Monthly Archives: August 2019

Nelly’s – Έλλη Σουγιουλτζόγλου-Σεραϊδάρη

Γυναίκες Φωτογράφοι, Μαθήματα Φωτογραφίας, Σπουδαίοι Φωτογράφοι

Nelly’s – Έλλη Σουγιουλτζόγλου-Σεραϊδάρη Φωτογράφος

H Έλλη Σουγιουλτζόγλου-Σεραϊδάρη γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου του 1899 στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας και πέθανε στις 17 Αυγούστου 1998 στην Νέα Σμύρνη. Σουγιουλτζόγλου ήταν το πατρικό της ενώ το Σεραϊδάρη ήταν το επίθετο του άντρας της Άγγελου, αλλά έγινε γνωστή σαν φωτογράφος με την αγγλική υπογραφή της, “Nelly’s”. Η οικογένεια της ήταν εύπορη και παρόλο που ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα μετά την μικρασιατική καταστροφή μπόρεσαν να στείλουν εκείνη και τον αδερφό της στην Δρέσδη της Γερμανίας να σπουδάσουν ζωγραφική. Την Έλλη όμως την κέρδισε αμέσως η νέα τέχνη της Φωτογραφίας που την σπούδασε με δασκάλους τον Hugo Erfurth διάσημο πορτρετίστα και τον Franz Fiedler.

Με την επιστροφή της στην Ελλάδα άνοιξε το δικό της στούντιο φωτογραφίας στην οδό Ερμού και αμέσως τα μέλη της υψηλής κοινωνίας της Αθήνας έγιναν πελάτες της, αλλά ταυτόχρονα πρόσφυγας ή ίδια φωτογράφισε και τους πρόσφυγες στην Αθήνα μετά από παραγγελία του ιδρύματος Near East Relief. Φωτογραφίζει τις Δελφικές Εορτές που οργανώνουν η Εύα και ο Άγγελος Σικελιανός. Ταυτόχρονα κάνει τα πορτραίτα σε σημαντικές προσωπικότητες σαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Κωστή Παλαμά. Φωτογραφίζει γυμνές πάνω στην Ακρόπολη τις Mona Paeva και Nikolska, με εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα, αλλά και ταυτόχρονα με την δημοσίευση δημιουργία θύελλας αντιδράσεων. Παραδόξως μεγάλο τμήμα του πνευματικού κόσμου τάχτηκε στο πλευρό της. Φωτογράφισε τους Ολυμπιακούς αγώνες του Βερολίνου και με την ευκαιρία έκανε μαθήματα στο στούντιο του Dr. Johanes Herzog στην Βρέμη. Το 1939 με παραγγελία της Ελληνικής Κυβέρνησης διακοσμεί με γιγαντοφωτογραφίες το ελληνικό περίπτερο στην έκθεση της Νέας Υόρκης. Παρουσιάζει πρώτη φορά μαζί πορτραίτα νεοελλήνων και νεοελληνίδων σε παράθεση με αρχαία αγάλματα σαν απόδειξη της συνέχειας της Ελληνικής φυλής , αυτή την σειρά την ονομάζει “παραλληλισμοί”.

Όταν ξεσπάει ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος η Nelly’s βρίσκεται στην Αμερική και έτσι αντί για μερικούς μήνες που ήταν ο αρχικός της προγραμματισμός θα παραμείνει εκεί για 27 χρόνια. Σημαντικές στιγμές στην καριέρα που έκανε στην Αμερική είναι το εξώφυλλο στο περιοδικό Life τον Δεκέμβριο του 40′ που τιμάει τις νίκες του ελληνικού στρατού στην Αλβανία και μια ακόμη δημοσίευση φωτογραφιών της το 1947. Η Nelly’s όσο ήταν στην Αμερική είχε το δικό της στούντιο στην 57η Οδό, μεταξύ της Πέμπτης Λεωφόρου και της Λεωφόρου Madison στη Νέα Υόρκη. Συχνές ήταν οι εκθέσεις της σε σημαντικές γκαλερί και μουσεία, όπως στην O’Tool Gallery της Νέας Υόρκης ή στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Buffalo. Φωτογραφίες της έχουν αγοράσει σπουδαία μουσεία, όπως το Metropolitan Museum.Το 1966 με τον σύζυγο της επέστρεψαν στην Ελλάδα, αλλά πρακτικά σταμάτησε να φωτογραφίζει. Το 1989 δημοσίευσε την αυτοβιογραφία της. Δώρισε το μεγαλύτερο κομμάτι του φωτογραφικού της έργου της στο Μουσείο Μπενάκη. Έχει τιμηθεί με το παράσημο του Ταξιάρχη του Φοίνικα, με βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ εξέδωσε πολλά λευκώματα με φωτογραφίες της.

#Στηπόλη

Κείμενα και Φωτογραφίες, Μια Φωτογραφία

Νέα σειρά φωτογραφίων ” Στη πόλη”

Από σήμερα θα αρχίσω να δημοσιεύω μια νέα σειρά φωτογραφιών που την ονομάζω στη πόλη. Φωτογραφίες από τις βόλτες μου σε όποια πόλη αλλά κυρίως στη πόλη της καρδιάς μου την Αθήνα.

Manuel Álvarez Bravo – Μάνουελ Αλβαρέζ Μπράβο

Μαθήματα Φωτογραφίας, Σπουδαίοι Φωτογράφοι

Manuel Álvarez Bravo – Μάνουελ Αλβαρέζ Μπράβο Φωτογράφος

Ο Manuel Álvarez Bravo γεννήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου του 1902 στην πόλη του Μεξικού και πέθανε μετά από έναν αιώνα στην ίδια πόλη που γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου του 2002. Ο Manuel Álvarez Bravo είναι ο πρώτος καλλιτέχνης φωτογράφος του Μεξικού και η σημαντικότερη προσωπικότητα της φωτογραφίας σε όλη την ισπανόφωνη Αμερική. Δεν έκανε σπουδές φωτογραφίας παρόλο που παρακολούθησε μαθήματα τέχνης στην ακαδημία San Carlos. Στην φωτογραφία ήταν αυτοδίδακτος αλλά κάθε του γνωριμία με κάποιο φωτογράφο του ενίσχυε την αγάπη του αυτή. Γνώρισε τον φωτογράφο Hugo Brehme που του έμαθε αρκετά πράγματα για την φωτογραφία. Η γνωριμία του με την φωτογράφο Tina Modotti που την δουλειά της την θαύμαζε από πριν το 1927 τον έφερε σε επαφή με καλλιτεχνικούς κύκλους στην Πόλη του Μεξικού αλλά και με τον Edward Weston που του μίλησε με θερμά λόγια για τις φωτογραφίες του και τον ενθάρρυνε να συνεχίσει με μεγαλύτερη θέρμη την ενασχόληση του με την φωτογραφία.

Το 1930 η Tina Modotti απελάθηκε από το Μεξικό λόγω των πολιτικών της δραστηριοτήτων και άφησε στον Manuel Álvarez Bravo τον εξοπλισμό της και την δουλειά της στο περιοδικό Mexican Folkways. Τα επόμενα χρόνια η φήμη του εξαπλώθηκε σε όλο το κόσμο. Το 1938 συναντήθηκε με τον Γάλλο σουρεαλιστή André Breton που τον βοήθησε να κάνει την πρώτη του έκθεση σε άλλη χώρα. Μάλιστα δημιούργησε ένα εξώφυλλο για μια έκδοση των σουρεαλιστών στο Μεξικό, έκδοση που την απαγόρευσε η λογοκρισία αλλά έκανε ακόμη γνωστότερο τον Bravo. Η φωτογραφία αυτή είναι το γυμνό με τίτλο “La buena fama durmiendo”. Ο Manuel Álvarez Bravo υπήρξε σπουδαίος δάσκαλος για τις επόμενες γενιές μεξικανών φωτογράφων καθώς δίδαξε στην σχολή Escuela Central de Artes Plásticas που τώρα είναι η σχολή καλών τεχνών του Μεξικού, National School of Arts (UNAM). Ενώ την δεκαετία του 60′ δίδαξε στην σχολή Centro Universitario de Estudios Cinematográficos από την οποία έχουν αποφοιτήσει οι σημαντικότεροι Μεξικανοί σκηνοθέτες.

