Η επιλογή του αρχείου αποθήκευσης των φωτογραφιών μας στην φωτογραφική μας μηχανή
Άλλος ένας λόγος να χωριστούν οι φωτογράφοι σε αντίπαλα στρατόπεδα είναι η προτίμηση τους στον τύπο αρχείου που επιλέγουν για να καταγράφονται οι φωτογραφίες τους την στιγμή που τις τραβάνε στην φωτογραφική τους μηχανή. Αλλά για μια ακόμη φορά είναι ένα πλαστό ερώτημα και η απάντηση του είναι πολύ απλή και RAW και JPEG. Όλες οι σοβαρές ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές επιτρέπουν αυτή την επιλογή από το μενού τους και έτσι ο φωτογράφος τη στιγμή που πατάει το κουμπί γράφει στην κάρτα μνήμης ταυτόχρονα 2 αρχεία.
Ας πούμε όμως δύο λόγια για το τι είναι αυτά τα δυο αρχεία. RAW ή ωμό ψηφιακό αρχείο είναι το ασυμπίεστο αρχείο εικόνας που περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες της σκηνής και των ρυθμίσεων της μηχανής. Είναι ένα αρχείο που θα πρέπει να το επεξεργαστούμε με κάποιο πρόγραμμα για να μπορέσουμε να το κάνουμε κάτι εκτός από το να το δούμε στην οθόνη της μηχανής ή στην οθόνη του υπολογιστή μας. Ο σύγχρονος φωτογράφος πρέπει να έχει οπωσδήποτε τα RAW αρχεία από τις φωτογραφίες του αποθηκευμένα στο προσωπικό του φωτογραφικό αρχείο. Μιας και κατά την άποψη μου το αρχείο RAW είναι σαν το τραβηγμένο αλλά ακόμη ανεμφάνιστο φιλμ της παλιάς εποχής (σαν να έχουμε καταγραμμένη κάπου την λανθάνουσα εικόνα μόνιμα), θα μας δίνει πάντα την δυνατότητα ανάλογα με τις γνώσεις μας, την διάθεση και τις προτιμήσεις μας, να επανερχόμαστε και να δημιουργούμε ακριβώς τις εικόνες που θέλουμε. Έτσι χωρίς κανένα συμβιβασμό στην ποιότητα θα έχουμε διαθέσιμες τις φωτογραφίες μας να έχουν την μεγαλύτερη δυνατή πληροφορία που μπορούσε να μας δώσει η φωτογραφική μας μηχανή.
Αν είναι όμως έτσι τα πράγματα τι χρειαζόμαστε το αρχείο JPEG θα αναρωτηθεί κάποιος και σωστά. Αυτό το αρχείο είναι ένα συμπιεσμένο αρχείο που έχει χάσει ακόμη και στην μεγάλη του ανάλυση (Fine ή Large) αρκετή από αρχική πληροφορία της εικόνας. Είναι όμως ένα μικρότερο και εύκολα διαχειρίσιμο αρχείο στο να το δώσουμε/μοιράσουμε, να το χρησιμοποιήσουμε στα social media, σε δημοσιεύσεις και για εκτυπώσεις, χωρίς να χρειάζεται να του κάνουμε κανενός είδους επεξεργασία. Αυτή την δουλειά την κάνει για εμάς ο επεξεργαστής της φωτογραφικής μας μηχανής και όσο πιο καλός είναι ο επεξεργαστής και η μηχανή μας, τόσο πιο καλή δουλειά κάνει και έτσι μας απαλλάσσει από τον κόπο της διπλής δουλειάς (φωτογράφιση και χρόνο στον υπολογιστή για την επεξεργασία). Το αρχείο JPEG όμως κάνει και κάτι άλλο. Μας μαθαίνει φωτογραφία. Όταν η προσπάθεια μας είναι να έχουμε όσο το δυνατόν καλύτερες τελικές JPEG φωτογραφίες στην φωτογραφική μας μηχανή που δεν χρειάζονται περαιτέρω επεξεργασία, πιστεύω ότι προσέχουμε πιο πολύ κατά τη στιγμή της φωτογράφισης και δεν μπαίνουμε εύκολα στη λογική το τραβάω όπως όπως και θα το φτιάξω αργότερα στον υπολογιστή. Ειδικά στις περιπτώσεις που έχω τον χρόνο να ασχοληθώ με το θέμα μου.
Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που θα τραβήξουμε μόνο RAW, αλλά και περιπτώσεις που αναγκαστικά θα πρέπει να τραβήξουμε μόνο JPEG, και θα σας τις αναλύσω σε άλλα μου άρθρα, αλλά όταν οι συνθήκες και ο εξοπλισμός μας το επιτρέπουν θα πρέπει να τραβάμε και τα δύο. Η ουσία στο θέμα της επιλογής ανάμεσα στα RAW και τα JPEG αρχεία (που τουλάχιστον εμένα μου φαίνεται πλαστό), είναι ότι ένα αρκετά μεγάλο τμήμα από το κόστος μιας σύγχρονης ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής αφορά την δυνατότητα της να καταγράφει σωστά τα RAW αρχεία, αλλά και μέσω της επεξεργασίας και της συμπίεσης να μας δώσει ταυτόχρονα όσο το δυνατόν πιο ικανοποιητικά αρχεία JPEG και μάλιστα σε διαφορετικούς βαθμούς συμπίεσης. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε στο έπακρο τις δυνατότητες ενός εργαλείου που έχουμε χρυσοπληρώσει;
Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis