Η φωτογραφική δουλειά του κοινωνιολόγου Lewis Hine πάνω στην παιδική εργασία στις αρχές του 20ου αιώνα στην Αμερική αν και δεν είναι προβεβλημένη όσο της αξίζει, είναι ένα σημαντικότατο φωτογραφικό ντοκουμέντο που επηρέασε και διαμόρφωσε την ηθική του δυτικού κόσμου για την παιδική εργασία όσο κανείς άλλος. Ταυτόχρονα είναι μια στιβαρή φωτογραφική δουλειά και η πρώτη που θα την εντάσσαμε άνετα στο καλλιτεχνικό κίνημα του ρεαλισμού.
Ο Lewis Wickes Hine γεννήθηκε στο Ουισκόνσιν των ΗΠΑ, στις 26 Σεπτεμβρίου του 1874. Σπούδασε κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Έγινε δάσκαλος στην Νέα Υόρκη, στο Ethical Culture School. Από το 1903 που αγόρασε την πρώτη του φωτογραφική μηχανή ενθάρρυνε τους μαθητές του να χρησιμοποιούν την φωτογραφία για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Οι πρώτες του φωτογραφίες κατέγραφαν την φτώχεια στην Νέα Υόρκη και στο νησί Ellis στο λιμάνι της Νέας Υόρκης τους χιλιάδες μετανάστες που έφταναν στην Αμερική αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Τότε ήταν που συνειδητοποίησε ότι η φωτογραφία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για κοινωνικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.
Το 1908 η Εθνική Επιτροπή Παιδικής Εργασίας (National Child Labour Committee) προσέλαβε τον Lewis Hine ως ερευνητή και φωτογράφο για να καταγράψει τις συνθήκες που επικρατούσαν στην Αμερική όσο αφορά την παιδική εργασία. Το αποτέλεσμα της δουλειάς του δημοσιεύθηκε σε 2 βιβλία. Child Labour in the Carolinas (1909) και το Day Laborers Before Their Time (1909). Η συνθήκες που εργάστηκε ο Hine ήταν πολύ δύσκολες καθώς αντιμετώπιζε συχνά την αστυνομία και την ιδιωτική ασφάλεια στα εργοστάσια που ήθελε να φωτογραφίσει. Τις περισσότερες φορές έκρυβε την πραγματική του ιδιότητα και ισχυρίζονταν ότι ήταν επιθεωρητής ασφαλείας, πωλητής βιβλίων ή φωτογράφος που ήθελε να καταγράψει και να προβάλει τον εξοπλισμό των εργοστασίων.
Ο Lewis Hine εργάστηκε για την National Child Labour Committee συνολικά 8 χρόνια, παρόλο που συκοφαντήθηκε αυτός και το έργο του, δικαιώθηκε αυτό που κάποτε σημείωσε σε μια ομιλία του, “Μπορεί να έχετε βαρεθεί να βλέπετε φωτογραφίες παιδιών που εργάζονται αλλά το ίδιο συμβαίνει και με εμάς. Ο σκοπός μας είναι να σας κάνουμε να κουραστείτε και να αηδιάσετε τόσο πολύ με όλη αυτή την ιστορία, ώστε να έρθει η στιγμή της δράσης και αυτές οι φωτογραφίες να αποτελέσουν τα αρχεία του παρελθόντος”. Η κριτική στο έργο του δεν ήρθε μόνο από την πλευρά των ιδιοκτητών των επιχειρήσεων που απασχολούσαν ανήλικους, αλλά και από την άλλη πλευρά. Πολλοί κατηγόρησαν τον Lewis Hine ότι οι φωτογραφίες του δεν ήταν αρκετά σκληρές και δεν κατέγραψαν σε ικανοποιητικό βαθμό τις φριχτές συνθήκες που εργάζονταν τα παιδιά εκείνη την εποχή στην Αμερική. Μελετώντας σήμερα το έργο του μετά από έναν αιώνα μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η αξία του είναι διπλή και ως φωτογραφία ντοκουμέντου, αλλά και με φανερές σε κάθε περίπτωση τις υπόλοιπες καθαρά φωτογραφικές του αρετές.
Το 1916 το κογκρέσο πέρασε τελικά μια νομοθεσία για την προστασία των παιδιών. Με τον νόμο Keating-Owen Act απαγορεύτηκε η εργασία παιδιών κάτω από τα 14 σε εργοστάσια και καταστήματα. Ο Owen Lovejoy, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Παιδικής Εργασίας, έγραψε ότι από όλες τις προσπάθειες που έγιναν για την δημοσιοποίηση του προβλήματος η φωτογραφική δουλειά του Lewis Hine έπαιξε τον σπουδαιότερο ρόλο. Ο Lewis Hine πέθανε φτωχός και λησμονημένος το 1940. Οι αναφορές στο έργο του είναι σπάνιες. Ακόμη και σε μελέτες για την φωτογραφία ντοκουμέντου σπάνια θα συναντήσει κανείς τον Hine και τις φωτογραφίες του. Αν εξαιρέσεις τις προσπάθειες του Roger Fenton (1819 –1869) στον πόλεμο της Κριμαίας και των Alexander Gardner ( 1821 – 1882), Timothy H. O’Sullivan (1840 – 1882) και τον George N. Barnard στον Αμερικάνικο εμφύλιο που είναι πρώιμες, το έργο του Lewis Hine θεμελίωσε αυτό που θεωρούμε σήμερα ως φωτογραφία ντοκουμέντου ή κοινωνικό ρεπορτάζ και φυσικά ήταν ο προάγγελος της σημαντικής δουλειάς που έγινε από την ομάδα των φωτογράφων του Farm Security Administration (FSA)από το 1935 ως το 1944.
Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis