Francesca Woodman – Φραντσέσκα Γούντμαν
Η Francesca Woodman γεννήθηκε στις 3 Απριλίου του 1958 στο Ντένβερ του Κολοράντο και πέθανε στις 19 Ιανουαρίου του 1981 βάζοντας τέλος στη ζωή της πηδώντας από ένα παράθυρο κτιρίου στην ανατολική Νέα Υόρκη και αφού είχε ήδη κάνει μια αποτυχημένη προσπάθεια να αυτοκτονήσει το Φθινόπωρο του 1980. Η Francesca Woodman είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση στην ιστορία της φωτογραφίας καθώς πέθανε πολύ μικρή και έτσι δεν είχε προλάβει να αποκτήσει φήμη και αναγνωσιμότητα. Παρόλο που αυτοκτόνησε στα 22 της και δεν είχε προλάβει το έργο της να γίνει γνωστό, αυτό άρχισε να συμβαίνει πολλά χρόνια αργότερα. Κυρίως στις αρχές του 21ου αιώνα.
Η Francesca Woodman τράβηξε το πρώτο της φωτογραφικό αυτοπορτραίτο στα 13 της και από τότε δεν σταμάτησε να φωτογραφίζει. Μιας και οι δύο γονείς της ήταν καλλιτέχνες ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη η ενασχόληση της με την τέχνη. Σπούδασε στο Rhode Island School for Design. Ήξερε πολύ καλά ιταλικά καθώς είχε περάσει πολλά καλοκαίρια στην Ιταλία με τους γονείς της και αυτό της έδωσε την δυνατότητα να κάνει μέρος των σπουδών της στην Ρώμη χάρη σε ένα ευρωπαικό πρόγραμμα του RISD. Στην Ρώμη γνώρισε και συναναστράφηκε πολλούς ιταλούς καλλιτέχνες και διανοούμενους.
Τα δύσκολα άρχισαν μετά το τέλος των σπουδών της Francesca Woodman προφανώς όπως μπορεί να συμβεί με τον οποιονδήποτε νέο άνθρωπο που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με αυτό που αγαπάει και έχει σπουδάσει. Η προσπάθειες της να προσεγγίσει επαγγελματίες φωτογράφους από τον κόσμο της φωτογραφίας μόδας στέλνοντας portfolio με την δουλειά της και βιογραφικά δεν είχαν κανένα απολύτως αποτέλεσμα, ενώ μια ερωτική απογοήτευση προστέθηκε σε αυτές τις απογοητεύσεις. Μια αποτυχημένη προσπάθεια να αυτοκτονήσει ακολούθησε μια δεύτερη τον Ιανουάριο του 1981 που έφερε το τέλος στην σύντομη ζωή της. Το ίδρυμα που έφτιαξαν οι γονείς της στην μνήμη της έχει στην διάθεση του περίπου 10000 αρνητικά. Αλλά από αυτό τον μεγάλο όγκο του έργου της δεν έχουμε δει σε εκδόσεις και εκθέσεις παραπάνω από 150-160 φωτογραφίες και αυτές είναι που έχουν δημιουργήσει την όποια φήμη της.
Οι φωτογραφίες της Woodman είναι κυρίως ασπρόμαυρα αυτοπορτραίτα σε μεσαίο (τετράγωνο( φορμά, παρόλο που έχουμε δει και πορτραίτα άλλων κοριτσιών και αγοριών. Συνήθως σε εγκαταλελειμμένους χώρους με αργές ταχύτητες ίσως και από το λιγοστό φως που υπάρχει συνήθως στο εσωτερικό κτιρίων. Όμως αυτές οι αργές ταχύτητες προσθέτουν στην συνολική σκηνοθεσία των φωτογραφιών της. Σιγά-σιγά μετά την πρώτη έκθεση της που έγινε στα τέλη της δεκαετίας του 80 οι φωτογραφίες της Woodman άρχισαν να κερδίζουν ένα φανατικό κοινό (ανάμεσα τους και μένα) και εντάχθηκαν απολύτως στην πλούσια παράδοση που έχουμε στο γυναικείο αυτοπορτραίτο στην φωτογραφία. Η Woodman πιστεύω ότι αποτελεί μεγάλη πηγή έμπνευσης για όλους τους νέους φωτογράφους που θα έρθουν σε επαφή με το έργο της.
Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis