erwitt – Έλιοτ Έργουιτ

Elliott Erwitt – Έλιοτ Έργουιτ – Φωτογράφος

Elliott Erwitt - Έλιοτ Έργουιτ

Ο Elliott Erwitt είναι ένας σπουδαίος φωτογράφος που γεννήθηκε το 1928 στο Παρίσι από γονείς Ρώσους μετανάστες και πέθανε στην Νέα Υόρκη στις 29 Νοεμβρίου του 2023. Πλήρης ημερών σε ηλικία 95 χρόνων αφήνοντας πίσω του 6  παιδιά, 10 εγγόνια και 3 δισέγγονα και ένα σπουδαίο φωτογραφικό και κινηματογραφικό έργο.

Elliott Erwitt - Έλιοτ Έργουιτ

Η οικογένεια του είχε μεταναστεύσει στην Αμερική το 1939. Εκεί στο Χόλυγουντ όπου έζησε ως έφηβος ανέπτυξε ενδιαφέρον για την φωτογραφία και τον κινηματογράφο. Εκεί δούλεψε σε εργαστήριο ασπρόμαυρης φωτογραφίας, όπου πήρε τις πρώτες βάσεις στην φωτογραφία, ενώ συνέχισε τους πειραματισμούς του στο Los Angeles City College. Το 1948 μετακόμισε στην Νέα Υόρκη όπου έκανε μαθήματα κινηματογράφου. Για να πληρώνει τα δίδακτρα του δούλευε σαν φύλακας στην σχολή που σπούδαζε τη ιστορική New School for Social Research.

Elliott Erwitt - Έλιοτ Έργουιτ

Ο Erwitt ταξίδεψε στη Γαλλία και την Ιταλία το 1949 με μια Rolleiflex. Το 1951 υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία. Υπηρέτησε στην Ευρώπη σε διάφορες μονάδες του αμερικάνικου στρατού στην Γαλλία και στην Γερμανία  ασκώντας κυρίως φωτογραφικά καθήκοντα.  Στην Νέα Υόρκη είχε γνωριστεί με τον Robert Capa, τον Edward Steichen και τον Roy Stryker ο οποίος είχε υπάρξει επικεφαλής στο φωτογραφικό τμήμα του  Farm Security Administration (Οι τρυπημένες φωτογραφίες του FSA). Ο Stryker προσέλαβε αρχικά τον Erwitt για να εργαστεί για την Standard Oil Company, όπου έφτιαχνε μια φωτογραφική βιβλιοθήκη για την εταιρεία, ενώ  στη συνέχεια του ανέθεσε ένα μεγάλο έργο τεκμηρίωσης της  πόλης του Πίτσμπουργκ.

Elliott Erwitt - Έλιοτ Έργουιτ

Το 1953, ο Elliott Erwitt και εξαιτίας της γνωριμίας του με τον Robert Capa έγινε μέλος στο πρακτορείο Magnum και εργάστηκε ως ανεξάρτητος φωτογράφος για  διάφορα περιοδικά ανάμεσα τους τα Collier’s, Look, LIFE,  Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Erwitt υπηρέτησε ως πρόεδρος του Magnum για τρία χρόνια. Στη συνέχεια στράφηκε στον κινηματογράφο: τη δεκαετία του 1970 παρήγαγε αρκετά αξιόλογα ντοκιμαντέρ και τη δεκαετία του 1980 18 κωμωδίες για το HBO. Ο Elliott Erwitt έγινε γνωστός για τηνλεπτή ειρωνεία την  ανθρωπιστική ματιά και ευαισθησία που βέβαια ήταν παράδοση στο πνεύμα του πρακτορείου Magnum, όμως εγώ θεωρώ ότι έχει επηρεαστεί περισσότερο από τον Ρομπέρ Ντουανό .

Elliott Erwitt - Έλιοτ Έργουιτ

Ήταν σταθερή άποψη του  Elliott Erwitt  ήταν ότι η φωτογραφία πρέπει να μιλά απευθείας στις αισθήσεις και να δημιουργεί άμεσα συναισθήματα και όχι να απευθύνεται στην νόηση. «Όταν δημιουργείται η φωτογραφία, έρχεται εύκολα, ως δώρο που δεν θα  πρέπει να αμφισβητηθεί ή να αναλυθεί». Ο Erwitt προτίμούσε να μην θεωρεί τον εαυτό του έναν διανοούμενο ή καλλιτέχνη, αλλά ότι  απλά έκανε  τη δουλειά του. Συχνά δήλωνε ότι η φωτογραφία του επέτρεπε να ασχολείται με τα ενδιαφέροντά του ενώ ταυτόχρονα έβγαζε τα προς το ζην.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Ο αρχαιολόγος με φωτογραφική μηχανή

Ο Σπυρίδων Μαρινάτος με φωτογραφική μηχανή

Όσοι παρακολουθείτε τις αναρτήσεις μου στο Facebook και εδώ στο blog μου θα ξέρετε ότι έχω ιδιαίτερη αδυναμία σε ανθρώπους που είναι διάσημοι στον τομέα τους και ασχολούνται ενεργά με την φωτογραφία (Διάσημες και Διάσημοι με Φωτογραφικές Μηχανές). Πρόσφατα σε σχετικές  αναζητήσεις μου έπεσα τυχαία επάνω σε φωτογραφίες του σπουδαίου αρχαιολόγου Σπυρίδωνα Μαρινάτου όπου κρατάει στα χέρια του μια φωτογραφική μηχανή και φωτογραφίζει στον αρχαιολογικό χώρο του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης. Θυμίζω ότι αυτός ο σημαντικός αρχαιολογικός χώρος είναι ανακάλυψη του Σπύρου Μαρινάτου.

Για τις συγκεκριμένες φωτογραφίες έκανα αναζητήσεις που με οδήγησαν σε διάφορα συμπεράσματα. Μάλιστα μπόρεσα να ταυτοποιήσω το μοντέλο της φωτογραφικής μηχανής που κρατάει ο Μαρινάτος, παρόλο που υπάρχει και φωτογραφία που κρατάει κι άλλη φωτογραφική μηχανή.  Μόλις έκανα την ταυτοποίηση έβαλα το σχετικό κουίζ στην σελίδα μου στο Facebook και ακολούθησε στα σχόλια της ανάρτησης μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.  Οπότε έχουμε τις παρακάτω πληροφορίες.  Η φωτογραφική μηχανή είναι μια Exakta Varex IIa. Ο χώρος είναι βέβαια ο αρχαιολογικός χώρος στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης και τις φωτογραφίες τις έχει τραβήξει ο σπουδαίος φωτογράφος Σπύρος Μελετζής. Η έρευνα συνεχίζεται και μπορεί στο μέλλον να ακολουθήσει αναλυτικότερο άρθρο με περισσότερες πληροφορίες.

Στις δύο φωτογραφίες που είναι παρακάτω δεν έχω ταυτοποιήσει τον φωτογράφο

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

 

 

Η πρώτη μου φωτογραφική μηχανή

Η πρώτη μου φωτογραφική μηχανή ήταν μια AGFA OPTIMA II

Την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή την απόκτησα το καλοκαίρι του 1977 μόλις τελείωσα την έκτη δημοτικού και από τον Σεπτέμβριο θα πήγαινα στο στην πρώτη γυμνασίου. Ήταν η οικογενειακή φωτογραφική μηχανή που είχε αποκτηθεί από τους γονείς μου το 1965 με την αφορμή της γέννησης μου. Από όταν συνειδητοποίησα  την ύπαρξη της την ήθελα διακαώς και τους την ζητούσα, αλλά στο δημοτικό δεν με θεωρούσαν αρκετά αξιόπιστο ώστε να μου εμπιστευτούν την χρήση της.

Agfa Optima II

Αυτό έγινε σαν επιβράβευση για το πέρασμα στο Γυμνάσιο και έτσι σε ένα ταξίδι μας στην Κρήτη κατά την διάρκεια του τρύγου τράβηξα το πρώτο μου ασπρόμαυρο φιλμ. Ενώ το επόμενο Πάσχα του 1978 τράβηξα το δεύτερο ασπρόμαυρο φιλμ. Κατά την διάρκεια του φθινόπωρου του 1978 σε μια σχολική εκδρομή στους Δελφούς τράβηξα το πρώτο μου έγχρωμο φιλμ.

Οι δύο προηγούμενες φωτογραφίες είναι από το πρώτο μου ασπρόμαυρο φιλμ

Αφορμή για την σημερινή μου ανάρτηση μου έδωσε το γεγονός ότι ψάχνοντας σε κάτι παλιές φωτογραφίες βρήκα μια φωτογραφία που φαίνεται ο πατέρας μου να κρατάει αυτή την φωτογραφική μηχανή. Αυτή η φωτογραφία είναι από έναν γάμο συγγενικού προσώπου το 1970.

Ο πατέρας μου το 1970 κρατώντας την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή

H Agfa Optima II είναι μια φωτογραφική μηχανή με σκόπευτρο που παρήχθη ανάμεσα στις χρονιές  1960 και 1964. Αντικατέστησε την πρώτη Optima και ακολουθήθηκε από πιο εξελιγμένα μοντέλα. Διέθετε αυτόματη έκθεση από f2,8 με 1/30 μέχρι f22 – 1/300. Ο φακός της ήταν ένας Agfa Color-Apotar 45mm f/2,8 που διέθετε και δαχτυλίδι εστίασης με επιλογές  ρυθμίσεις απόστασης για πορτραίτο, ομάδα, τοπίο

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Φωτογραφία Δρόμου

Τι είναι η φωτογραφία δρόμου

Η φωτογραφία δρόμου είναι ένα είδος καλλιτεχνικής προσωπικής φωτογραφίας όπου το πεδίο δράσης της/του φωτογράφου είναι ο δρόμος. Μάλλον για να είναι ο ορισμός μας πιο ακριβής το φωτογραφικό πεδίο της φωτογραφίας δρόμου είναι ο δημόσιος χώρος και ο σκοπός της είναι να καταγράψει τυχαία γεγονότα για την προσωπική ευχαρίστηση του φωτογράφου.  Ένας τελικός ορισμός για την φωτογραφία δρόμου είναι δύσκολο να βρεθεί καθώς και η ίδια η φωτογραφία βρίσκεται σε μια συνεχόμενη εξέλιξη. Θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως φωτογραφία δρόμου, την φωτογράφιση στιγμών της καθημερινότητας στον δημόσιο χώρο. Στιγμών που χωρίς την επιλογή του φωτογράφου να τις καταγράψει θα περνούσαν απαρατήρητες.

Φωτογραφία δρόμου

Φωτογραφία του Henri Cartier-Bresson (1908 –  2004)

Πολλοί θεωρητικοί έχουν περιγράψει τις περισσότερες φορές με αποτυχία τι είναι ένας φωτογράφος δρόμου. Παρόλο που διαφωνώ με τις περισσότερες θεωρητικές προσεγγίσεις πιστεύω ότι από όλα τα μοντέλα που έχουν προταθεί κατά καιρούς από θεωρητικούς εντελώς άσχετους με την φωτογραφία και την πρακτική της, θεωρώ πιο κοντινό στον φωτογράφο δρόμο την θεωρητική προσέγγιση των Καταστασιακών  για το dérive που είναι η περιπλάνηση χωρίς φαινομενικά ουσιαστικό σκοπό. Έτσι περιπλανιέται και ο φωτογράφος δρόμου  που αφήνεται να παρασυρθεί από την κάθε τοποθεσία και ότι του προκαλέσει το ενδιαφέρον, αλλά και όποιες τυχαίες συναντήσεις, αλλά και συμβάντα προκύψουν.

Η πρώτη φωτογραφία δρόμου

Αυτή την φωτογραφία του Louis-Jacques-Mandé Daguerre (1787 – 1851) μπορούμε να την θεωρήσουμε την πρώτη φωτογραφία δρόμου

Η φωτογραφία δρόμου μας πάει στις απαρχές της φωτογραφίας και ακόμη στην πρώτη φωτογραφική περίοδο με τους μεγάλους χρόνους έκθεσης. Ένα χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα είναι η πρώτη φωτογραφία του Νταγκέρ που έχει καταγράψει ανθρώπους σε μια λεωφόρο του Παρισιού.  Αν θέλουμε να αναφέρουμε  τους πρωτεργάτες της φωτογραφίας δρόμου τότε μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε τον Jean-Eugène-Auguste Atget (1857 –  1927) που φωτογράφησε τους δρόμους του Παρισιού και αυτός, αλλά με τους ανθρώπους να λείπουν από τις φωτογραφίες του και τον  Alfred Stieglitz (1864 – 1946) που φωτογράφησε σκηνές στους δρόμους της νέας Υόρκης. Από τους φωτογράφους εκείνης της περιόδου είναι πολλοί που θα μπορούσαμε να τους εντάξουμε στην φωτογραφία δρόμου. Όμως ο πρώτος κύριος εκφραστής της και ο φωτογράφος που πρόσφερε έμπνευση και σε άλλους φωτογράφους να τον ακολουθήσουν είναι ο Αντρέ Κερτέζ (Andor Kertész 1894 –  1985). Μιας και είναι από τους πρώτους που ξεκίνησε να τραβάει φωτογραφίες στους δρόμους του Παρισιού. Χάρη στον Κερτέζ το Παρίσι μπορεί να θεωρηθεί η γενέτειρα της φωτογραφίας δρόμου.

Φωτογραφία δρόμου του Κερτέζ

Φωτογραφία δρόμου του Αντρέ Κερτέζ (1894 – 1985) πιο μοντέρνος και από τους σύγχρονους φωτογράφους

Από τον Κερτέζ εμπνεύστηκε ο Brassaï (Gyula Halász 1899 – 1984) που είναι μαθητής του αλλά φωτογράφιζε κυρίως το νυχτερινό Παρίσι και τους ανθρώπους του. Από τον Κερτέζ  άντλησε έμπνευση  (και ας μη το παραδέχετε) και αυτός που θεωρείτε σήμερα ο πατριάρχης της φωτογραφίας δρόμου ο  Henri Cartier-Bresson (1908 –  2004) που ανέπνευσε βέβαια χιλιάδες φωτογράφους αν ασχοληθούν με την φωτογραφία δρόμου, αλλά μας κληροδότησε και τις εμμονές και την τελειομανία του. Όπως για παράδειγμα την απαγόρευση δια ροπάλου της περικοπής (κοψίματος) της φωτογραφίας και την υποχρεωτική χρήση για την φωτογραφία δρόμου του φακού 50mm (νορμάλ). Εκείνη η δεκαετία πάντως που γίνονταν αυτές οι διεργασίες στην Γαλλία, η δεκαετία του 30′ μας κληροδότησε και άλλον ένα σπουδαίο φωτογράφο δρόμου τον  Robert Doisneau (1912 – 1994) που όμως δημιούργησε το πιο γνωστό τμήμα του έργου του μετά τον πόλεμο, ακριβώς όπως και ο Bresson.  O Bresson δημιούργησε σχολή και εξαιτίας της μεγάλης φήμης  του, αλλά και εξαιτίας του ότι  ήταν συνιδρυτής του πρακτορείου Magnum

Φωτογραφία δρόμου

Φωτογραφία δρόμου του Garry Winogrand (1928 – 1984)

Στην Αμερική μετά τον Stieglitz υπήρξαν δύο φωτογράφοι που μπορούμε να τους κατατάξουμε στην φωτογραφία δρόμου η Dorothea Lange (1895 – 1965) και ο Walker Evans (1903 – 1975). Όμως αυτός που καθόρισε το μέλλον της φωτογραφίας δρόμου στην Αμερική ήταν ο Ελβετός Robert Frank (1924 – 2019) με το φωτογραφικό του λεύκωμα The Americans. Αυτό το έργο άσκησε επίδραση στην επόμενη γενιά φωτογράφων δρόμου με τον χαρακτηριστικότερο να είναι ο Garry Winogrand (1928 – 1984), ενώ πολύ σπουδαία φωτογράφος δρόμου και συγκαιρινή του Winogrand είναι η Vivian Dorothy Maier (1926 – 2009) που όμως το έργο της έγινε γνωστό πρόσφατα και δεν άσκησε επίδραση τον καιρό που δημιουργήθηκε. Την μεγάλη παράδοση της φωτογραφίας δρόμου στην Ευρώπη την συνέχισαν σπουδαία ονόματα όπως ο Josef Koudelka (1938) και ο δικός μας Νίκος Οικονομόπουλος  (Nikos Economopoulos 1953). Δεν γίνεται να κλείσουμε αυτό το μικρό αφιέρωμα στην φωτογραφία δρόμου χωρίς  να αναφέρουμε ένα από σπουδαιότερα ονόματα της φωτογραφίας δρόμου, τον Ιάπωνα Daidō Moriyama (1938) που θεωρείτε από χιλιάδες φωτογράφους ο αυθεντικότερος εκφραστής της φωτογραφίας δρόμου. Ενώ ειδικά η φράση του ότι περιπλανιέται στους δρόμους για να φωτογραφίσει με τα μάτια ενός αδέσποτου σκύλου έχει μείνει παροιμιώδης.

Φωτογραφία δρόμου

Εμβληματική φωτογραφία του πατριάρχη της γιαπωνέζικης φωτογραφίας δρόμου Daidō Moriyama (1938)

Αυτό είναι ένα πρώτο άρθρο για την φωτογραφία δρόμου. Κάτι σαν μια εισαγωγή. Το αφιέρωμα στην φωτογραφία δρόμου θα συνεχιστεί και με επόμενα άρθρα κυρίως για το έργο σπουδαίων φωτογράφων. Περισσότερα για την φωτογραφία δρόμου για την ιστορία και το μέλλον της μπορείτε να μάθετε και στα μαθήματα φωτογραφίας του Fotoart (Εξάμηνος Κύκλος Μαθημάτων Φωτογραφίας).

