Category Archives: Κείμενα και Φωτογραφίες

Κείμενα και Φωτογραφίες για την Φωτογραφία. Άρθρα για οτιδήποτε αφορά την Φωτογραφία

Ενσυνείδητη Φωτογραφία

Ενσυνείδητη φωτογραφία: νια ανάγνωση της παρούσας στιγμής

Ενσυνείδητη Φωτογραφία είναι η πρακτική της φωτογράφησης που βασίζεται στην πλήρη επίγνωση της παρούσας στιγμής. Πρόκειται για μια προσέγγιση κατά την οποία ο φωτογράφος εστιάζει όχι μόνο στο τεχνικό ή αισθητικό αποτέλεσμα της εικόνας, αλλά κυρίως στη διαδικασία της παρατήρησης και της εμπειρίας του βλέμματος. Μέσα από την καλλιέργεια ενσυνειδητότητας —δηλαδή της προσεκτικής, ανοιχτής και χωρίς κριτική παρατήρησης— η φωτογραφία μετατρέπεται σε συνειδητή πράξη σύνδεσης με το περιβάλλον, τα συναισθήματα και τον εσωτερικό κόσμο του δημιουργού.

Ενσυνείδητη Φωτογραφία

Φωτογραφία Δημήτρης Ασιθιανάκης 2025*

Η ενσυνείδητη φωτογραφία δεν στοχεύει απαραίτητα στη δημιουργία «τέλειων» ή εντυπωσιακών εικόνων, αλλά στην αποτύπωση της αλήθειας της στιγμής. Συνδυάζει στοιχεία διαλογισμού, τέχνης και προσωπικής ενδοσκόπησης, προσκαλώντας τον φωτογράφο να είναι παρών, να βλέπει πραγματικά και να αποδέχεται ό,τι αποκαλύπτεται μπροστά στον φακό του. Σε έναν κόσμο όπου η φωτογραφία συχνά ταυτίζεται με την ταχύτητα, την υπερπαραγωγή εικόνων και την επιδίωξη του «τέλειου κάδρου», η ενσυνείδητη φωτογραφία προτείνει μια διαφορετική στάση: να επιβραδύνουμε, να παρατηρήσουμε με προσοχή το περιβάλλον μας και να αφεθούμε στη στιγμή. Η πράξη της φωτογράφησης γίνεται εργαλείο σύνδεσης με τον εαυτό μας, με τους άλλους και με τον χώρο γύρω μας.

Η διαδικασία ξεκινά με την παρατήρηση. Ο φωτογράφος αφήνει το βλέμμα του να περιπλανηθεί χωρίς προκαταλήψεις, σαν να βλέπει τον κόσμο για πρώτη φορά. Οι λεπτομέρειες που συνήθως προσπερνούμε –το φως που πέφτει πάνω σε έναν τοίχο, οι σκιές ενός δέντρου, η έκφραση ενός περαστικού– αποκτούν ξαφνικά σημασία. Η φωτογραφική μηχανή δεν είναι πλέον εργαλείο σύλληψης μιας «τέλειας» εικόνας, αλλά μέσο για να καταγραφεί η εμπειρία της παρουσίας. Η ενσυνείδητη φωτογραφία έχει και θεραπευτική διάσταση. Πολλοί άνθρωποι αναφέρουν ότι τους βοηθά να μειώσουν το άγχος και να νιώσουν πιο ήρεμοι και γαλήνιοι. Όπως ο διαλογισμός εστιάζει στην αναπνοή, έτσι και η ενσυνείδητη φωτογραφία εστιάζει στην όραση και στην αίσθηση του χώρου. Η απλή πράξη της παρατήρησης και της φωτογραφικής αποτύπωσης μπορεί να γίνει μια μορφή προσωπικής ενδοσκόπησης, που αφορά ταυτόχρονα την έκφραση συναισθημάτων και σκέψεων.

Ενσυνείδητη Φωτογραφία

Φωτογραφία Δημήτρης Ασιθιανάκης 2025*

Από καλλιτεχνικής πλευράς, αυτή η προσέγγιση συχνά οδηγεί σε εικόνες αυθεντικές, γεμάτες ευαισθησία. Επειδή ο φωτογράφος δεν πιέζει τον εαυτό του να δημιουργήσει κάτι «εντυπωσιακό», καταφέρνει να καταγράψει στιγμές πιο αληθινές. Η ενσυνείδητη φωτογραφία δεν αναζητά την τελειότητα, αλλά την αλήθεια της στιγμής. Αυτό κάνει τις εικόνες πιο ουσιαστικές και προσωπικές. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό είναι ότι η τεχνική αρτιότητα περνά σε δεύτερη μοίρα. Δεν έχει σημασία αν χρησιμοποιείται επαγγελματική μηχανή ή ένα απλό κινητό τηλέφωνο. Η ουσία βρίσκεται στη στάση του φωτογράφου, στη διάθεση παρατήρησης και αποδοχής. Έτσι, η ενσυνείδητη φωτογραφία είναι προσβάσιμη σε όλους, ανεξάρτητα από τεχνογνωσία ή εξοπλισμό.

Ενσυνείδητη Φωτογραφία

Φωτογραφία Δημήτρης Ασιθιανάκης 2025*

Στην πράξη, η ενσυνείδητη φωτογραφία μπορεί να καλλιεργηθεί με μικρές ασκήσεις: να αφιερώσουμε λίγα λεπτά για να περπατήσουμε αργά σε έναν δρόμο και να φωτογραφίσουμε ό,τι μας τραβά την προσοχή χωρίς να το κρίνουμε· να παρατηρήσουμε πώς αλλάζει το φως κατά τη διάρκεια της ημέρας· να εστιάσουμε σε ένα αντικείμενο και να το εξερευνήσουμε από διαφορετικές γωνίες. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, μαθαίνουμε να βλέπουμε πιο καθαρά όχι μόνο τον εξωτερικό κόσμο, αλλά και τον εσωτερικό μας. Συνοψίζοντας, η ενσυνείδητη φωτογραφία είναι κάτι περισσότερο από καλλιτεχνική πρακτική: είναι μια στάση ζωής. Μας καλεί να σταματήσουμε για λίγο τον ρυθμό μας, να κοιτάξουμε με πραγματική προσοχή γύρω μας και να βρούμε ομορφιά στην απλότητα της καθημερινότητας. Είναι ένας τρόπος να ανακαλύψουμε ξανά τη χαρά του βλέμματος και να ζήσουμε τη στιγμή με πληρότητα.

5 απλές ασκήσεις ενσυνείδητης φωτογραφίας

Κάντε οποιαδήποτε από τις παρακάτω φωτογραφικές ασκήσεις ή και όλες για να μπείτε λίγο πιο πρακτικά στο πνεύμα του τι σημαίνει στην φωτογραφική πρακτική ο όρος ενσυνείδητη φωτογραφία.

  1. Η άσκηση της αργής παρατήρησης

Πάρτε τη φωτογραφική σας μηχανή ή το κινητό και περπατήστε αργά για 10–15 λεπτά σε έναν γνωστό χώρο — μια γειτονιά, ένα πάρκο ή ακόμη και μέσα στο σπίτι. Αντί να αναζητάτε «ενδιαφέροντα θέματα», εστιάστε στο να δείτε ό,τι υπάρχει. Παρατηρήστε τα χρώματα, τις σκιές, τις υφές. Τραβήξτε φωτογραφίες μόνο όταν κάτι σας καλεί φυσικά, χωρίς να το αναλύσετε.

  1. Μία φωτογραφία την ημέρα

Αφιερώστε κάθε μέρα λίγα λεπτά για να φωτογραφίσετε ένα και μόνο αντικείμενο ή σκηνή που σας κινεί το ενδιαφέρον εκείνη τη στιγμή. Μην προσπαθείτε να το κάνετε “καλλιτεχνικό”. Ο στόχος είναι να τιμήσετε τη στιγμή, να σταθείτε παρόντες και να αποτυπώσετε αυτό που σας συγκίνησε, όσο απλό κι αν είναι — ένα φλιτζάνι καφέ, μια αντανάκλαση, ένα φύλλο στο φως.

  1. Τρεις αργές αναπνοές

Πριν σηκώσετε τη μηχανή, κάντε τρεις αργές αναπνοές. Με κάθε εισπνοή, νιώστε το σώμα σας να σταθεροποιείται με κάθε εκπνοή, αφήστε την ένταση να φύγει. Όταν αισθανθείτε ήρεμοι, κοιτάξτε μέσα από τον φακό. Παρατηρήστε πώς αλλάζει η ματιά σας όταν φωτογραφίζετε μετά από αυτή τη σύντομη παύση. Αυτή η άσκηση ενισχύει τη σύνδεση ανάμεσα στην αναπνοή, τη σκέψη και την εικόνα.

Ενσυνείδητη Φωτογραφία

  1. Η φωτογραφία της σιωπής

Επιλέξτε να φωτογραφίσετε σε απόλυτη ησυχία, χωρίς μουσική ή κουβέντα. Εστιάστε στο περιβάλλον και στους ήχους γύρω σας: το φύσημα του αέρα, το βήμα σας, ένα μακρινό θρόισμα. Καθώς εμβαθύνετε στη σιωπή, θα διαπιστώσετε ότι βλέπετε πιο καθαρά και αντιλαμβάνεστε λεπτομέρειες που συνήθως ξεφεύγουν.

  1. Ευγνωμοσύνη μέσα από το φακό

Καθημερινά, επιλέξτε να φωτογραφίσετε τρία πράγματα για τα οποία νιώθετε ευγνωμοσύνη. Μπορεί να είναι άνθρωποι, αντικείμενα, τοπία ή μικρές στιγμές. Αυτή η άσκηση ενισχύει τη θετική παρατήρηση και τη συναισθηματική σύνδεση με όσα μας περιβάλλουν. Με τον καιρό, θα διαπιστώσετε ότι η ματιά σας στρέφεται αυθόρμητα προς την ομορφιά και την πληρότητα του παρόντος.

Διαβάστε και το σχετικό άρθρο Ζεν και Φωτογραφία

*Οι φωτογραφίες που εικονογραφούν το σημερινό άρθρο, είναι τραβηγμένες με το κινητό μου τηλέφωνο την ώρα που ξεκινάω το πρωινό μου περπάτημα

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Η Τέχνη της Φωτογραφίας

Η Φωτογραφία ως υψηλή τέχνη

Η φωτογραφία, από τη γέννησή της τον 19ο αιώνα, υπήρξε ένα μέσο που άλλαξε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα. Στην αρχή πολλοί τη θεώρησαν απλώς ως ένα τεχνικό εργαλείο για την αποτύπωση εικόνων και αναμνήσεων, όμως με το πέρασμα των δεκαετιών αποδείχθηκε πως η φωτογραφία είναι κάτι πολύ περισσότερο: μια μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης ισάξια με τις  υπόλοιπες υψηλές τέχνες όπως η  ζωγραφική, η γλυπτική ή η μουσική.

Φωτογραφία Steve McCurry

Η καλλιτεχνική διάσταση της φωτογραφίας έγκειται πρωτίστως στην ικανότητά της να αιχμαλωτίζει όχι μόνο αυτό που φαίνεται με γυμνό μάτι, αλλά και την αίσθηση, την ατμόσφαιρα, το συναίσθημα που πηγάζει από μια στιγμή. Ο φωτογράφος δεν περιορίζεται στην απλή μηχανική λειτουργία της μηχανής· καλείται να αποφασίσει για το φως, τη γωνία, τη σύνθεση, την επιλογή του θέματος. Αυτές οι επιλογές συγκροτούν ένα προσωπικό καλλιτεχνικό όραμα, που καθιστά κάθε φωτογραφία μοναδική και ανεπανάληπτη.

Φωτογραφία Man Ray 

Η φωτογραφία ως υψηλή τέχνη ξεπερνά τη χρηστική της διάσταση. Όταν ένας φωτογράφος δημιουργεί, επιδιώκει να πει μια ιστορία ή να εκφράσει μια ιδέα. Η φωτογραφία μπορεί να αποτελέσει σχόλιο πάνω στην κοινωνία, την πολιτική, τη φύση ή την ανθρώπινη ύπαρξη. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μεγάλες φωτογραφίες του 20ού αιώνα έχουν μείνει χαραγμένες στη συλλογική μνήμη όχι μόνο για το περιεχόμενό τους, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο το καλλιτεχνικό βλέμμα του δημιουργού κατόρθωσε να δώσει νέο νόημα σε μια σκηνή.

Η δύναμη της φωτογραφίας έγκειται επίσης στη διττή της φύση: από τη μια, αποτυπώνει την πραγματικότητα με ακρίβεια· από την άλλη, την ερμηνεύει, την φιλτράρει μέσα από την υποκειμενικότητα του καλλιτέχνη. Αυτός ο συνδυασμός αντικειμενικού και υποκειμενικού την καθιστά εξαιρετικά ιδιαίτερη μορφή τέχνης. Ένα πορτραίτο, για παράδειγμα, δεν είναι ποτέ μόνο η εικόνα ενός προσώπου· είναι το συναίσθημα που θέλησε να επικοινωνήσει ο φωτογράφος, η σχέση που δημιούργησε με το μοντέλο, το πώς το φως και η σκιά διαμόρφωσαν την ατμόσφαιρα της εικόνας.

Φωτογραφία Δημήτρης Ασιθιανάκης

Σήμερα, στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας και των κοινωνικών δικτύων, η φωτογραφία έχει αποκτήσει μια πρωτόγνωρη διάσταση. Από τη μια, υπάρχει ο κίνδυνος να υποβαθμιστεί σε μια ασταμάτητη ροή γρήγορων εικόνων χωρίς βάθος. Από την άλλη, ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο προσιτή η δυνατότητα στους καλλιτέχνες να πειραματιστούν, να εξερευνήσουν νέες τεχνικές και να μοιραστούν το έργο τους με παγκόσμιο κοινό. Αυτή η δημοκρατικοποίηση της εικόνας, αν αξιοποιηθεί με δημιουργικότητα, μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα άνθιση της φωτογραφικής τέχνης.

Φωτογραφία Ανρί Καρτιέ-Μπρεσόν

Η φωτογραφία έχει την ικανότητα να παγώνει τον χρόνο. Ένα δευτερόλεπτο που αλλιώς θα χανόταν για πάντα, παραμένει ζωντανό μέσα από το κάδρο. Αυτή η «αθανασία της στιγμής» είναι που συγκινεί και μαγεύει. Οι φωτογραφίες μπορούν να μας συγκλονίσουν, να μας κάνουν να σκεφτούμε, να μας εμπνεύσουν ή ακόμη και να μας αλλάξουν. Και αυτή ακριβώς η δύναμη είναι που τη φέρνει στο ίδιο επίπεδο με τις άλλες υψηλές τέχνες.

Συμπερασματικά, η φωτογραφία δεν είναι απλώς ένα τεχνικό μέσο ή ένα χόμπι· είναι ένας καμβάς φωτός και σκιών, όπου ο καλλιτέχνης εκφράζει την ψυχή του. Όπως κάθε μορφή τέχνης, έτσι κι αυτή απαιτεί φαντασία, πάθος και προσωπική ματιά. Η φωτογραφία ως υψηλή τέχνη μας υπενθυμίζει ότι η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ μόνο αυτό που βλέπουμε, αλλά και αυτό που μπορούμε να αισθανθούμε και να μοιραστούμε μέσα από την εικόνα.

Φωτογραφία Francesca Stern Woodman 

Αυτό είναι ένα εισαγωγικό κείμενο που αφορά την Τέχνη της Φωτογραφίας ή την Φωτογραφία ως Τέχνη. Θα ακουλουθήσουν και άλλα αντίστοιχα. Μπορεί να μοιάζει αχρείαστο ένα τέτοιο κείμενο που να υπερασπίζεται την φωτογραφία ως τέχνη, αλλά πιστέψτε με δεν είναι καθώς δεν έχουν σταματήσει να υπάρχουν φωνές που δεν θεωρούν την φωτογραφία ως τέχνη και συνεχώς την υποβιβάζουν.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Στραβές Φωτογραφίες

Στραβό κάδρο, ίσιο κάδρο στην φωτογραφία

Ωχ τι μας βρήκε σε αυτή την έρμη την φωτογραφία. Τολμάς να ανεβάσεις μια φωτογραφία στα social media που δεν έχει τραβηχτεί με το αλφάδι πάνω στην μηχανή και δεν θα αργήσει να βρεθεί ο σχολιαστής που θα σου γράψει “Τι έπαθες και σου στράβωσε; Σκόνταψες;” Αν η φωτογραφία περιλαμβάνει θάλασσα και ορίζοντα κάποιος θα γράψει, “Πρόσεξε σου χύνεται η θάλασσα”. Το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι; Ότι όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με την φωτογραφία σαν έφηβος παθιασμένος και άσχετος φυσικά φωτογράφος, τα έλεγα και εγώ αυτά. Σποραδικά έβλεπα εδώ και εκεί στραβά κάδρα, στραβές φωτογραφίες όπως πίστευα ότι ήταν. Το πιθανότερο είναι ή να προσπερνούσα αδιάφορα ή να έκανα κανένα σχόλιο όπως αυτά που σας έγραψα πιο πάνω (πόσο πρωτότυπος να ήμουν;). Αυτά ακόμη και σε φωτογραφίες σπουδαίων φωτογράφων όπως του Μπρεσόν για παράδειγμα.

Στραβές Φωτογραφίες

Φωτογραφία του Ανρί Μπρεσόν με στραβό ορίζοντα

Όλα όμως ευτυχώς άλλαξαν όταν ήρθα σε επαφή με το έργο του Αλεξάντερ Ρόντσενκο. Αυτόν που από τότε τον ονομάζω τον Μάγο του κάδρου. Ο Ρόντσενκο συνέβαλε όσο λίγοι στην διαμόρφωση της Ρώσικης πρωτοπορίας και ως καλλιτέχνης, αλλά και ως δάσκαλος. Όμως με το φωτογραφικό του έργο συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στην διαμόρφωση της προπολεμικής ευρωπαϊκής φωτογραφίας και στην συνέχεια της παγκόσμιας. Αυτό που κυρίως μας πρόσφερε ο Αλεξάντερ Ρόντσενκο είναι η απόλυτη ελευθερία στην διαμόρφωση του φωτογραφικού κάδρου και την δυνατότητα να χρησιμοποιούμε πολλές και διαφορετικές γωνίες λήψης, από κάθε πιθανή θέση. Φωτογραφικές λήψεις που δεν υπακούουν σε κανένα συμβατικό κανόνα σύνθεσης. Όπως είχε γράψει και ο ίδιος κάπου αποθεώνοντας την φωτογραφία, όντας ήδη σπουδαίος ζωγράφος και με σπουδαίους δασκάλους και συνοδοιπόρους. “Η φωτογραφία προσφέρει αντιφάσεις της προοπτικής, αντιθέσεις του φωτός, αντιθέσεις της μορφής, γωνίες λήψης που είναι αδύνατο να επιτευχθούν με το σχέδιο και τη ζωγραφική, επιμηκύνσεις με παραμόρφωση των αντικειμένων, με ένα ακατέργαστο χειρισμό του θέματος. Εικόνες εντελώς νέες, που ποτέ δεν έχετε ξαναδεί, συνθέσεις των οποίων η τόλμη, ξεπερνά τη φαντασία των ζωγράφων”. Αυτά τα λόγια τα έχει γράψει ο Ρόντσενκο πριν από 100 χρόνια. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από έναν δάσκαλο!

Στραβές Φωτογραφίες

Φωτογραφικό πορτρέτο του Αλεξάντερ Ρόντσενκο με στραβό κάδρο

Στην συνέχεια βέβαια γνώρισα κι άλλους φωτογράφους που με το έργο τους μου ενίσχυσαν την άποψη μου για το πόσο σημαντική είναι η απόλυτη ελευθερία στην τέχνη και πόσο σπουδαίο είναι να βρίσκεις τρόπους να μην ακολουθείς τους κανόνες ή και να φτιάχνεις και κανόνες εντελώς δικούς σου. Στο θέμα των ίσιων ή στραβών φωτογραφιών έχουμε ένα ζήτημα που με πληγώνει πολύ στην φωτογραφία. Αυτό γιατί οι απόψεις που επικρατούν στους μεγάλους σύγχρονους δασκάλους της φωτογραφίας, αυτά που γράφουν για το συγκεκριμένο θέμα στα βιβλία τους,  στα website και στα blog τους είναι τόσο παιδικά πραγματικά επιπέδου νηπιαγωγείου. Είναι από τα πιο στενάχωρα πράγματα που έχει να κάνει με το τι υπερισχύει στην φωτογραφική παιδεία και το τι λάθος πράγματα μαθαίνουν οι νέοι φωτογράφοι που είναι έτοιμοι να ανοίξουν τα φτερά τους και οι δάσκαλοι αντί να τους πλαταίνουν τους ορίζοντες, τους επισημαίνουν ότι τους ορίζοντες πρέπει να τους  τραβάνε ίσιους με αλφάδι, με τον ίδιο τρόπο που ισιώνουμε τα κάδρα στους τοίχους. Δηλαδή αντί να απελευθερώνουν το καλλιτεχνικό πνεύμα των μαθητών τους, τους ψαλιδίζουν τα φτερά. Πως πάμε  για παράδειγμα σε κάποιες εκθέσεις μια σχολής φωτογραφίας σε οποιοδήποτε έτος και σε ένα ολόκληρο τμήμα με 25 άτομα εκθέτουν όλοι ασπρόμαυρες φωτογραφίες ή μόνο φωτογραφίες δρόμου.

Στραβές Φωτογραφίες

Τοπίο με στραβό ορίζοντα. Φωτογραφία Δημήτρης Ασιθιανάκης

Με τον ίδιο τρόπο  σε όσα websites σύγχρονων brand ambassadors της φωτογραφίας και να πας που ασχολούνται με το τοπίο, κυριολεκτικά σε εκατοντάδες φωτογραφίες από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Θα δεις τις ίδιες  και τις ίδιες φωτογραφίες και αποκλείεται να δεις ένα παράξενο, αλλιώτικο κάδρο, που να σου προκαλέσει το ενδιαφέρον. Μια διαφορετική πιο ενδιαφέρουσα προοπτική.  Να σου δείξει ότι δεν είναι όλες οι φωτογραφίες λες και τραβήχτηκαν από τον ίδιο φωτογράφο. Πόσο λυπηρό!

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Νέος Εξάμηνος Κύκλος Μαθημάτων Φωτογραφίας

Νέος Εξάμηνος Κύκλος Μαθημάτων Φωτογραφίας από το Fotoart

Φεβρουάριος 2024 – Ιούλιος 2024

Ανακοινώθηκε από το Fotoart ο νέος εξάμηνος κύκλος μαθημάτων φωτογραφίας για την περίοδο από τον Φεβρουάριο του 2024 μέχρι τον Ιούλιο του 2024. Έχει ήδη  εκδηλωθεί ενδιαφέρον για τμήμα που τα μαθήματα θα γίνονται κάθε Δευτέρα 6-8 το απόγευμα.

Πληροφορίες για τα μαθήματα του Fotoart

Στα τηλέφωνα 2105745625 – 6944303397

Στο email: info@fotoart.gr

Στο Facebook: Dimitrios Asithianakis

Τα μαθήματα θα γίνονται εξ αποστάσεως μέσω του Google Meet. Οι εγγραφές ξεκινάνε στις 8 Ιανουαρίου, ενώ τα μαθήματα στις 12 Φεβρουαρίου. Για όσους εγγραφούν έγκαιρα θα υπάρξει ένα έξτρα μάθημα δωρεάν στις 5 Φεβρουαρίου ” Πως επιλέγω φωτογραφική μηχανή και φωτογραφικό εξοπλισμό”. Κόστος των μαθημάτων 350 ευρώ που πληρώνονται σε 7 μηνιαίες δόσεις των 50 ευρώ.

Πληροφορίες για τα μαθήματα φωτογραφίας του Fotoart όσο αφορά την δομή και το περιεχόμενο μπορείτε βρείτε στην ιστοσελίδα Μαθήματα Φωτογραφίας.

 

Φωτογραφία και Ευτυχία

Η Φωτογραφία και τα βήματα προς την ευτυχία

Μπορεί η ενασχόληση με την φωτογραφία να μας βοηθήσει στην αναζήτηση της ευτυχίας; μπορεί να μας βοηθήσει στην επίτευξη του στόχου μιας ευτυχισμένης ζωής; Η απάντηση είναι ένα μεγάλο ΝΑΙ. Αυτό βέβαια είναι που θα απαντούσα ως παθιασμένος φωτογράφος και δάσκαλος φωτογραφίας από την πρώτη στιγμή που ασχολήθηκα με την φωτογραφία και χωρίς να χρειαστεί κάποια πολύχρονη εμπειρία. Αυτό που με έσπρωξε στην σημερινή μου ανάρτηση είναι ότι πρόσφατα ολοκλήρωσα την παρακολούθηση  ενός ενδιαφέροντος σεμιναρίου με τίτλο “Η επιστήμη πίσω από την Ευτυχία”.

Φωτογραφία και Ευτυχία

Ανάμεσα στα άλλα το σεμινάριο αναφέρονταν στις πιο πρόσφατες έρευνες που έχουν να κάνουν με την ευτυχία. Έτσι επέλεξα να συνδέσω μερικά από τα συμπεράσματα αυτών των ερευνών με την φωτογραφία και να σας τα παρουσιάσω. Συγκεκριμένα στο σεμινάριο υπήρχε ένα κεφάλαιο που αφορούσε τρόπους και βήματα για την διατήρηση της ευτυχίας. Επιτρέψτε μου τα μεταφράσω “φωτογραφικά”.

Να οπτικοποιούμε τους στόχους μας με θετικό τρόπο. Δηλαδή όχι μόνο να οραματιζόμαστε εικόνες αλλά να τις δημιουργούμε κιόλας και να μπορούμε οποιαδήποτε στιγμή εύκολα να επανέρθουμε στις φωτογραφίες μας.

Να δεσμευόμαστε. Ανάμεσα στα άλλα μπορούμε να δεσμευτούμε με την ενασχόληση με την φωτογραφία.

