Category Archives: Ιστορία της Φωτογραφίας

Άρθρα σχετικά με την ιστορία της Φωτογραφίας

Μπιλ Κάνινγκχαμ – Bill Cunningham Φωτογράφος

Bill Cunningham (1929-2016) ο φωτογράφος της μόδας του δρόμου

Ο Bill Cunningham υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές μορφές της φωτογραφίας μόδας του 20ού και των αρχών του 21ου αιώνα. Γεννημένος το 1929 στη Βοστώνη, ξεκίνησε την καριέρα του όχι ως φωτογράφος, αλλά ως σχεδιαστής καπέλων στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, η μοίρα του ήταν διαφορετική. Σύντομα στράφηκε στη δημοσιογραφία μόδας και, ακολουθώντας την έμφυτη παρατηρητικότητά του, βρήκε τον αληθινό του δρόμο μέσα από τη φωτογραφία.

Ο Bill Cunningham σε φωτογραφία που τράβηξε ο Andy Warhol

Η καριέρα του στο The New York Times, όπου εργάστηκε για δεκαετίες, τον κατέστησε γνωστό παγκοσμίως. Εκεί παρουσίαζε τις στήλες On the Street και Evening Hours. Στη μία, κατέγραφε το καθημερινό στυλ απλών ανθρώπων και περαστικών, ενώ στην άλλη απαθανάτιζε βραδινές εκδηλώσεις, φιλανθρωπικά γκαλά και κοινωνικές συναθροίσεις. Αυτό που τον ξεχώριζε ήταν η ικανότητά του να βλέπει τη μόδα όχι μόνο στις πασαρέλες, αλλά στον δρόμο, στον τρόπο που οι άνθρωποι φορούσαν τα ρούχα τους, μετατρέποντάς τα σε κομμάτι της καθημερινής τους ταυτότητας.

Με την χαρακτηριστική του μπλε καμπαρντίνα και την απλή φωτογραφική μηχανή του, ο Cunningham γινόταν σχεδόν αόρατος. Δεν ενδιαφερόταν για τη δόξα ή την προσωπική προβολή· ενδιαφερόταν αποκλειστικά για το αντικείμενό του. Ο ίδιος έλεγε πως δεν τον ενδιέφεραν τα χρήματα ούτε η κοινωνική του θέση· αυτό που είχε αξία ήταν η αλήθεια που αποτυπωνόταν στο φακό του. Με την απλότητά του, κατάφερε να αποσπάσει την αυθεντικότητα των στιγμών που φωτογράφιζε.

Η δουλειά του ήταν πρωτοποριακή γιατί ανέδειξε τη μόδα ως κοινωνικό φαινόμενο. Μέσα από τις εικόνες του μπορεί κανείς να παρατηρήσει τις αλλαγές των τάσεων, την εξέλιξη της αισθητικής, αλλά και το πώς οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν την ενδυμασία για να εκφράσουν την ατομικότητά τους. Ο Cunningham πίστευε πως η μόδα δεν είναι κάτι αποκλειστικό, αλλά ένα μέσο που ανήκει σε όλους. Αυτό το πνεύμα δημοκρατικότητας έκανε το έργο του τόσο σπουδαίο. Παρά τη φήμη του, παρέμεινε μέχρι τέλους ταπεινός και αφοσιωμένος στη δουλειά του. Δεν κυνηγούσε την αναγνώριση, και συχνά απέρριπτε τιμές και βραβεία. Παρ’ όλα αυτά, το 2008 τιμήθηκε από τη Γαλλική Δημοκρατία με τον τίτλο του Ιππότη των Τεχνών και των Γραμμάτων, ενώ το 2009 το New York Landmarks Conservancy τον ανακήρυξε «ζωντανό θησαυρό».

Η ζωή και η δουλειά του έγιναν γνωστές στο ευρύ κοινό μέσα από το ντοκιμαντέρ Bill Cunningham New York (2010), το οποίο αποκάλυψε όχι μόνο το έργο, αλλά και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του: έναν άνθρωπο που ζούσε λιτά, σχεδόν ασκητικά, αφιερωμένος ολοκληρωτικά στην αποστολή του. Ο Bill Cunningham πέθανε το 2016, αφήνοντας πίσω του μια ανεκτίμητη κληρονομιά. Οι φωτογραφίες του δεν είναι απλώς ντοκουμέντα μόδας, αλλά χρονικά της ίδιας της ζωής στη Νέα Υόρκη. Μέσα από τον φακό του, η πόλη, οι άνθρωποι και τα στυλ τους έγιναν κομμάτια μιας συλλογικής μνήμης. Ο Cunningham υπήρξε ο κατ’ εξοχήν χρονικογράφος της μόδας του δρόμου, ένας καλλιτέχνης που με σεμνότητα και πάθος κατέγραψε την ιστορία όχι μόνο της ενδυμασίας, αλλά και της ανθρώπινης δημιουργικότητας.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Η Πρώτη Φωτογραφία Κεραυνού

Η Πρώτη Φωτογραφική Αποτύπωση Κεραυνού

Η πρώτη φωτογραφία κεραυνού στην ιστορία της επιστήμης και της φωτογραφίας τραβήχτηκε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1882 από τον Αμερικανό φωτογράφο και ερευνητή Γουίλιαμ Νίκολσον Τζένινγκς  – William Nicholson Jennings (1860-1946)  στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών. Μέχρι τότε, οι αστραπές είχαν περιγραφεί μόνο μέσα από μαρτυρίες ή καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις, χωρίς να υπάρχει αντικειμενική τεκμηρίωση της μορφολογίας τους, ειδικότερα φωτογραφική. Η τεχνική δυσκολία στην αποτύπωση ενός κεραυνού ήταν τεράστια. Τα φωτογραφικά φιλμ της εποχής απαιτούσαν μεγάλους χρόνους έκθεσης, ενώ οι κεραυνοί είναι φαινόμενα ταχείας εκδήλωσης παρόλο που είναι εξαιρετικά φωτεινά φαινόμενα. Ο Τζένινγκς, χρησιμοποιώντας μεγάλες γυάλινες πλάκες και χειροποίητα χημικά γαλακτώματα, κατάφερε να τροποποιήσει τον χρόνο έκθεσης και την ευαισθησία του υλικού, έτσι ώστε να αποτυπώσει με ακρίβεια τις λεπτομέρειες της ηλεκτρικής εκκένωσης.

Η πρώτη φωτογραφία κεραυνού

Η πρώτη φωτογραφία κεραυνού

Οι φωτογραφίες του κατέδειξαν ότι οι κεραυνοί δεν ακολουθούν ευθύγραμμη διαδρομή, όπως πίστευαν πολλοί, αλλά αντίθετα εμφανίζουν πολυάριθμες διακλαδώσεις και περίπλοκα σχήματα. Η ανακάλυψη αυτή είχε σημαντική επίδραση στη μετέπειτα μελέτη της ατμοσφαιρικής ηλεκτριστικότητας και συνέβαλε στη θεμελίωση της φυσικής κατανόησης των ηλεκτρικών εκκενώσεων.Επιστημονικά, η αποτύπωση των κεραυνών επέτρεψε τη συστηματική μελέτη των μηχανισμών διάσπασης της ηλεκτρικής μόνωσης της ατμόσφαιρας, την κατανόηση της ανάπτυξης του ηγέτη (leader) και των επιστρεφόμενων κρουσμάτων (return strokes) κατά την εκκένωση, και βοήθησε στη βελτίωση των τεχνολογιών προστασίας από τους κεραυνούς.

W.N. Jennings

William Nicholson Jennings (1860-1946)

Ο Τζένινγκς εκτός από αυτή την πρώτη φωτογραφία κεραυνού, συνέχισε να φωτογραφίζει κεραυνούς για αρκετά χρόνια, συμβάλλοντας όχι μόνο στην επιστήμη αλλά και στη δημιουργία μιας νέας αισθητικής γύρω από την φωτογραφική απεικόνιση φυσικών φαινομένων.  Ταυτόχρονα ήταν πρωτοπόρος στην αεροφωτογραφία, παρόλο που η πρώτη αεροφωτογραφία είχε τραβηχτεί από άλλο φωτογράφο το 1860. Σήμερα, χάρη στην πρόοδο της ψηφιακής τεχνολογίας και των εξειδικευμένων καμερών η μελέτη των κεραυνών έχει εξελιχθεί σημαντικά. Ωστόσο, το έργο του Τζένινγκς παραμένει σημείο αναφοράς για όσους ασχολούνται με τη φωτογράφιση και την επιστημονική ανάλυση των ηλεκτρικών φαινομένων. Η φωτογραφία του κεραυνού δεν ήταν απλώς μια τεχνική και επιστημονική επιτυχία· ήταν ένα σημαντικό βήμα για την οπτικοποίηση της δύναμης και της πολυπλοκότητας των δυνάμεων της φύσης.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Φωτογραφικές Μηχανές ZENIT

Φωτογραφικές Μηχανές ZENIT, η επίδραση τους στην Ελλάδα

Οι φωτογραφικές μηχανές ZENIT αποτελούν ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα ονόματα στον κόσμο της αναλογικής φωτογραφίας. Παρήχθησαν στη Σοβιετική Ένωση από τη δεκαετία του 1950 και έγιναν δημοφιλείς για την ανθεκτικότητα, την απλότητα και την προσιτή τιμή τους κυρίως για εμάς στην Ελλάδα. Για αυτό και χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο από ερασιτέχνες φωτογράφους προσφέροντας εξαιρετική ποιότητα εικόνας σε προσιτό κόστος. ZENIT ήταν οι πρώτες SLR που έπιασα στα χέρια μου. Ειδικά για την Ελλάδα που έβαζε τεράστιο φόρο πολυτελείας   στα σώματα των φωτογραφικών μηχανών, οι γιαπωνέζικες, οι αμερικάνικες και οι γερμανικές φωτογραφικές μηχανές ήταν απλησίαστες. Οπότε μια χαρά βόλεψε η λύση των σοβιετικών φωτογραφικών μηχανών που έρχονταν με παραεισαγωγές ή σαν οικοσκευή Pωσοπόντιων παλιννοστούντων. Η πρώτη ZENIT που έπιασα στα χέρια μου ήταν μια ET που μου έφερε κάποιος φίλος μου για του δείξω την λειτουργία της, ενώ η πρώτη μου SLR ήταν μια ZENIT 12XP. Όμως κατά καιρούς έχω φωτογραφίσει με διάφορα μοντέλα ΖΕΝΙΤ.

Φωτογραφικές Μηχανές ZENIT

Οι φωτογραφικές μηχανές ZENIT κατασκευάζονταν από τη σοβιετική εταιρεία KMZ (Krasnogorsky Zavod), η οποία ιδρύθηκε το 1942. Η πρώτη κάμερα ZENIT κυκλοφόρησε το 1952 και βασίστηκε στο σχεδιασμό της Zorki, μιας σοβιετικής αντιγραφής της Leica. Σε αντίθεση με τη Zorki, που ήταν τηλεμετρική (rangefinder), η ZENIT ήταν μία μονοοπτική με καθρέπτη (SLR Single-Lens Reflex) κάμερα, επιτρέποντας στους φωτογράφους να βλέπουν μέσα από τον φακό και να ελέγχουν με ακρίβεια το κάδρο και την εστίαση. Τις επόμενες δεκαετίες, η ZENIT εξελίχθηκε και κυκλοφόρησαν πολλά μοντέλα, μερικά από τα οποία έγιναν εμβληματικά, όπως οι ZENIT E, ZENIT EΤ, ZENIT TTL και ZENIT 12XP. Αυτές οι μηχανές ήταν στιβαρές, αξιόπιστες και ιδανικές για αρχάριους φωτογράφους.

Φωτογραφικές Μηχανές ZENIT

Οι ZENIT  αυτής της σειράς που προαναφέραμε χρησιμοποιούσαν το βιδωτό σπείρωμα M42, μια διαδεδομένη άρμοση φωτογραφικών φακών της εποχής. Αυτό τις έκανε συμβατές με έναν μεγάλο αριθμό φακών, συμπεριλαμβανομένων των θρυλικών σοβιετικών φακών που πωλούνταν σε πολύ χαμηλές τιμές. Για αρκετό διάστημα ο νορμάλ φακός που τις συνόδευε ήταν ο  Helios 44-2 58mm f/2, ένας εξαιρετικός φακός. Αργότερα για ένα διάστημα οι ZENIT υιοθέτησαν την άρμοση μπαγιονέτ της PENTAX -Κ, με την ίδια λογική που οι KIEV είχαν υιοθετήσει την άρμοση NIKON-F.  Οι περισσότερες ZENIT ήταν χειροκίνητες με βασικά χαρακτηριστικά το μηχανικό κλείστρο, που λειτουργούσε χωρίς μπαταρία, χειροκίνητη λειτουργία εστίασης μέσω των φακών, ανθεκτικό μεταλλικό σώμα, που μπορούσε να αντέξει σκληρή χρήση και δερμάτινες θήκες.

Φωτογραφικές Μηχανές ZENIT

Παρά την απλότητά τους, μπορούσαν να αποδώσουν εξαιρετικές εικόνες, ειδικά στα χέρια έμπειρων φωτογράφων. Στην πραγματικότητα το μόνο μειονέκτημα τους ήταν η μικρή ποικιλία των ταχυτήτων του φωτοφράκτη (κλείστρου). Όλες οι ZENIT που αναφέραμε είχαν ακριβώς την ίδια κλίμακα ταχυτήτων B – 30X – 60 -125-250-500. Εκτός από τα μοντέλα της ΖΕΝΙΤ που αναφέραμε  (δηλαδή οι ZENIT E, ZENIT EΤ, ZENIT TTL και η ZENIT 12XP) η εταιρεία έχει κυκλοφορήσει πάρα πολλά μοντέλα με πολύ καλύτερα χαρακτηριστικά αλλά δεν έκαναν ιδιαίτερη καριέρα στην Ελλάδα ούτε σαν παραεισαγωγές ούτε σαν κανονικές εισαγωγές μιας και από κάποια στιγμή και μετά την δεκαετία του 90′ υπήρχε κανονική αντιπροσωπεία. Για εκείνη την περίοδο διαφημίστηκε η ΖΕΝΙΤ 122 που ήταν ίδια σε χαρακτηριστικά με τις παλιότερες απλά σε μια πιο μοντέρνα σχεδίαση.

Φωτογραφικές Μηχανές ZENIT

Με την έλευση της ψηφιακής εποχής, οι αναλογικές κάμερες όπως οι ZENIT έχασαν τη δημοτικότητά τους. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, υπάρχει μια αναβίωση του φιλμ, με φωτογράφους να ανακαλύπτουν ξανά τη μαγεία των χειροκίνητων φωτογραφικών μηχανών. Οι ZENIT έγιναν ξανά δημοφιλείς σαν μεταχειρισμένες τόσο για τη ρετρό αισθητική τους όσο και για τη μοναδική αίσθηση λήψης που προσφέρουν. Έτσι συχνά υπάρχουν ΖΕΝΙΤ μετεχειρισμένες που πουλιούνται σε αγγελίες και στα κοινωνικά δίκτυα. Το 2018, η KMZ σε συνεργασία με την Leica ανακοίνωσε την ZENIT M, μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή βασισμένη στη Leica M, συνδυάζοντας την κλασική σχεδίαση με σύγχρονες τεχνολογίες, αλλά δυστυχώς ήταν πανάκριβη. Με δεδομένο το ζωντάνεμα της ρώσικης φωτογραφικής βιομηχανίας ειδικά στους  φακούς ίσως ξαναδούμε προσιτές ΖΕΝΙΤ αλλά ψηφιακές στο μέλλον. Οι φωτογραφικές μηχανές ZENIT έχουν αφήσει ανεξίτηλο σημάδι και στην ιστορία της Ελληνικής φωτογραφίας. Η απλότητά τους, η αξιοπιστία τους και η προσιτή τιμή τους τις καθιστούν αγαπητές ακόμη και σήμερα, είτε για συλλεκτικούς λόγους είτε για τη μαγεία της αναλογικής φωτογραφίας.