Ο Manuel Álvarez Bravo έχει βραβευτεί με πολλά σημαντικά βραβεία. Ανάμεσα τους έχει τιμηθεί με το Elias Sourasky Arts Prize το 1974, το Premio Nacional de Arte και με υποτροφία του ιδρύματος Guggenheim το 1975, το Ordre des Arts et des Lettres από την Γαλλία το 1982, το Hasselblad Award στην Σουηδία το 1984, Master of Photography Prize από το ICP το 1987, Hugo Erfurth International Photography Award και το βραβείο Agfa Gevaert το 1991, Gold Medal Award από το National Arts Club στη Νέα Υόρκη και το Leica Medal of Excellence στη Γερμανία το 1995 για να αναφέρω μερικά μόνο. Όσο ήταν ακόμη στη ζωή έχει εκθέσει φωτογραφίες του σε πάνω από 150 ατομικές εκθέσεις, ενώ έχει συμμετάσχει σε πάνω από 200 ομαδικές. Είχε συμμετοχή από την περίφημη έκθεση του MoMA του 1955 ” The Family of Man”, μέχρι ατομική έκθεση στο Museum of Modern Art στην Νέα Υόρκη το 1971, αλλά και ατομική έκθεση στην απαγορευμένη πόλη στο Πεκίνο το 2001.

Εγκαίνια έκθεσης Φωτογραφίας ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ στον ΙΑΝΟ

Φωτογραφικά Νέα,

CAPTURING GENERATION Z: IDEAS REDEFINED

Την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου στις 20:30 το ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ παρουσιάζει στον ΙΑΝΟ της Αθήνας, μία πρωτότυπη έκθεση φωτογραφίας των σπουδαστών του Τμήματος Φωτογραφίας του School of Arts & Education.

Οι σπουδαστές αποτυπώνουν με το φωτογραφικό τους φακό τη δική τους γενιά, την πολυσυζητημένη Generation Z και ξεδιπλώνουν τις άγνωστες πτυχές της. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της και τι πρεσβεύει; Στα εγκαίνια θα παρουσιαστούν τα έργα από τους δημιουργούς και θα ακολουθήσουν οπτικοακουστικές εκπλήξεις!

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στον IANOS CAFÉ (Σταδίου 24) και η είσοδος είναι ελεύθερη.

Εγκαίνια έκθεσης: Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου, 20:30-22:30 Διάρκεια έκθεσης: 5 – 18 Σεπτεμβρίου 2019

Man Ray – Μαν Ρέι

Μαθήματα Φωτογραφίας, Σπουδαίοι Φωτογράφοι,

Man Ray – Μαν Ρέι φωτογράφος

Αυτοπορτραίτο του Man Ray με την τεχνική σολαριζασιόν

O Man Ray γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου του 1890 στην Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ από γονείς ρώσους μετανάστες. Το Man Ray είναι καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, το πραγματικό του όνομα του ήταν Emmanuel Radnitzky. Το ενδιαφέρον του για την τέχνη ξεκίνησε από πολύ νωρίς και γι’αυτό το λόγο παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής την περίοδο 1909-1911. Το 1915 πραγματοποιεί την πρώτη του ατομική έκθεση ζωγραφικής, στη Νέα Υόρκη. Αυτό το γεγονός ήταν η αφορμή ώστε να ασχοληθεί με τη φωτογραφία, καθώς φωτογραφίζει ο ίδιος τα έργα του για την δημιουργία καταλόγου. Από εκείνη τη στιγμή, ο Μαν Ραίη αφοσιώνεται στην φωτογραφία και οι πρώτες σημαντικές φωτογραφίες του παρουσιάζονται το 1918. Παράλληλα ο Man Ray μαζί με τον Marcel Duchamp, τον Francis-Marie Martinez de Picabia και άλλους προσπαθούν να οργανώσουν ένα αντίστοιχο ντανταϊστικό ρεύμα στην τέχνη στην Αμερική, παράλληλα και ακριβώς την ίδια περίοδο που ο ντανταϊσμός σημειώνει άνθιση στην Ευρώπη. Μάλιστα κυκλοφόρησαν και ένα περιοδικό που έβγαλε ένα και μοναδικό τεύχος το New York Dada το 1920. Μετά από αυτή την προσπάθεια ο Man Ray αποφάσισε ότι τα μοντέρνα κινήματα στην τέχνη δεν υπάρχει δυνατότητα να αναπτυχθούν στην Αμερική και έτσι αποφασίζει να μεταναστεύσει στο κέντρο της μοντέρνας τέχνης το Παρίσι το 1921.

Ακολούθησε η πιο δημιουργική του περίοδος που είναι βέβαια συνδεδεμένη με την φωτογραφία και διάφορες τεχνικές στον σκοτεινό θάλαμο. Το πρώτο διάστημα ασχολήθηκε με τα φωτογράμματα . Μάλιστα δίνει σε αυτή την τεχνική το δικό του όνομα, Ραιηο-γραφίες (rayographies). Βέβαια ο Man Ray δεν είναι ο πρώτος που έκανε φωτογράμματα στον σκοτεινό θάλαμο, όμως ήταν ο πρώτος που τα χρησιμοποίησε συνειδητά για την δημιουργία μέρους του καλλιτεχνικού του έργου. Ο Man Ray ανήκε στην πρώτη μικρή ομάδα των υπερρεαλιστών και μάλιστα συμμετείχε και στην πρώτη έκθεση το 1925 μαζί με τους Μαξ Ερνστ, Χουάν Μιρό, Πάμπλο Πικάσσο και Ζαν Αρπ που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι. Ενώ επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι δική του φωτογραφία βρισκόταν στο εξώφυλλο στο τελευταίο τεύχος του  σουρεαλιστικού περιοδικού  Littérature που έβγαζαν οι υπερρεαλιστές (σουρεαλιστές) υπό την διεύθυνση του Αντρέ Μπρετόν. Παράλληλα ο Man Ray βιοπορίζεται με την φωτογραφία κάνοντας πορτραίτα, διαφημιστική φωτογραφία και φωτογραφία μόδας. Για τις ανάγκες του φωτογραφικού του στούντιο απασχολούσε και προσωπικό. Ανάμεσα στους βοηθούς του υπήρξαν η Berenice Abbott , η Elisabeth (Lee) Miller και ο Bill Brandt. H Berenice Abbott ανακάλυψε και διέσωσε το φωτογραφικό έργο του Eugène Atget όσο διάστημα ήταν βοηθός του Man Ray.

Την περίοδο που ήταν βοηθός του η Lee Miller, ο Man Ray άρχισε να ασχολείται με μια ακόμη τεχνική του σκοτεινού θαλάμου, το σολαριζασιόν (solarization). Αρκετοί ιστορικοί ισχυρίζονται ότι είναι μια τεχνική που ανακάλυψε η Lee Miller τυχαία όταν άναψε το φως στον σκοτεινό θάλαμο όταν ένιωσε ένα ποντίκι ανάμεσα στα πόδια της και αυτό έδωσε έμπνευση  στον Man Ray να εξελίξει την τεχνική. Όμως και αυτή η τεχνική ήταν γνωστή σαν φαινόμενο Sabatier που συμβαίνει τη στιγμή που το φωτογραφικό χαρτί βρίσκεται στον εμφανιστή και ανάψει το φως στον σκοτεινό θάλαμο. Έτσι μπορεί τυχαία να έκανε κάτι τέτοιο η Lee Miller, αλλά σημασία είναι ότι άρεσε το αποτέλεσμα στον Man Ray που πειραματίστηκε τόσο ώστε να το προτείνει σαν ξεχωριστή καλλιτεχνική πρακτική. Άλλωστε τα τέσσερα χρόνια που ήταν βοηθός του η Lee Miller ήταν και μαθήτρια του και ερωμένη του, ενώ έμειναν στενοί φίλοι για όλη τη ζωή τους. Παράλληλα με τις υπερρεαλιστικές φωτογραφίες του, τις τεχνικές και τις φωτογραφίες παράξενων αντικειμένων το έργο του Man Ray περιλαμβάνει και μια πληθώρα πορτρέτων, συμπεριλαμβανομένων και γνωστών καλλιτεχνών όπως του Ζαν Κοκτώ, του Ανρί Ματίς καθώς και της παρέας των υπερρεαλιστών Αντρέ Μπρετόν, Τριστάν Τζαρά, Μαρσέλ Ντυσάν (που είχαν μια μεγαλύτερη φιλία), Μαξ Ερνστ και άλλων. Σε μεγάλη ηλικία επέστρεψε στις Ηνωμένες πολιτείες όπου έζησε στην Καλιφόρνια για κάποια χρόνια, ενώ επέστρεψε πάλι στο Παρίσι όπου και πέθανε στις 18 Νοεμβρίου του 1976.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis

Lucien Clergue – Λουσιέν Κλέργκ

Μαθήματα Φωτογραφίας, Σπουδαίοι Φωτογράφοι,

Lucien Clergue – Λουσιέν Κλέργκ Φωτογράφος

Ο Lucien Clergue γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1934 στην πόλη Arles στη Γαλλία και πέθανε σε μια άλλη γαλλική πόλη την Nιμ στις 15 Νοεμβρίου του 2014. Ένας ορφανός πιτσιρίκος από μια λαϊκή οικογένεια που εξελίχθηκε στην πιο σημαντική προσωπικότητα της φωτογραφίας στην Γαλλία και το λέω μετά λόγου γνώσεως μιας και στην Γαλλία είχαμε αρκετούς από τους πρωτοπόρους της φωτογραφίας. Με την φωτογραφία άρχισε να ασχολείται στα 15 του το 1949 χάρη στην μητέρα του που του χάρισε μια φωτογραφική μηχανή, η φωτογραφία άρχισε να τον απασχολεί παράλληλα με τα μαθήματα στο βιολί. Είχε την τύχη σε μικρή ηλικία να γνωρίσει σπουδαίους ανθρώπους που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τον Lucien.

Ένας από αυτούς ήταν ο Pablo Picasso που γνωρίστηκαν στην Αρένα της Arles το 1953. Ο ήδη διάσημος Picasso έκανε κριτική στη δουλειά του νεαρού φωτογράφου που του άρεσε και τον κάλεσε να τον επισκεφτεί στο σπίτι του σε ένα χρόνο να του δείξει ότι καινούργιο θα αποφάσιζε να κάνει. Ο Lucien Clergue επηρεασμένος από το έργο του Picasso δημιούργησε στα ερείπια της Arles τους “Σαλτιμπάγκους” (Les Saltimbanques). Αυτή τη δουλειά έδειξε στον Picasso στο σπίτι του στις Κάννες σε ενάμιση και όχι σε ένα χρόνο το 1955. Αυτό ήταν το ξεκίνημα μιας θερμής φιλίας που κράτησε μέχρι το θάνατο του μεγάλου ζωγράφου το 1973. Τόσο στενής που ο Picasso βάπτισε την δεύτερη κόρη του Lucien Clergue.

Σαν να τον άγγιξε ένα μαγικό ραβδάκι από εκεί και πέρα η φωτογραφική καριέρα του ήταν ανοδική και εντελώς ξεχωριστή. Το 1955 ξεκινάει την σειρά με τα νεκρά πουλιά και ζώα. Το 1956 γνωρίζει τον Jean Cocteau σπουδαίο φίλο και πηγή έμπνευσης, ενώ ξεκινάει την φωτογράφιση των πρώτων γυμνών στις παραλίες της Camargue. Εκδίδει το πρώτο βιβλίο με φωτογραφίες και κάνει την πρώτη του έκθεση στο Kunstgewerbemuseum στη Ζυρίχη. Γνωρίζει τον Edward Steichen που του αγοράζει μερικές φωτογραφίες για το MoMA και αργότερα τον προσκαλεί να συμμετάσχει σε ομαδική έκθεση με τους Bill Brandt και Yasuhiro Ishimoto. Το 1962 ταξιδεύει στην Μπραζίλια της Βραζιλίας μετά από πρόσκληση του μεγάλου μοντερνιστή αρχιτέκτονα Oscar Niemeyer. Δημοσιεύει τα γυμνά Naissances d’Aphrodite, έργο για το οποίο ο Cocteau είπε ότι ο Lucien Clergue είναι ο μοναδικός μάρτυρας στη γέννηση της Αφροδίτης. Το 1969 γίνεται καλλιτεχνικός διευθυντής στο φεστιβάλ της Arles και το 1970 μαζί με τους Jean-Maurice Rouquette και Michel Tournier δημιουργεί το σπουδαιότερο φεστιβάλ της Φωτογραφίας το Rencontres Internationales de la Photographie στην αγαπημένη του πόλη. Το 1971 για τις ανάγκες του φαστιβάλ ταξιδεύει σε 55 μέρες σχεδόν σε όλο τον κόσμο με σκοπό να γνωρίσει από κοντά σπουδαίους φωτογράφους και να τους προσκαλέσει στο φεστιβάλ. Γνωρίζει και γίνεται φίλος με όλους τους σπουδαίους φωτογράφους του καιρού του.

Το 1975 ξεκινάει τα περίφημα αστικά γυμνά του ανάμεσα τους και τα zebra nudes. Παίρνει αλλεπάλληλα βραβεία και τιμάται όσο λίγοι φωτογράφοι εν ζωή. Παίζει σπουδαίο ρόλο στην ίδρυση εξαιρετικών σχολών φωτογραφίας στην Γαλλία ενώ τον καλούν να διδάξει σε πάμπολλα ξένα πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο. Το 2013 γίνεται πρόεδρος της Γαλλικής Ακαδημίας Τεχνών. Μια γεμάτη ζωή και μια καριέρα στην φωτογραφία που έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο. Ένας άνθρωπος και φωτογράφος που αποτέλεσε ο ίδιος και το έργο του πηγή έμπνευσης και άνοιξε το δρόμο σε πάρα πολλούς νέους φωτογράφους, ενώ φρόντισε να τιμηθούν όπως τους άξιζε αρκετοί από τους παλιούς.

Οι Φωτογραφικές Παρασκευές του Fotoart

Φωτογραφικά Νέα,

Οι φωτογραφικές συναντήσεις του fotoart κάθε προτελευταία Παρασκευή του μήνα

Ένας καινούργιος θεσμός ξεκινάει φέτος για τα μέλη του fotoart. Οι συναντήσεις μια φορά τον μήνα , για την ακρίβεια την προτελευταία Παρασκευή κάθε μήνα από τον Σεπτέμβριο που θα είναι η πρώτη συνάντηση μέχρι τον Ιούνιο που θα είναι η τελευταία φέτος και κάθε χρονιά.

Έναρξη την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου!

Οι συναντήσεις αφορούν του παλιούς μαθητές του fotoart και ήταν μια ιδέα του φετινού τμήματος των προχωρημένων που ήθελαν με κάποιο τρόπο να συνεχίσουν τα μαθήματα και την επικοινωνία μεταξύ τους και με τον δάσκαλο με κάπως πιο επίσημο τρόπο πέρα από την φιλική σχέση. Κυρίως όμως όπως το συζητήσαμε στα τελευταία μαθήματα ήθελαν κάτι που να τους κρατάει σε καλλιτεχνική και φωτογραφική εγρήγορση.

Έτσι οι Παρασκευές του fotoart απευθύνονται σε όλους τους παλιούς μαθητές του fotoart. Μαθητές που έχουν ολοκληρώσει είτε μόνο τον εξάμηνο κύκλο των αρχαρίων είτε και τον εξάμηνο κύκλο των προχωρημένων.

Στις Παρασκευές του fotoart κάθε χρόνο θα υπάρχει ένα θέμα πάνω στο οποίο θα δουλεύει η ομάδα με σκοπό αυτό να οδηγήσει σε ατομικά ή ομαδικά portfolio/λευκώματα/εκθέσεις. Κάθε Παρασκευή θα βλέπουμε τις φωτογραφίες και θα συζητάμε την ατομική και ομαδική πρόοδο, θα βλέπουμε σύγχρονούς φωτογράφους και καλλιτέχνες που ασχολούνται με ίδια ή παραπλήσια θεματική και πιθανόν να έχουμε και παρουσιάσεις από τους ίδιους τους καλλιτέχνες.

Οι συναντήσεις για φέτος θα είναι Την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου Την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου Την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου Την Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου Την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου Την Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου Την Παρασκευή 20 Μαρτίου Την Παρασκευή 17 Απριλίου Την Παρασκευή 22 Μαίου Την Παρασκευή 19 Ιουνίου

Η ώρα των συναντήσεων θα είναι στις επτά (19:00) το απόγευμα

Φέτος στην πρώτη συνάντηση θα δοθεί το θέμα αλλά θα συζητηθούν και πιθανές άλλες ιδέες για τις συναντήσεις της Παρασκευής καθώς και οι υπόλοιπες παράμετροι.

Έναρξη την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου!

Έκθεση Φωτογραφίας «Μνήμες από τα χρόνια του Χάνσεν»

Φωτογραφικά Νέα

Έκθεση φωτογραφίας, με τίτλο: «Μνήμες από τα χρόνια του Χάνσεν»,

Θεσσαλονίκη, 20/08/2019

Ένα μοναδικό φωτογραφικό οδοιπορικό στους τόπους που πέρασαν μεγάλο μέρος της ζωής τους άνθρωποι με τη νόσο του Χάνσεν πρόκειται να παρουσιαστεί στο Συνεδριακό Κέντρο Τράπεζας Πειραιώς, Κατούνη 12-14 Λαδάδικα στη Θεσσαλονίκη υπό την Αιγίδα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, της Κοσμητείας της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ και του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης. Η έκθεση φωτογραφίας, με τίτλο: «Μνήμες από τα χρόνια του Χάνσεν», ταξίδεψε στη Νήσο Σπιναλόγκα, στην Αθήνα και στις 13 Σεπτεμβρίου 2019 θα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη μέχρι 20 Σεπτεμβρίου 2019. Συνοδοιπόροι σε ένα μοναδικό ταξίδι στο χρόνο, ξεκίνησαν τέσσερις φωτογράφοι , επαγγελματίες στον χώρο της υγείας, οι οποίοι ένωσαν τις φωτογραφίες τους από πέντε τόπους στους οποίους βρίσκονται τα πρώτα λεπροκομεία στην Ελλάδα. Οι φωτογράφοι ταξίδεψαν στο πρώτο λεπροκομείο της Ελλάδας το οποίο βρίσκεται στη Χίο, άλλοτε σε ερείπια όπως στη Σάμο και τη Λέρο, σε ιστορικά μνημεία όπως στη Σπιναλόγκα και άλλοτε σε κατοικήσιμα από ανθρώπους που μας έμαθαν τι σημαίνει υπομονή και δύναμη , όπως το νοσοκομείο «Αγ. Βαρβάρα» στην Αθήνα. Τα κτίρια αυτά -ιστορικά μνημεία- πέρασαν στην ιστορία… γεμάτα μνήμες, πόνο, όνειρα και ελπίδα για ζωή από ανθρώπους που στιγματίστηκαν σκληρά και απομονώθηκαν από την κοινωνία. Στην έκθεση θα παρουσιαστούν 50 φωτογραφίες που θα ταξιδέψουν τους επισκέπτες, φωτογραφικά, σε μια άλλη εποχή. Το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2019 και ώρα 12.00μμ, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση, με θέμα «Λέπρα: η νόσος των ζωντανών-νεκρών», στο Συνεδριακό Κέντρο Τράπεζας Πειραιώς, στη Θεσσαλονίκη. Συντονιστής της εκδήλωσης θα είναι ο Καθηγητής Υγιεινής-Κοινωνικής Ιατρικής και Κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, Θεόδωρος Ι. Δαρδαβέσης, η Αν. Καθηγήτρια του Τμήματος Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, Νίκη Παπαβραμίδου και η Αν. Καθηγήτρια του Τμήματος Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, Ελένη Σωτηρίου.

Στο πλαίσιο της έκθεσης φωτογραφίας ««Μνήμες από τα χρόνια του Χάνσεν» , θα υπάρχει η δυνατότητα να προμηθευτείτε το φωτογραφικό λεύκωμα «Μνήµες από τα χρόνια του Χάνσεν», 112 σελίδων από τον εκδοτικό οίκο Λιβάνη. Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με την ευγενική χορηγία της Περιφέρειας Κρήτης, τoυ Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, της Ελληνικής Εταιρείας Λοιμώξεων και της Ελληνικής Δερματολογικής & Αφροδισιολογικής Εταιρείας Το λεύκωμα αποτελείται από φωτογραφίες Λεπροκομείων από τη Σπιναλόγκα, Σάμο, Λέρο, Χίο και Αθήνα αναδεικνύονται όλα αυτά τα κτήρια αλλά και την ιστορία τους που τείνει να χαθεί στο πέρασµα του χρόνου. Πρόκειται για κληρονομιά που σε λίγα χρόνια ίσως να είναι άγνωστη στις νέες γενεές, διότι δυστυχώς σήµερα πολλά από αυτά τα ιδρύµατα καταστρέφονται και βανδαλίζονται καθημερινά. Τα Λεπροκομεία φωτογράφησαν οι: κα Ευαγγελία Μεϊμέτη νοσηλεύτρια στην 1η Υγειονομική Περιφέρεια Αττικής, ο κος Σωτήρης Πατσατζάκης παθολόγος – εντατικολόγος στο νοσοκομείο Καβάλας, ο κος Κωνσταντίνος Καρόζης παθολόγος -λοιμωξιολόγος στο 424 Στρατιωτικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης και η κα Χαρίκλεια Λούπα παθολόγος –λοιμωξιολόγος στο νοσοκομείο Αμαλία Φλέμιγκ Αθήνα. Τα κείμενα επιμελήθηκε η ιστορικός: κα Νίκη Παπαβραμίδου Χορηγοί επικοινωνίας: εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, Ράδιο Έναντι Τοπικοί υποστηρικτές: Οργανισμός Τουρισμού Θεσσαλονίκης Προώθηση και επιμέλεια project Εταιρεία Robbie • Χώρος έκθεσης: Συνεδριακό Κέντρο Τράπεζας Πειραιώς, Κατούνη 12-14, Λαδάδικα, Θεσσαλονίκη • Εγκαίνια έκθεσης: 13 Σεπτεμβρίου 2019, ώρα 19.30 • Εκδήλωση με θέμα: «Λέπρα: η νόσος των ζωντανών-νεκρών», 14 Σεπτεμβρίου 2019 , ώρα 12.00 • 16-20 Σεπτεμβρίου 2019, ώρα 10.00-17.00