Να εστιάζουμε στους στόχους μας, να περνάμε στην δράση. Εννοείται και στην φωτογραφική δράση και στους στόχους μας με την φωτογραφία.

Να κάνουμε παρέα με θετικούς ανθρώπους. Η συμμετοχή σε φωτογραφικούς συλλόγους και ομαδικές φωτογραφικές εκδρομές είναι ο καλύτερος τρόπος να βρισκόμαστε σε ένα απόλυτα θετικό κλίμα.

Να καλλιεργούμε την καλή επικοινωνία. Τι το καλύτερο με το να επικοινωνούμε μέσα από την τέχνη της φωτογραφίας.

Να εκφράζουμε την φωνή της ψυχής μας μέσα από την δημιουργικότητα στην οποία μας ωθεί η φωτογραφία.

Να παρακολουθούμε σεμινάρια και μαθήματα προσωπικής ανάπτυξης  και εξέλιξης, ανάμεσα τους οπωσδήποτε τα μαθήματα φωτογραφίας του Fotoart.

Να προσέχουμε την διατροφή μας και να εντάξουμε στην ζωή μας την επαφή με την φύση και την άσκηση. Δηλαδή το περπάτημα και την φωτογραφία.

Το σημαντικότερο είναι ότι με την φωτογραφία εκφράζουμε τον εαυτό μας μέσα από την τέχνη όχι μονοδιάστατα καθώς η φωτογραφία έχει μεγάλη σχέση με όλες τις τέχνες και είναι σε ένα μόνιμο διάλογο μαζί τους.

Ελπίζω με αυτό το εισαγωγικό κείμενο για την φωτογραφία και την ευτυχία να άρχισα να σας επηρεάζω να ασχοληθείτε με  αυτή την τέχνη που την θεωρώ την παντέχνη του 20ου αιώνα την φωτογραφία.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Το διάφραγμα εγκλωβισμένο στην φωτεινότητα

Ένα φωτογραφικό στερεότυπο για το διάφραγμα του φακού

Είναι κι αυτό ένα από τα μεγαλύτερα στερεότυπα της φωτογραφίας. Ότι δηλαδή το διάφραγμα καθορίζει την έκθεση, μάλιστα είναι ένας από τους τρεις παράγοντες που απαρτίζουν το περίφημο τρίγωνο της έκθεσης που ταλανίζει χρόνια τους φωτογράφους. Ταχύτητα φωτοφράχτη, Διάφραγμα του φακού, Ευαισθησία του φιλμ ή του ψηφιακού αισθητήρα. Το περίφημο τρίγωνο που βέβαια είναι τετράγωνο. Μιας και όλοι οι δάσκαλοι, συγγραφείς, αρθρογράφοι και ινφουένσερς της φωτογραφίας ξεχνούν να αναφέρουν τον τέταρτο και σημαντικότερο παράγοντα της φωτογραφίας που είναι το φως, που μπορούμε με πολλούς τρόπους να το αλλάξουμε, να το αυξήσουμε και να το μειώσουμε σε μια φωτογραφία. Αλλά αυτά θα σας τα αναλύσω στο αντίστοιχο άρθρο. Εδώ ας αρκεστούμε στο διάφραγμα.

Διάφραγμα

Σαφώς το διάφραγμα καθορίζει την έκθεση. Αφού με τις επιλογές του διαφράγματος στην ουσία αλλάζουμε το φυσικό άνοιγμα του φακού που σαν αποτέλεσμα έχει να πέσει λιγότερο ή περισσότερο φως επάνω στον αισθητήρα μας. Όμως δεν θα έπρεπε ο έλεγχος της ποσότητας του φωτός που θα διαμορφώσει την φωτογραφία μας να είναι η πρώτη μας σκέψη στην επιλογή του διαφράγματος. Παλιότερα την εποχή του φιλμ ήταν πιο λογικό το διάφραγμα να συμμετέχει περισσότερο στην ρύθμιση της έκθεσης γιατί το φιλμ που είχαμε στην μηχανή ήταν σταθερής ευαισθησίας και δεν μπορούσε να αλλάζει από φωτογραφία σε φωτογραφία. Σήμερα με την δυνατότητα που έχουν οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές όσο αφορά την ρύθμιση της ευαισθησίας του ψηφιακού αισθητήρα ο φωτογράφος είναι πιο ελεύθερος να επιλέξει ακριβώς το διάφραγμα που θέλει κυρίως για να διαμορφώσει το προσωπικό του φωτογραφικό ύφος παρά για τον έλεγχο της έκθεσης. Θα προσπαθήσω να το εξηγήσω επιγραμματικά και όσο πιο απλά μπορώ. Για να δούμε τις σκέψεις που πρέπει να έχει στο μυαλό του ο φωτογράφος όταν επιλέγει διάφραγμα. Ο τρόπος που ένας φωτογράφος επιλέγει το διάφραγμα είναι απλός.

Η φωτεινότητα και το διάφραγμα

 

Διάφορα ανοίγματα διαφράγματος – Διαφορετικής φωτεινότητας

Ή θα επιλέξει ανοιχτά διαφράγματα, δηλαδή  f1 –  f1,4 – f2 – f2,8 – f4 – f5,6 ώστε να έχει στις φωτογραφίες του μικρό βάθος πεδίου και έντονο μπόκε ή θα επιλέξει κλειστά διαφράγματα,  δηλαδή f11 – f16 – f22 – f32 – f45 ώστε να έχει στις φωτογραφίες του μεγάλο βάθος πεδίου και ελάχιστο ως  και καθόλου μπόκε ή θα επιλέξει μεσαία διαφράγματα που ανάλογα με τον φακό κινούνται στην περιοχή ανάμεσα στα f5,6 – f8 – f11 ώστε να πετύχει την μέγιστη φωτογραφική ποιότητα,  αφού σε αυτή την περιοχή διαφραγμάτων βρίσκεται συνήθως, το “sweet spot”  των φακών, το σημείο δηλαδή που αποδίδει το ποιοτικότερο φωτογραφικό τους είδωλο. Ο φωτογράφος δεν έχει άλλους τρόπους να επιλέξει το διάφραγμα. Αν αλλάζει διάφραγμα με σκοπό να ρυθμίσει την έκθεση και το πόσο φως θα πέσει επάνω στον ψηφιακό αισθητήρα τότε κάνει ένα ουσιαστικό λάθος. Ρυθμίζοντας με αυτόν τον τρόπο την φωτεινότητα, δηλαδή αλλάζοντας το διάφραγμα,   ρυθμίζει χωρίς να το θέλει και το βάθος πεδίου, αλλά καθορίζει και την τελική ποιότητα της φωτογραφίας, που ξαναθυμίζω είναι καλύτερη στα μεσαία διαφράγματα, αλλά υποφέρει λόγω των σφαλμάτων που παρουσιάζουν οι φακοί κυρίως στα πολύ ανοιχτά  (βινιετάρισμα) και στα πολύ κλειστά διαφράγματα (περίθλαση).