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Παγκόσμια ημέρα της Φωτογραφίας

Γιατί γιορτάζουμε την παγκόσμια ημέρα της φωτογραφίας στις 19 Αυγούστου

Κάθε χρόνο στις 19 Αυγούστου  γιορτάζουμε την παγκόσμια ημέρα της φωτογραφίας.  Αυτή η μέρα καθιερώθηκε για να θυμίζει σε όλο τον κόσμο ένα ιστορικό γεγονός που συνέβη στο Παρίσι στις 19 Αυγούστου του 1839.  Αυτό το ιστορικό γεγονός είναι η ανακοίνωση από την Γαλλική Ακαδημία επιστημών της εφεύρεσης της φωτογραφίας. Συγκεκριμένα την ανακοίνωση της μεθόδου της  Δαγκεροτυπίας από τον ίδιο τον εφευρέτη της τον Louis-Jacques-Mandé Daguerre (1787– 1851). Το ξεχωριστό σε αυτή την ανακοίνωση ήταν ότι το γαλλικό κράτος αγόρασε τα δικαιώματα της εφεύρεσης και τα χάρισε εντελώς δωρεάν σε όλο τον κόσμο. Έτσι όποιος ήθελε να ασχοληθεί με αυτή την μέθοδο και να ασκήσει εμπορική δραστηριότητα χρειάζονταν  να πληρώνει δικαιώματα για την πατέντα στον εφευρέτη της.

Μια από τις δυο φωτογραφικές μηχανές που ο Daguerre είχε την άδεια να κατασκευαστούν

Η μέρα της ανακοίνωσης της εφεύρεσης της φωτογραφίας και το χάρισμα της σε ολόκληρο τον κόσμο χάρη στην γενναιοδωρία του γαλλικού κράτους, ήταν πανηγυρική.  Η γαλλική ακαδημία επιστημών είχε φροντίσει με δελτία τύπου, ανακοινώσεις και δημοσιεύσεις σε  μεγάλες εφημερίδες  στις πρωτεύουσες της Ευρώπης αλλά και της Αμερικής , αλλά και με επικοινωνία με αντίστοιχες επιστημονικές οργανώσεις  σε όλες τις χώρες, να προετοιμάσει την εκδήλωση και να δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα ώστε να ενταθεί το ενδιαφέρον. Όπως δείχνουν όλες οι ιστορικές πηγές  πραγματικά η μεγάλη δημοσιότητα που είχε πάρει το γεγονός, έφερε στις 19 Αυγούστου του 1839 στο Παρίσι ανθρώπους από όλο τον κόσμο που κυρίως η επιστημονική περιέργεια τους είχε ωθήσει να παραβρεθούν στην σημαντική αυτή μέρα για την ιστορία της επιστήμης και της φωτογραφίας.  Ο Daguerre βέβαια μπορεί να κατάφερε να πουλήσει την εφεύρεση στο γαλλικό κράτος αλλά ήταν ήδη έτοιμος καθώς είχε συνεργαστεί με κατασκευαστές που είχαν την εξουσιοδότηση από εκείνον  να κατασκευάσουν φωτογραφικές μηχανές (Δαγκεροτυπικές μηχανές), φωτοευαίσθητες πλάκες δαγκεροτυπίας και έτοιμα κιτ χημικών για την εμφάνιση των φωτογραφιών. Θυμίζω ότι η δαγκεροτυπία έδινε μια εικόνα τελική θετική στο αρχικό μέγεθος που ήταν η πλάκα που φόρτωνες στην φωτογραφική μηχανή.

Ο εορτασμός της παγκόσμιας μέρας της φωτογραφίας ξεκίνησε το 2010

Η παγκόσμια μέρα της φωτογραφίας ακριβώς αυτό το γεγονός γιορτάζει. Τα περισσότερα άρθρα στο ελληνικό ίντερνετ κάνουν λάθος που αναφέρονται στην πρώτη φωτογραφία από τον Niepce το 1826 ή το 1827. Γιατί μπορεί αυτή να είναι η παλιότερη σωζόμενη φωτογραφία, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τον εορτασμό.  Μάλιστα ο εορτασμός ξεκίνησε μόλις το 2010 από μια ομάδα φωτογράφων που θέλοντας να τιμήσουν την ημέρα της ανακοίνωσης της φωτογραφίας στη γαλλική ακαδημία επιστημών έφτιαξαν μια online gallery και ανέβασαν φωτογραφίες σε μια διαδικτυακή φωτογραφική έκθεση που την επισκέφτηκαν άνθρωποι από πάνω από 100 χώρες. Έτσι από τότε από το 2010, γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα της φωτογραφίας κάθε χρόνο, στις 19 Αυγούστου.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397