O Tazio Secchiaroli γεννήθηκε στην Ρώμη το 1925. Αμέσως μετά τον πόλεμο και ενώ έκανε δουλειές του ποδαριού, αποφασίσει να γίνει φωτογράφος δρόμου. Στρασάς δηλαδή και βρίσκει δουλεία στο πρακτορείο V.E.D.O . Μαθαίνει το μυστικά του επαγγέλματος δίπλα στον πατέρα του φωτορεπορτάζ στην Ιταλία, Adolfo Porry Pastorel. Η τόλμη του περισσότερο παρά τα φωτογραφικά του εφόδια τον κάνουν γρήγορα να ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους μαθητευόμενους και στα 1955 ιδρύει το δικό του γραφείο φωτορεπορτάζ το Roma Press Photo, που καλύπτει από την πολιτική μέχρι τους κοσμικούς της εποχής και το κουτσομπολιό.
Η δουλειά δεν είχε ωράρια. Ο Secchiaroli και οι συνεργάτες του χτενίζουν την Ρώμη μέρα-νύχτα για να βρουν ενδιαφέρουσες φωτογραφίες. Όλα θα αλλάξουν στην καριέρα του την παραμονή του Δεκαπεντάγουστου του 1958. Είναι καλοκαίρι η ζέστη είναι αφόρητη, αλλά όλη η Ρώμη είναι έξω και γιορτάζει το Ferragosto την μεγάλη γιορτή της Παναγίας. Μαζί και όλοι οι επώνυμοι επισκέπτες της. Ο Tazio Secchiaroli μαζί με τους φωτογράφους του πρακτορείο του, Sergio Spinelli, Velio Cioni και τον Elio Sorci, δύο-δύο πάνω στις βέσπες τους τριγυρνάνε στην Βία Βένετο που είναι το στέκι των διάσημων της εποχής μήπως βρουν κανένα ενδιαφέρον θέμα και ο θρύλος αρχίζει.
Ο Ιταλός ηθοποιός Walter Chiari κυνηγάει τον Tazio Secchiaroli γιατί τον φωτογράφισε σε τρυφερό ενσταντανέ με την Άβα Γκάρντερ
Φωτογραφίζει την Anita Ekberg και του άντρα της Anthony Steel, που ξεκαρδίζεται εντελώς μεθυσμένος μπροστά στο φωτογραφικό φακό. Τσακώνουν τον πρώην βασιλιά της Αιγύπτου Φαρούκ αγκαλιά με δύο κυρίες που καμία από τις δύο δεν είναι η γυναίκα του. Στο καφέ Bricktop φωτογραφίζουν τρυφερές στιγμές και φιλιά του Tony Franciosa με την συμπρωταγωνίστρια του στην ταινία The Naked Maja, Ava Gardner, ενώ ήταν φρεσκοπαντρεμένος με την δεύτερη γυναίκα του Shelley Winters (να σημειώσουμε ότι η Άβα δεν είχε αφήσει Ιταλό για Ιταλό ηθοποιό που να μην έχει τρυφερές στιγμές, είχε υποκύψει στον μύθο του λατίνου εραστή). Είναι λογικό ότι οι επώνυμοι αντιδρούν σε αυτή την εισβολή στις όχι και τόσο κολακευτικές ιδιωτικές τους στιγμές. Ο Tony Franciosa θέλει να τους ξυλοφορτώσει. Ο βασιλιάς Φαρούκ τους πετάει μια καρέκλα και προσπαθεί να σπάσει τις φωτογραφικές μηχανές, ενώ ένας άλλος φωτογράφος, ο Umberto Guidotti, αποθανατίζει τη στιγμή.
Οι φωτογραφίες δημοσιεύονται τις επόμενες μέρες σε έντυπα στην Ιταλία και σε όλο τον κόσμο και μεγαλώνουν την φήμη του πρακτορείου του Secchiaroli αλλά και τις αμοιβές. Όπως έχει πει και ο ίδιος σε συνεντεύξεις του μέχρι τότε η μεγαλύτερη αμοιβή που είχε πάρει για φωτογραφία του ήταν 3000 λιρέτες, μετά από εκείνες τις δημοσιεύσεις έφτασε και τις 200000 λιρέτες για μια φωτογραφία. Η τεράστια επιτυχία έρχεται μερικούς μήνες μετά στις 5 Νοεμβρίου. Στο εστιατόριο Rugantino γιορτάζει τα γενέθλια της η αριστοκράτισσα Olghina di Robilant με επώνυμους φίλους, ανάμεσα τους και η ηθοποιός Anita Ekberg που ξεκινάει ένα ελαφρύ στριπτίζ και τα αίματα ανάβουν. Πάνω στο τσακίρ κέφι και στον μεταξύ τους ανταγωνισμό, η τουρκάλα χορεύτρια Aiché Nana που βρίσκεται και αυτή στο πάρτι τα πετάει όλα. Όταν δημοσιεύονται οι φωτογραφίες το σκάνδαλο είναι μεγάλο, αλλά η φήμη του Tazio Secchiaroli εκτοξεύεται.
Το περιβόητο στριπτίζ της Τουρκαλολιβανέζας Aiché Nana στο Rugantino
Εκείνη την ίδια περίοδο ο Σκηνοθέτης Φρεντερίκο Φελίνι με τον σεναριογράφο Ennio Flaiano ετοιμάζουν μια ταινία για την σύγχρονη Ρώμη ως κέντρο διασκέδασης αλλά και παρακμής των επώνυμων και της υψηλής κοινωνίας και έχει ζητήσει τις συμβουλές του Secchiaroli. Εμπνέεται από τις ιστορίες του και για το σενάριο της ταινίας αλλά και για τον ρόλο του φωτογράφου στην ταινία που ο Flaiano τον ονομάζει Paparazzo. Η ταινία είναι η θρυλική πλέον Ντόλτσε Βίτα (1960). Πρωταγωνιστούν ο Μαρτσέλο Μαστρογιάννη που παίζει έναν κοσμικογράφο τον Marcello Rubini. Το ρόλο του φίλου του πρωταγωνιστή και φωτογράφου στην ταινία παίζει ο Walter Santesso και είναι ο πρώτος παραράτσι. Ένας ρόλος όμως που είναι βασισμένος στη ζωή και τη δράση του Tazio Secchiaroli και τον συνεργατών του. Στην Ελληνική γλώσσα χρησιμοποιούμε κυρίως τον πληθυντικό παραράτσι αντί παραράτσο που είναι η λέξη στα ιταλικά.
Η ταινία του Φελίνι μας έδωσε δυο καινούργιους όρους. Την Ντόλτσε Βίτα (στα ιταλικά σημαίνει γλυκιά ζωή) που από τότε και μετά σημαίνει την ανέμελη και τρελή διασκέδαση των πλουσίων και τον Παπαράτσι φυσικά, που είναι ο φωτογράφος που προσπαθεί με κάθε τρόπο, θεμιτό ή αθέμιτο, να φωτογραφίσει τις ιδιωτικές στιγμές των επωνύμων. Όρος που ενώ στις επόμενες δεκαετίες μπορούμε να πούμε ότι ήταν τίτλος τιμής για κάποιους φωτογράφους καθώς το κοινό διψούσε για αποκαλύψεις από τον ιδιωτικό βίο των διάσημων, ειδικά αν ήταν εξευτελιστικές, μετά από τον θάνατο της Λαίδης Νταϊάνα και του Ντόντι αλ-Φαγιέντ το 1997, όπου υπεύθυνοι για το δυστύχημα θεωρήθηκαν οι Παπαράτσι που τους κυνηγούσαν και δεν τους άφηναν σε χλωρό κλαρί, ο χαρακτηρισμός Παπαράτσι είναι φορτισμένος αρνητικά.
Σκηνή από την ταινία του Φελίνι Ντόλτσε Βίτα με ένα τσούρμο Παπαράτσι (ξέρω η σκηνή με την Ανίτα Έκμπεργκ στην Φοντάνα ντι Τρέβι είναι η πιο διάσημη, αλλά δεν κόλαγε στο άρθρο)
Μετά από όλα αυτά ο Secchiaroli εγκατέλειψε το φωτορεπορτάζ και έγινε ο επίσημος φωτογράφος των ταινιών του Φελίνι, προσωπικός φωτογράφος του Μαρτσέλο Μαστρογιάννη και της Σοφίας Λόρεν, αλλά και ο φωτογράφος που προτιμούσαν όλοι οι επώνυμοι να τους φωτογραφίσει στο στούντιο ή στο σπίτι τους. Πέθανε το 1998 αφήνοντας πίσω του ένα σημαντικό φωτογραφικό έργο.
Για τα λεξικολογικά του Παπαράτσι δείτε ένα ωραίο άρθρο του Νίκου Σαραντάκου
Η ετυμολογία της λέξης Παπαράτσι- Παπαράτσο
Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε και στο τηλέφωνο 6944303397