Διαβάστε και το κεφάλαιο που αφορά την Έκθεση. Το τρίγωνο της έκθεσης που είναι τετράγωνο για να κατανοήσετε με καλύτερο τρόπο γιατί πρέπει να αποφεύγουμε να καθορίσουμε την έκθεση με το διάφραγμα, αλλά με τους άλλους παράγοντες που καθορίζουν την έκθεση την ευαισθησία, την ταχύτητα του φωτοφράχτη, ακόμη και το φως.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Θέλω να ασχοληθώ με την φωτογραφία

Τι να κάνω αν θέλω να ασχοληθώ με την φωτογραφία;

Πολλές φορές αυτή είναι η πρώτη φράση σε email ή μηνύματα που λαμβάνω συνήθως από νέους ανθρώπους που μου εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους για την φωτογραφία. Θέλω να ασχοληθώ με την φωτογραφία και δεν ξέρω πως να ξεκινήσω. Θέλω να ασχοληθώ με την φωτογραφία και δεν ξέρω τι φωτογραφική μηχανή να αγοράσω. Θέλω να ασχοληθώ με την φωτογραφία ποιό βιβλίο πρέπει να αγοράσω. Θέλω να ασχοληθώ με την φωτογραφία και αγόρασα μια καινούργια μηχανή αλλά εδώ και καιρό την χρησιμοποιώ στο αυτόματο.

Θέλω να ασχοληθώ με την φωτογραφία

Οι λόγοι που κάνουν κάποιους να θέλουν να ασχοληθούν με την φωτογραφία είναι πολλοί. Ο κυριότερος είναι φυσικά οι φωτογραφίες που βλέπουμε καθημερινά στα social media. Όμως ακόμη και αυτός να είναι ο λόγος ή απλά η ύπαρξη φωτογραφικής μηχανής στο κινητό τηλέφωνο, αυτός ο λόγος είναι αρκετός να παρακινήσει κάποιες/ους να ασχοληθούν με την φωτογραφία.  Την παλιότερη εποχή οι ερασιτέχνες φωτογράφοι ήταν μέλη ενός λίγο ως πολύ κλειστού κλαμπ. Σήμερα όλοι είμαστε εν δυνάμει ερασιτέχνες φωτογράφοι μιας και χάρη στα κινητά τηλέφωνα όλοι έχουμε φωτογραφικές μηχανές.

Ένας σημαντικός λόγος που μπορεί κάποιος να ασχοληθεί με την φωτογραφία μπορεί να είναι η αγάπη για την τέχνη. Είναι ένας λόγος που ειδικά στην Ελλάδα υποτιμάτε συστηματικά μιας και η  φωτογραφία δεν περιλαμβάνεται στις καλές τέχνες. Ελπίζω ότι με την ανωτατοποίηση της σχολής φωτογραφίας στο πανεπιστήμιο Δυτικής Αθήνας και (ακόμη μεγαλύτερη ελπίδα) με την δημιουργία κι άλλων τμημάτων φωτογραφίας σε άλλα πανεπιστήμια, αλλά και τη δημιουργία ξεχωριστού τμήματος φωτογραφίας στις σχολές καλών τεχνών, η ιδέα που έχουμε στην Ελλάδα για την φωτογραφία, να αλλάξει σιγά-σιγά. Μπορεί λοιπόν κάποιος να επιλέξει την φωτογραφία ως μια δημιουργική καλλιτεχνική απασχόληση. Για να μπορεί να εκφραστεί καλλιτεχνικά.

Μπορεί κάποιος να θέλει να έχει μια προοπτική επαγγελματικής αποκατάστασης και να θέλει να ασχοληθεί με την φωτογραφία. Η αλήθεια είναι ότι ενώ είναι ένα από τα πιο απαραίτητα επαγγέλματα δυστυχώς επίσης στην Ελλάδα είναι επίσης υποτιμημένο. Σε κάθε περίπτωση είναι θεμιτό κάποιος άνθρωπος να θέλει να ασχοληθεί με την φωτογραφία προσβλέποντας στην επαγγελματική του αποκατάσταση. Ας ξεκινήσουμε από αυτό το τελευταίο. Σε αυτή την περίπτωση, δηλαδή στην επιθυμία επαγγελματικής αποκατάστασης με βοηθό την φωτογραφία θεωρώ  απαραίτητες τις σπουδές πανεπιστημιακού επιπέδου.  Βέβαια δεν υπάρχουν πολλές επιλογές στην Ελλάδα. Αλλά έστω αυτές που υπάρχουν μπορούν να αξιοποιηθούν. Υπάρχουν πολλές περισσότερες ευκαιρίες στο εξωτερικό.

Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση κάποιος να θέλει να ασχοληθεί με την φωτογραφία απλά και μόνο σαν μια ερασιτεχνική ενασχόληση, ένα χόμπι. Να μην θέλει να γίνει ούτε καλλιτέχνης, ούτε επαγγελματίας φωτογράφος. Παρόλο που όσοι διαβάζετε τα άρθρα μου ξέρετε την άποψη μου ότι αυτοί οι διαχωρισμοί είναι πλασματικοί και η φωτογραφία είναι μια, ας θεωρήσουμε ότι από άποψη πρόθεσης υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αποκλείσει την περίπτωση της επαγγελματικής ενασχόλησης με την φωτογραφία παρόλο που την αγαπάνε και θέλουν να ασχοληθούν μαζί της. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί κάποιος να διαλέξει τον δρόμο της αυτομόρφωσης. Υπάρχουν στις μέρες μας άπειροι τρόποι για αυτό, κυρίως μέσα από το ίντερνετ. Μπορεί κάποιος να διαβάσει άρθρα ή να βλέπει βίντεο στο ίντερνετ σχετικά με την φωτογραφία. Υπάρχει βέβαια και ο παραδοσιακός δρόμος του να αναζητήσεις την γνώση μέσα από τα βιβλία ηλεκτρονικά ή μη.  Όμως κατά την άποψη μου ο καλύτερος τρόπος για να ασχοληθεί κάποιος με την φωτογραφία είναι το να παρακολουθήσει κάποια μαθήματα. Για αυτό και σας προσκαλώ να παρακολουθήσετε τα μαθήματα του fotoart για αρχάριους που μπορούν να βοηθήσουν και φωτογράφους που έχουν κάποιες γνώσεις και θέλουν να τις συστηματοποιήσουν.

Περισσότερες πληροφορίες για τα μαθήματα φωτογραφίας του Fotoart στο παρακάτω link  Εξάμηνος Κύκλος Μαθημάτων Φωτογραφίας

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Φωτογράφιση ή Φωτογράφηση

Φωτογραφίζω ή Φωτογραφώ

Έτυχε πολλές φορές να πέσω πάνω σε κάποιο άρθρο που ασχολείται με την διπλή γραφή που συναντάμε πολλές φορές στην λέξη που αφορά εμάς τους φωτογράφους ( όλο το κόσμο στην ουσία μιας και όλοι πλέον είναι φωτογράφοι). Η διπλή γραφή οφείλεται σε ένα φαινόμενο στην γλώσσα μας ή έναν κανόνα της γραμματικής αν θέλετε. Όταν το ρήμα έχει κατάληξη -ίζω τότε το ουσιαστικό έχει κατάληξη -ιση, ενώ όταν το ρήμα έχει κατάληξη -ώ τότε το ουσιαστικό κατάληξη σε -ηση. Στην περίπτωση της φωτογραφίας έχουμε διπλή γραφή για αυτόν ακριβώς τον λόγο.

Φωτογραφίζω

Φωτογραφίζω – Φωτογράφιση

Φωτογραφώ – Φωτογράφηση

Μέχρι εδώ όλα καλά. Μιας και τον όρο Φωτογραφώ τον παραδίδουν και μερικά από τα λεξικά μας (μάλιστα παραδίδουν και τον όρο φωτογραφούμαι). Αυτό που θα ήθελα να σας ρωτήσω όλους τους ανθρώπους από 2 μέχρι 102 χρόνων που μιλάνε ελληνικά, δηλαδή και αυτούς που έχουν γεννηθεί από το 1921 μέχρι το 2021. Έχετε πει ποτέ την λέξη “Φωτογραφώ”; Και ακόμη χειρότερα, έχετε ακούσει ποτέ να την λέει κάποιος αυτή την λέξη; Θα ήταν σαν να έλεγε κάποιος “Ζωγραφώ”, το οποίο κάποιο online λεξικό λέει ότι το χρησιμοποιούμε αλλά σπάνια.

Τώρα να την πω την αμαρτία μου επειδή γενικά είμαι ανορθόγραφος το χρησιμοποιώ κάποιες φορές το φωτογράφηση επειδή μου αρέσουν τα δυο ήτα. Ξέρω δεν είναι σωστός λόγος, αλλά δεν μ ‘ αρέσουν έτσι κι αλλιώς οι κανόνες.

Για το πως αντιμετωπίζουν τα λεξικά μας την λέξη φωτογράφιση και το τι σημαίνει δείτε το  άρθρο μου φωτογράφιση

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Ανθολογία Τραγούδια για την Φωτογραφία

Ανθολογία Ελληνικών Τραγουδιών για την Φωτογραφία

Ακόμη ένα βιβλίο προστέθηκε σε αυτά που δίνω δωρεάν σε όσους με ακολουθούν στο Facebook. Για να το αποκτήσετε η διαδικασία είναι απλή. Μου κάνετε αίτημα φιλίας στο Facebook και όποτε ανακοινώνω ότι δίνω δωρεάν κάποιο βιβλίο μου απλά μου το ζητάτε και σας το στέλνω με μήνυμα. Το προφίλ μου στο  Facebook Dimitrios Asithianakis. Παραθέτω τον πρόλογο του νέου μου βιβλίου και τα ονόματα όσων ποιητών-στιχουργών ανθολογούνται.

Ανθολογία τραγουδιών για την φωτογραφία

Εισαγωγή

Η ξεχωριστή ανθολογία τραγουδιών για την φωτογραφία δημιουργήθηκε και αυτονομήθηκε κάπως από μόνη της καθώς αποτελεί συνέχεια της ανθολογίας ποιημάτων και τραγουδιών που ξεκίνησα να δημιουργώ το 2001 στο www.fotoart.gr. Αρκετά χρόνια πριν σε αυτή την ανθολογία που είχε πλέον μεταφερθεί στο www.photographyinfo.gr ξεκίνησα να συμπεριλαμβάνω και στίχους τραγουδιών μιας και η  άποψη μου ότι και οι στίχοι είναι ποίηση μεγάλης αξίας. Βέβαια επειδή ήθελα το βάρος να πέφτει στην ποιητική δημιουργία που είναι πιο δύσκολα προσβάσιμη ακόμη και για το κοινό του διαδικτύου, ήμουν πολύ αυστηρός με την ανθολόγηση των τραγουδιών. Από αυτή την άποψη δεν είναι ήταν τόσο ολοκληρωμένη η πρώτη μορφή της ανθολογίας ποίησης και τραγουδιών για την φωτογραφία που δημιούργησα το 2019 σε .pdf. Περιλάμβανε στίχους από τραγούδια βέβαια, αλλά λίγους σε σχέση με αυτούς που πραγματικά υπήρχαν  στο ελληνικό τραγούδι.

Φέτος όμως αποφάσισα ότι ήταν καιρός να ασχοληθώ πιο εντατικά με την ανθολόγηση στίχων από τραγούδια που έχουν σχέση με την φωτογραφία, ακόμη και αν αυτή η σχέση αφορούσε ένα μικρό τμήμα τους. Το μεγάλο πλήθος των τραγουδιών που έχουν σχέση με την φωτογραφία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με οδήγησε ώστε αυτή η ανθολογία να γίνει αυτόνομη. Πολύτιμο βοηθό στις αναζητήσεις μου πέρα από την μνήμη ήταν οι αναζητήσεις στη μηχανή αναζήτησης του google, ο ιστοχώρος stixoi.info και το youtube.com και έτσι μου δόθηκε η δυνατότητα εκτός από τους ίδιους τους στίχους να σας παραθέσω σε αυτό το βιβλίο και ενεργό σύνδεσμο (link) για το ίδιο το τραγούδι, συνήθως στην πρώτη του εκτέλεση, στο youtube. Για αυτό επέλεξα στον τίτλο που παραθέτω στο βιβλίο εκτός από τον στιχουργό να βάλω και το όνομα του τραγουδιστή. Δύο τραγούδια μόνο παράθεσα σε δεύτερη εκτέλεση που την θεωρώ πιο ιστορική και πιο χαρακτηριστική από την πρώτη.

Όπως θα διαπιστώσετε σε τούτη εδώ την ανθολογία περιλαμβάνονται τραγούδια από όλο το φάσμα της μουσικής δημιουργίας. Τραγούδια που τους στίχους τους έχουν γράψει ποιητές ή είναι μελοποιημένη δημοσιευμένη ποίηση και τραγούδια που έχουν γράψει γνωστοί και καταξιωμένοι δημιουργοί, αλλά και ταλαντούχοι εντελώς άγνωστοι στιχουργοί. Προσπάθησα παρόλο που έχω και εγώ τις μουσικές μου προτιμήσεις, να λειτουργήσω χωρίς αποκλεισμούς παρόλο που συνάντησα πολλά τραγούδια εντελώς αδιάφορα για το προσωπικό μου γούστο, μερικά μάλιστα δεν τα είχα ξανακούσει ποτέ. Πιστεύω ότι μελετώντας την τέχνη του τραγουδιού, του στίχου και το πως αντιμετωπίζουν οι δημιουργοί του την φωτογραφία, έχουμε πολλά να μάθουμε για την ελληνική κοινωνία των τελευταίων 90 χρόνων και την σχέση της με την φωτογραφία και τους φωτογράφους, μιας και το παλιότερο τραγούδι της ανθολογίας είναι από την δεκαετία του 1930.

Δημήτρης Ασιθιανάκης  – Δεκέμβριος 2022

Σαράντης  Αλιβιζάτος – Άλκης Αλκαίος – Κώστας Άλλος – Γιώργος Αλουπογιάννης – Μωυσής Ασέρ – Χρήστος Αυγερινός – Νίκος Βαξαβανέλης  – Γιάννης  Βαρθακούρης – Κώστας Βίρβος – Μαρία Βουμβάκη – Γιώτα Γερογιώργη – Βασίλης  Γιαννόπουλος – Χρήστος Γιαννόπουλος – Ιφιγένεια Γιαννοπούλου – Δημήτρης Γιαννουκάκης – Σπύρος Γιατράς – Νίκος Γκάτσος – Σταμάτης Γονίδης – Πάνος Γουργιώτης  – Άρης Δαβαράκης – Νίκος Δαλέζιος – Απόστολος Διαβολίκης – Δραμαμίνη  – Μάνος Ελευθερίου – Νινή Ζαχά – Ελένη Ζιώγα – Νίκος Ζουρνής – Γιάννης Σ. Θεοδωράκης – Γιώργος Θεοφάνους – Χρήστος Ιωαννίδης – Οδυσσέας Ιωάννου – Αλέκος Καγιάντας – Μιχάλης Κακογιάννης – Γιάννης Κακουλίδης – Θάνος Καλλίρης – Βασίλης Δερτιλλής  – Ανδρέας Καραγιαννόπουλος – Ζωή Καραϊσκάκη – Νίκος Καρβέλας – Γιώργος Κατσαρός – Πάνος Κατσιμίχας – Χάρης Κατσιμίχας – Ηλίας Κατσούλης – Χρήστος Κολοκοτρώνης – Τάκης Κολόμβος – Ανδρέας Κομπόσης – Τόνυ Κονταξάκης – Σωτήρης Κόρδας – Γιώργος Κοροπούλης – Μαρία Κουφανδριοπούλου – Κώστας Κοφινιώτης – Σταμάτης Κραουνάκης – Χρήστος Κυριαζής – Μαρίζα Κωχ – Φώντας Λάδης – Ανδρέας Λάμπρου – Κώστας Λειβαδάς – Γιάννης Λιόντος – Μάνος Λοΐζος – Ηλίας Λυμπερόπουλος – Ηλίας Μεγαλούδης – Λάκης Μιχαηλίδης – Γιώργος Μουκίδης – Τάκης Μουσαφίρης – Sunny Μπαλτζή – Μάρω Μπιζάνη – Καίτη Μπόνη – Νεκτάριος – Βασίλης Νικολαΐδης – Λίνα Νικολακοπούλου – Γιάννης  Ξανθούλης –  Μάνος Ξυδούς – Νίκος Ξύδης – Χρήστος Παναγιώτου – Αντώνης Παπαϊωάννου – Τζίμης Πανούσης – Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου – Χρήστος  Γ. Παπαδόπουλος – Γιώργος Παρώδης Μιχάλης Πασιαρδής – Παύλος Παυλίδης – Φίλιππος Πλιάτσικας – Νίκος Πολύζος – Άγγελος Προβελέγγιος – Γιάννης Ρίτσος – Χάρης Ρώμας – Νίκος Σακελλαρόπουλος Άρης Σαμολαδάς – Τάκης Σιμώτας – Δώρα Σιτζάνη – Ισαάκ Σούσης – Νίκη Σπυροπούλου – Ορέστης Σοφοκλέους – Μπάμπης Στόκας – Γιάννης Τζουανόπουλος – Λουκάς Τίθιος – Γιώργος Τσαλίκης – Αλέξης Τσαούσης – Δημήτρης Τσάφας – Λάκης Τσώλης – Σώτια Τσώτου – Μιχάλης Φακίνος – Πάνος Φαλάρας – Κώστας Φασουλάς – Γιώργος Φιλιππάκης – Ηλίας Φιλίππου – Δημήτρης Χαϊντούτης – Αλέξανδρος Χατζηνικολιδάκης – Κυριάκος Χαραλαμπίδης – Τόλης Χάρμας – Λίτσα Χάρμα – Μάνος Χατζιδάκις – Λευτέρης Χαψιάδης – Μανώλης Χιώτης – Ντίνος Χριστιανόπουλος – Αντώνης Χριστιάς – Κώστας Χρονόπουλος

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Φωτογραφία – Γιάννης Ξανθούλης

Φωτογραφία  – Γιάννης Ξανθούλης – Τραγούδι

Μια ευτυχισμένη Κυριακή του ’33

κάναμε το αίσθημα σεμνή φωτογραφία

κι ύστερα κάτσαμε να φάμε

στο τραπέζι μας ψητό

σαλάτα, φρούτα και βανίλια παγωτό.

 

Ο Νίκος είχε άδεια απ’ τη μονάδα

υπηρετούσε κάπου στην Ορεστιάδα

κι ο φωτογράφος μας εφώναζε σε λίγο το πουλί

απ’ το φακό μου θα σας στείλει ένα φιλί.

 

Κι ύστερα γίναμε ωραία φωτογραφία

και κρεμαστήκαμε μεσ’ την τραπεζαρία

και παν πενήντα τόσα χρόνια

απ’ αυτή τη Κυριακή

και τώρα όλοι είμαστε κάτω απ’ τη γη.

Εξαιρετικό τραγούδι σε μουσική του Σταμάτη Σπανουδάκη και την ερμηνεία της Άλκηστης Πρωτοψάλτη. Όμως νομίζω πως το πιο συγκλονιστικό από όλα είναι τα λόγια του Γιάννη Ξανθούλη.