Δείτε και την ανάρτηση μου για την πρώτη μου SLR μια ZENIT XP12

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Ferdinando Scianna – Φερντινάντο Σιάνα

Ferdinando Scianna –  Φερντινάντο Σιάνα Φωτογράφος

Ο Ferdinando Scianna γεννήθηκε το 1943 στη Σικελία είναι ένας από τους σημαντικότερους Ιταλούς φωτογράφους των τελευταίων 60 χρόνων. Ο Scianna έχει δημιουργήσει ένα πλούσιο φωτογραφικό έργο που εκτείνεται από την φωτογραφία δρόμου το φωτορεπορτάζ και τα πορτραίτα, μέχρι τη μόδα και τη διαφήμιση. Ως μέλος του Magnum Photos, έχει αποτυπώσει με μοναδικό τρόπο τη ζωή, τον πολιτισμό και την αισθητική της Ιταλίας και του κόσμου.

Ferdinando Scianna -  Φερντινάντο Σιάνα Φωτογράφος

Ο Scianna μεγάλωσε στη Σικελία, έναν τόπο με έντονες πολιτιστικές αντιθέσεις και βαθιά ριζωμένες παραδόσεις. Αυτή η γεωγραφική και πολιτισμική κληρονομιά θα επηρεάσει βαθιά τη ματιά του στη φωτογραφία. Ξεκίνησε να σπουδάζει λογοτεχνία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο, αλλά σύντομα η αγάπη του για τη φωτογραφία τον οδήγησε σε διαφορετικά μονοπάτια. Το 1965, σε ηλικία μόλις 22 ετών, δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, “Feste Religiose in Sicilia” (Θρησκευτικές Γιορτές στη Σικελία), σε συνεργασία με τον διάσημο συγγραφέα Leonardo Sciascia. Το βιβλίο αυτό προσέλκυσε την προσοχή του φωτογραφικού κόσμου.

Ferdinando Scianna -  Φερντινάντο Σιάνα Φωτογράφος

Ο Scianna ξεκίνησε την καριέρα του ως φωτορεπόρτερ, καταγράφοντας τη ζωή και τον πολιτισμό της Ιταλίας. Τα θέματά του περιλάμβαναν τη φτώχεια, τις κοινωνικές ανισότητες και τις αλλαγές στις τοπικές κοινότητες. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από έντονο ανθρωποκεντρισμό, καθώς συχνά επικεντρώνεται στα συναισθήματα και τις εκφράσεις των ανθρώπων. Το ασπρόμαυρο είναι το βασικό του μέσο. Η χρήση του φωτός και της σκιάς σε συνδυασμό με την αυθεντικότητα των στιγμών που καταγράφει δημιουργούν μια ιδιαίτερη οπτική αφήγηση.

Ferdinando Scianna -  Φερντινάντο Σιάνα Φωτογράφος

Παρόλο που ο Scianna έγινε γνωστός κυρίως για το φωτορεπορτάζ, τη δεκαετία του 1980 στράφηκε και στη φωτογραφία μόδας. Η συνεργασία του με τον Giorgio Armani σηματοδότησε ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα του. Η αισθητική του διαφοροποιήθηκε από τη συνηθισμένη εικόνα της μόδας, καθώς διατήρησε τη ρεαλιστική και αφηγηματική του προσέγγιση. Η χαρακτηριστική του ικανότητα να συνδυάζει την ομορφιά με την αυθεντικότητα έκανε τις καμπάνιες του μοναδικές και του έδωσε τη δυνατότητα να συνεργαστεί με μεγάλα περιοδικά όπως η Vogue και το Harper’s Bazaar. Όλη αυτή του η πορεία οδήγησε στην είσοδο του στο πρακτορείο  Magnum σαν πλήρες μέλος το 1989.

Ferdinando Scianna -  Φερντινάντο Σιάνα Φωτογράφος

Ο Ferdinando Scianna εξακολουθεί να είναι μια επιδραστική μορφή στον χώρο της φωτογραφίας. Οι εικόνες του δεν αποτελούν απλώς στιγμές στον χρόνο αλλά αφηγήσεις που μεταφέρουν συναίσθημα, πολιτισμό και ιστορία. Έχει εκδώσει πολλά φωτογραφικά λευκώματα και συνεχίζει να διδάσκει και να μιλά για την τέχνη της φωτογραφίας. Το έργο του έχει εμπνεύσει πολλούς νεότερους φωτογράφους, διατηρώντας ζωντανή την παράδοση του ρεαλιστικού και ανθρωποκεντρικού φωτογραφικού ύφους.

Ο Scianna δεν βλέπει τη φωτογραφία ως απλή τεχνική αλλά ως μια μορφή αφήγησης. Όπως έχει δηλώσει ο ίδιος: “Μια καλή φωτογραφία είναι μια φωτογραφία που λέει κάτι πέρα από αυτό που δείχνει.” Αυτή η φιλοσοφία είναι που καθορίζει και τη διαχρονικότητα του έργου του.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Duane Michals Φωτογράφος

Duane Michals – Ντουέιν Μίκαλς

Ο Duane Michals είναι ένας Αμερικανός φωτογράφος, που γεννήθηκε το 1932 στο McKeesport της Πενσυλβάνια και είναι γνωστός για τη ξεχωριστή του προσέγγιση στη φωτογραφία, που συνδυάζει την φωτογραφική αφήγηση με τη φιλοσοφική αναζήτηση. Εξερεύνησε πτυχές του προσωπικού, του πνευματικού και φαντασιακού, και η δουλειά του ασχολείται με θέματα όπως η αγάπη, η θνητότητα, η μνήμη και η φύση της ταυτότητας.

Αρχικά, ο Michals ήταν αυτοδίδακτος  αλλά στην συνέχεια σπούδασε γραφιστική στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο. Η καριέρα του ξεκίνησε τυχαία το 1958, όταν πήρε την πρώτη του φωτογραφική μηχανή σε ένα ταξίδι στη Σοβιετική Ένωση. Η εμπειρία αυτή άνοιξε έναν ολόκληρο κόσμο δημιουργικής έκφρασης, που έμελλε να καθορίσει την καριέρα του. Με την πάροδο των χρόνων, ανέπτυξε ένα στυλ που ξεφεύγει από τα παραδοσιακά όρια της φωτογραφίας πορτρέτου αλλά και της φωτογραφίας ντοκουμέντο.

Μια από τις κύριες καινοτομίες του ήταν η χρήση των “αλληλουχιών” – φωτογραφικών σειρών που αφηγούνται μια ιστορία. Σε αντίθεση με την τάση για μεμονωμένα και ανεξάρτητα φωτογραφικά πορτραίτα, οι αλληλουχίες του Michals επιδιώκουν να απεικονίσουν τη ροή του χρόνου, το συναίσθημα και την αφήγηση. Οι ιστορίες που συνήθως αφηγείται είναι εσωτερικές, φιλοσοφικές και συχνά σουρεαλιστικές, με θεματικές που αγγίζουν τον έρωτα, την απώλεια, τον θάνατο και το μυστήριο της ανθρώπινης εμπειρίας. Η τεχνική αυτή έφερε μια πρωτότυπη διάσταση στη φωτογραφία και άνοιξε τον δρόμο για τον πειραματισμό με την αφήγηση μέσω εικόνων.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό που τον κάνει ξεχωριστό είναι η χρήση του γραπτού λόγου στις εικόνες του. Ο Michals συχνά γράφει μικρά κείμενα ή σχόλια απευθείας πάνω στις φωτογραφίες του, προσθέτοντας μια προσωπική και συχνά ποιητική διάσταση στο έργο του. Αυτή η πρακτική ήταν κάτι που παρέβη τους παραδοσιακούς κανόνες της φωτογραφίας και αποτέλεσε καινοτομία, ανακαλύπτοντας έναν νέο τρόπο επικοινωνίας μεταξύ καλλιτέχνη και θεατή. Αυτά τα κείμενα δεν εξηγούν ακριβώς την εικόνα αλλά ενισχύουν τον αφηγηματικό χαρακτήρα και το νόημά της, οδηγώντας τον θεατή σε μια βαθύτερη συναισθηματική και νοητική προσέγγιση.

Στο έργο του, ο Michals εξετάζει έννοιες υπαρξιακές, ιδιαίτερα εστιασμένες στη φύση της ανθρώπινης συνείδησης και του μυστηρίου της ζωής και του θανάτου. Κάποια από τα πιο γνωστά έργα του περιλαμβάνουν σειρές όπως Things are Queer, The Journey of the Spirit after Death και The Fallen Angel. Σε αυτές τις σειρές συνδυάζει τη σουρεαλιστική αισθητική με έννοιες βαθιά φιλοσοφικές, αποκαλύπτοντας την έλξη του προς τον ψυχολογικό αντίκτυπο των εικόνων.

Εκτός από τη δουλειά του ως καλλιτέχνης, ο Michals εργάστηκε και ως εμπορικός φωτογράφος, παράγοντας εικόνες για μεγάλες εκδόσεις όπως οι Vogue και Esquire, καθώς και για διαφημιστικές καμπάνιες. Ωστόσο, η εμπορική του δραστηριότητα ποτέ δεν επισκίασε την καλλιτεχνική του ταυτότητα. Σε αντίθεση με πολλούς φωτογράφους της εποχής του, οι οποίοι επιδίωκαν τεχνική αρτιότητα, ο Michals προτίμησε την ελευθερία και την αυθεντικότητα στην έκφραση.

Συνολικά, το έργο του Duane Michals ξεχωρίζει για την αντισυμβατικότητα και τη φιλοσοφική του προσέγγιση. Προσπαθεί να ανακαλύψει όχι μόνο τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος αλλά και πώς μπορούμε να αντιληφθούμε τις πιο σκοτεινές και ανεξερεύνητες πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης. Η δουλειά του παραμένει σημείο αναφοράς για τη φωτογραφία ως τέχνη αφήγησης και συνεχίζει να εμπνέει νέους φωτογράφους να υπερβούν τα όρια της παραδοσιακής εικόνας.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Η πρώτη Φωτογραφία στο Instagram

Η πρώτη Φωτογραφία που ανέβηκε στο instagram

Όσο περνούν τα χρόνια μερικά πράγματα που συνέβησαν μόλις πριν μερικά χρόνια έχουν όλο και μεγαλύτερη ιστορική αξία.

Ήταν Οκτώβριος του 2010 όταν το instagram έγινε διαθέσιμο για τους χρήστες του iphone και Απρίλιος του 2012 όταν έγινε διαθέσιμο για τους χρήστες Android.  Εκείνα τα χρόνια ήδη κυριαρχούσε το Facebook στα social media και ήδη είχαμε αφήσει πίσω μας τις εποχές του myspace και του Hi5. Πόσοι όμως ξέρουν την πρώτη φωτογραφία που ανέβηκε στο Instagram;

Την πρώτη φωτογραφία σε αυτή την νέα εφαρμογή την ανέβασε ο ένας από τους συνδημιουργούς της ο Κέβιν Σίστρομ στις 17 Ιουλίου του 2010 και μπορείτε να την δείτε στο παρακάτω link https://www.instagram.com/p/C/

Αυτό είναι ένα στιγμιότυπο από την ιστοσελίδα

Η πρώτη δική μου φωτογραφία στο Instagram

Όσο για την πρώτη δική μου φωτογραφία που ανέβασα στο instagram είναι η παρακάτω φωτογραφία της Ακρόπολης που την ανέβασα στις 2 Μαρτίου του 2016.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Σκοτεινός Θάλαμος & Σκοτεινός Θάλαμος

Τι σημαίνει ο όρος Σκοτεινός θάλαμος στην φωτογραφία;

Ο όρος “σκοτεινός θάλαμος” έχει δύο έννοιες στα ελληνικά. Αποδίδει δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Το πρώτο νόημα του σκοτεινού θαλάμου  αφορά  την camera obscura που σε διάφορες μορφές χρησιμοποιήθηκε ως βοήθημα για τους ζωγράφους. Αυτές οι συσκευές, ειδικά οι φορητές  χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιες σαν φωτογραφικές μηχανές και οδήγησαν και στην σχεδίαση όλων των φωτογραφικών μηχανών από 1839 και μετά. Αν όπως μείνουμε σε αυτή την μονοσήμαντη εξήγηση για τον όρο “σκοτεινός θάλαμος” έχουμε κάνει ένα μεγάλο λάθος. Και αυτό στην συγκεκριμένη περίπτωση κάνει η wikipedia που βγαίνει και πρώτο αποτέλεσμα στις σχετικές αναζητήσεις στη google. Βέβαια μπορεί τα πρώτα χρόνια της φωτογραφίας σε επιστημονικά κυρίως συγγράμματα, αυτή να ήταν η κύρια έννοια για τον σκοτεινό θάλαμο, γιατί στην ουσία μετάφραζε στην καθαρεύουσα τον λατινικό όρο camera obscura που σημαίνει βέβαια σκοτεινό δωμάτιο, αλλά μιας και αφορούσε και πολύ μικρότερες συσκευές μάλλον η λέξη  θάλαμος βόλεψε περισσότερο σε σχέση με την κάμαρα ή το δωμάτιο.

Camera obscura ιδιοκατασκευή 

Βέβαια εδώ και δεκαετίες  (τουλάχιστον από το 1970 και μετά ) σκοτεινός θάλαμος για όποιον ασχολείται με την φωτογραφία αλλά και για το πλατύ κοινό, σημαίνει τον χώρο όπου γίνεται η  επεξεργασία των ασπρόμαυρων ή έγχρωμων φιλμ και φωτογραφιών. Κυρίως όμως των ασπρόμαυρων.  Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι με τον όρο “Σκοτεινός Θάλαμος” μεταφράσαμε στην αρχή τον όρο camera obscura και ότι αυτός σημαίνει (ακριβώς όπως τα λέει η wikipedia στο άρθρο της). Όμως αυτή η έννοια έχει σταματήσει πια να χρησιμοποιείται τουλάχιστον στην καθημερινή γλώσσα ειδικά την φωτογραφική (ίσως να χρησιμοποιείται σε κάποια παρωχημένα συγγράμματα).  Στην καθημερινή φωτογραφική γλώσσα στην ουσία με τον όρο σκοτεινός θάλαμος έχουμε μεταφράσει τον αγγλικό όρο darkroom που ας δούμε πως τον αποδίδουν μεγάλα λεξικά της αγγλικής γλώσσας.

https://www.merriam-webster.com/

a room with no light or with a safelight for developing light-sensitive photographic materials

https://dictionary.cambridge.org/

a specially lit room where photographic film is processed

https://www.dictionary.com/

a room in which film or the like is made, handled, or developed and from which the actinic rays of light are excluded.

https://www.oxfordlearnersdictionaries.com/

a room that can be made completely dark, where you can take film out of a camera and develop photographs

https://en.wiktionary.org/

(photography) A dark room, where photographs are developed.

A darkened room where sexual activity can take place, especially one in a gay club.

Ιδιαίτερα μαθήματα σκοτεινού θαλάμου

Όπως έχουμε παρατηρήσει και σε άλλες περιπτώσεις ακόμη και μεγάλα και έγκυρα λεξικά δεν μπορούν να αποδώσουν με σωστό τρόπο έννοιες που συχνά είναι μεταβαλλόμενες ή εξελίσσονται μέσα στο χρόνο και δεν είναι στατικές . Ειδικά για τους φωτογραφικούς  όρους την πατάνε συχνά και τα δικά μας μεγάλα και έγκυρα λεξικά.  Ο πιο ολοκληρωμένος ορισμός είναι του www.oxfordlearnersdictionaries.com αλλά βέβαια και του  en.wiktionary.org που μας δίνει  και μια  σύγχρονη χρήση του όρου darkroom ειδικά στα gay club.  Ο πιο φτωχός ορισμός είναι του dictionary.cambridge.org και είναι πραγματικά κρίμα να διαπιστώνεις την ανεπάρκεια ενός τόσο σπουδαίου λεξικού.  Αυτό το λεξικό  αναφέρεται μόνο στην επεξεργασία του φιλμ το οποίο δεν χρειάζεται σκοτεινό θάλαμο στο κάτω-κάτω. Με ένα σάκο αλλαγής μπορείς να βάλεις  το φιλμ στο τανκ εμφάνισης και τα υπόλοιπα γίνονται σε οποιοδήποτε χώρο σε κανονικό φως.

Σύγχρονος σκοτεινός θάλαμος  που περιλαμβάνει και  υπολογιστές

Αφορμή για το σημερινό άρθρο μου έδωσε το πρώτο μάθημα του εξάμηνου κύκλου (Φωτογραφία Ι ) του fotoart που δίδαξα αυτή την εβδομάδα και η ανάγκη να ξεκαθαριστούν  τα πράγματα όσο αφορά το τι σημαίνει στην φωτογραφία ο όρος σκοτεινός θάλαμος. Οπότε συνοψίζοντας σκοτεινός θάλαμος στην φωτογραφία είναι ο χώρος όπου γίνετε η επεξεργασία των υλικών της χημικής φωτογραφίας. Φωτογραφικών χημικών, Φωτογραφικών φιλμ και φωτογραφικών εκτυπώσεων.

Δείτε και τα άρθρα μου

 Σκοτεινός Θάλαμος

Εμφάνιση Ασπρόμαυρου Φιλμ

Εκτύπωση Ασπρόμαυρης Φωτογραφίας

Φωτογράμματα

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

“Έρχονται” 1981 – Helmut Newton

Sie Kommen 1981 φωτογραφίες του Helmut Newton

Αυτές οι δύο φωτογραφίες που απεικονίζουν στην μια φωτογραφία τα ίδια μοντέλα ντυμένα και στην άλλη φωτογραφία τα μοντέλα γυμνά και τραβήχτηκαν το 1981. Την ίδια χρονιά δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Vogue στην γαλλική έκδοση. Ο  Helmut Newton (1920-2004) με το τεράστιο ταλέντο του αλλά και με την μόνιμη προβοκατόρικη διάθεση έδωσε τον τίτλο “Έρχονται” σε αυτές τις δύο φωτογραφίες θέλοντας να επισημάνει με αυτό τον τρόπο τον ερχομό της νέας απελευθερωμένης από τα ταμπού του παρελθόντος γυναίκας. Τον ερχομό της σύγχρονης γυναίκας στον κόσμο της μόδας και όχι μόνο.

Αυτές οι δύο φωτογραφίες η Sie Kommen ντυμένες και Sie Kommen γυμνές ήταν μια καμπή και για το καλλιτεχνικό έργο του του Helmut Newton, ο οποίος έγινε διάσημος για την εισαγωγή ερωτικών θεμάτων στη φωτογραφία μόδας,  αλλά και για την  ίδια την φωτογραφία μόδας που έγινε πιο τολμηρή από αυτή την δημοσίευση και μετά. Σε αυτές τις φωτογραφίες ο Newton αποφάσισε να αφήσει τους σκηνοθετημένους εσωτερικούς χώρους και τα εξωτερικά στο αστικό τοπίο  που ήταν αγαπημένα του και φωτογράφισε τα μοντέλα του  στο  στούντιο. Ένα στούντιο γυμνό κι αυτό με ένα απλό άσπρο χάρτινο   φόντο που αγγίζει το πάτωμα χωρίς να υπάρχουν αντικείμενα τα μοντέλα  πρώτα ντυμένα και έπειτα γυμνά γίνονται όλη η ιστορία στις φωτογραφίες.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Kodak Διαφημίσεις

Παλιές διαφημίσεις της Kodak

H Kodak υπήρξε η πρωτοπόρος εταιρεία στον χώρο της φωτογραφίας αλλά και κυρίαρχη εμπορικά από τον 19ο αιώνα μέχρι τις αρχές του 21ου. Δυστυχώς για λόγους που δεν είναι του παρόντος να τους αναλύσουμε αυτός ο γίγαντας κατέρρευσε. Μερικά τμήμα έχουν μείνει σήμερα τα οποία συνεργαζόμενα με διάφορες άλλες εταιρείες παράγουν λίγα από τα  πασίγνωστα προϊόντα της Kodak.  Από την πρώτη Kodak φωτογραφική μηχανή που η πατέντα της κατατέθηκε από τον ιδρυτή και ιδιοκτήτη George Eastman (1854–1932) στις 4 Σεπτεμβρίου του 1988 (αριθμός πατέντας 15,825), η Kodak έκανε πετυχημένες διαφημιστικές καμπάνιες. Με γνωστότερη την πρώτη κιόλας διαφήμιση για την πρώτη φωτογραφική μηχανή Kodak, με το σλόγκαν “Εσείς πατάτε το κουμπί, εμείς κάνουμε τα υπόλοιπα”. Ας δούμε μερικές διαφημίσεις από την πορεία της Kodak

Kodak διαφημίσεις

Η πρώτη διαφήμιση της Kodak

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397

Φωτογραφία στον Ουρανοξύστη 1932

Ποιoς ήταν ο φωτογράφος της διάσημης φωτογραφίας;

Βλέπω πολύ συχνά σε αναρτήσεις σε blog ιστοχώρους και λογαριασμούς στα social media για την έτσι κι αλλιώς διάσημη φωτογραφία που τραβήχτηκε το 1932 με τους εργαζόμενους στην κατασκευή ενός ουρανοξύστη στην Νέα Υόρκη να κάνουν διάλειμμα για φαγητό καθισμένοι επάνω σε μια σιδηροδοκό που κρέμεται στον αέρα. Άπειρες αναρτήσεις και memes έχω δει να χρησιμοποιούν αυτή την φωτογραφία. Σχεδόν καμία ανάρτηση δεν αναφέρει το όνομα του φωτογράφου ή άλλες αναφέρουν ότι ο φωτογράφος είναι άγνωστος. Πάντως και ο φωτογράφος ήταν εκεί εργαζόμενος στις ίδιες επικίνδυνες συνθήκες και έτσι μπόρεσε να καταγράψει αυτή την σκηνή.

Φωτογραφία στον Ουρανοξύστη 1932

Lunch atop a Skyscrape η διάσημη φωτογραφία του 1932

Ο φωτογράφος αυτής της φωτογραφίας δεν είναι άγνωστος. Είναι γνωστός και ονομάζεται  Charles Ebbets.  Ο Τσαρλς Κλάιντ Έμπετς (1905–1978) ήταν Αμερικανός φωτογράφος και διάσημος για αυτή την φωτογραφία “Lunch atop a Skyscraper”. Ο Έμπετς γεννήθηκε στην Αλαμπάμα. Αγόρασε την πρώτη του φωτογραφική μηχανή σε ηλικία μόλις οκτώ ετών. Είχε και άλλες μεγάλες φωτογραφικές επιτυχίες κατά την διάρκεια της καριέρας του αλλά σαφώς η φωτογραφία στον ουρανοξύστη είναι η μεγαλύτερη.

Φωτογραφία στον Ουρανοξύστη 1932

Ο φωτογράφος της διάσημης φωτογραφίας Charles Ebbets

Ήδη από το 1930, ο Έμπετς ήταν γνωστός φωτογράφος και δημοσίευσε φωτογραφίες του σε μεγάλες εφημερίδες σε όλες τις ΗΠΑ, ανάμεσα τους και στους New York Times. Το 1932, ο Έμπετς προσλήφθηκε ως επικεφαλής φωτογράφος του Κέντρου Ροκφέλερ. Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1932, τράβηξε τη φωτογραφία “Μεσημεριανό στην κορυφή ενός ουρανοξύστη”, η οποία απεικονίζει έντεκα άντρες να κάθονται σε μια σιδερένια δοκό να τρώνε μεσημεριανό, με τα πόδια τους να κρέμονται δεκάδες μέτρα πάνω από τους δρόμους της Νέας Υόρκης στον 69ο όροφο. Παρόλο που φαίνεται ότι πολλοί φωτογράφοι συνεργάστηκαν στη λήψη, έχουμε πολλές αποδείξεις για την πατρότητα της φωτογραφίας από την πλευρά του Έμπετς. Απόδειξη πληρωμής με το επιστολόχαρτο του και άλλες αυθεντικές φωτογραφίες που τράβηξε ο Έμπετς κατά τη διάρκεια της εργασίας του στο Rockefeller Center,  καθώς και αντίγραφα του αρχικού άρθρου από το 1932 που αναφέρει το όνομα του ως φωτογράφο. Ακόμη και μια φωτογραφία του ίδιου επάνω σε μια σιδερένια δοκό στον ίδιο ουρανοξύστη (την βλέπετε πιο πάνω). Όλα αυτά τα στοιχεία που υποστηρίζουν την πατρότητα του Ebbets έχουν επαληθευτεί ανεξάρτητα από επαγγελματίες ερευνητές, δικηγόρους πνευματικής ιδιοκτησίας και ιδιωτικούς ερευνητές. Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας κυκλοφορίας της φωτογραφίας όλα τα τελευταία χρόνια ειδικά στο ίντερνετ κανένας άλλος φωτογράφος ή κληρονόμοι κάποιου φωτογράφου δεν έχουν ποτέ διεκδικήσει την πατρότητα αυτής της  διάσημης εικόνας.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397