Category Archives: Ιστορία της Φωτογραφικής Μηχανής

Οι αναρτήσεις σε αυτή την υποκατηγορία της ιστορίας της φωτογραφίας, αφορούν την ιστορία της φωτογραφικής μηχανής. Λίγο πολύ αυτό είναι με κάποιες ακόμη προσθήκες το περιεχόμενο του βιβλίου μου ” Η Ιστορία της Φωτογραφικής Μηχανής”

H πρώτη φωτογραφική μηχανή της Olympus

H πρώτη μηχανή της Olympus το 1936

Η είδηση πριν λίγο καιρό ήταν ότι η Olympus αποφάσισε να μην ξανασχοληθεί με την κατασκευή φωτογραφικών μηχανών και σήμερα ανακοίνωσε ότι πούλησε το φωτογραφικό τμήμα της στο fund JIP, αλλά χωρίς το δικαίωμα χρήσης του ονόματος Olympus. Αυτό σημαίνει το πιθανότερο είναι να μην ξαναδούμε φωτογραφικές μηχανές με το brand Olympus. Για αυτό το λόγο θέλω σήμερα να σας θυμίσω άλλο ένα επεισόδιο από την ιστορία της φωτογραφικής μηχανής. Την πρώτη φωτογραφική μηχανή της Olympus.

Σας θυμίζω και το άρθρο μου για το σύστημα SLR της Olympus Η προσπάθεια για τον Όλυμπο των φωτογραφικών μηχανών

Με την ευκαιρία πρέπει να πω δύο λόγια  για τις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές της Olympus. Σε γενικές γραμμές η Olympus τα πήγε πολύ καλά τα πρώτα χρόνια της ψηφιακής φωτογραφίας με την κατηγορία των κόμπακτ ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών. Ειδικά με τις υποβρύχιες/αδιάβροχες κόμπακτ, παρόλο που ήταν ακριβές είχα ενθουσιαστεί γιατί είχαν αρκετά καλή φωτογραφική  ποιότητα, εξαιρετικά  ανθεκτική κατασκευή και  δεν είχαν και το πρόβλημα της σκόνης από το οποίο υπέφεραν σχεδόν όλες οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές. Όπως η αλήθεια είναι ότι δεν τα πήγε καλά με τις dslr και τις mirrorless και οι κόμπακτ έπαψαν να ενδιαφέρουν το κοινό εξαιτίας των κινητών τηλεφώνων

Μια από τις πρώτες διαφημίσεις της Olympus

Πάμε λοιπόν στην πρώτη ολοκληρωμένη φωτογραφική μηχανή που κυκλοφόρησε η Olympus. Αυτή ήταν η Semi-Olympus I , μια μεσαίου φορμά φωτογραφική μηχανή με φυσούνα αναδιπλούμενη. Αυτή η κατηγορία που σήμερα ονομάζεται  folding cameras. Τα χαρακτηριστικά της δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Διέθετε φακό  7,5cm, νορμάλ δηλαδή, με φωτεινότερο διάφραγμα f4,5 και ταχύτητες από 1 δευτερόλεπτο μέχρι 1/150, ενώ διάθετε και BULB (B) και TIME (T). Αλλά ήταν μια χαρά για την είσοδο της εταιρείας στην κατασκευή εταιρείας στην κατασκευή των φωτογραφικών μηχανών  και με μια χαμηλή τιμή που αντιπροσώπευε μόλις ενάμιση μηνιαίο μισθό της εποχής.

LEICA M10 MONOCHROM ‘Leitz Wetzlar’

Μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή μόνο για ασπρόμαυρες φωτογραφίες

Μέσα στην ιστορία της φωτογραφίας έχει την θέση της πολλές φορές η αναφορά σε συγκεκριμένες φωτογραφικές μηχανές. Τα αγαπημένα εργαλεία των φωτογράφων πολλές φορές έχουν δώσει την ευκαιρία για την δημιουργία παραδόσεων, προτιμήσεων, ενώ δεν έλειψαν και οι έντονες συζητήσεις αλλά και οι  διαμάχες.  Πολλές από τις φωτογραφικές μηχανές που έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς οι εταιρείες φωτογραφικών είναι επετειακές και ιδιαίτερες. Συλλεκτικές θα τις ονόμαζε κανείς και είναι και ένας από τους λόγους που είναι συνήθως ακριβές και σε λίγα κομμάτια  (θα με εξέπληττε το γεγονός να κυκλοφορήσει μια σούπερ επετειακή φωτογραφική μηχανή σε εκατοντάδες χιλιάδες αντίγραφα και τόσο φθηνή που να μπορούν να την αποκτήσουν όλοι ).

Αρκετές από αυτές τις ιστορικές φωτογραφικές μηχανές τις έχει κατασκευάσει η Leica. Μια εταιρεία με σταθερή παρουσία στα φωτογραφικά δρώμενα τα τελευταία 150 χρόνια, γνώρισε τα σκαμπανεβάσματα της αλλά στην σύγχρονη εποχή βρήκε πάλι τον δρόμο της κυκλοφορώντας πανάκριβες φωτογραφικές μηχανές που απευθύνονται σε ένα ειδικό φωτογραφικό κοινό, ψαγμένο μεν αλλά με δυνατό πορτοφόλι και όχι σε όλους τους καταναλωτές. Μια τέτοια μηχανή κυκλοφόρησε η Leica τον Νοέμβριο του 2019 με την ευκαιρία των εορτασμών των 150 χρόνων από την ίδρυση της Leitz Wetzlar. Την Leica M Monochrom (Typ 246) ‘Leitz Wetzlar’ και ήταν τόσο μεγάλη η επιτυχία και η ζήτηση για μια τέτοια εξειδικευμένη μηχανή που τώρα τον Απρίλιο κυκλοφόρησε μια αναβαθισμένη εκδοχή της και ένα καινούργιο φακό. Είναι η LEICA M10 MONOCHROM ‘Leitz Wetzlar’ , που θα την χαρούν μόνο 650 τυχεροί καθώς τόσες είναι οι μηχανές που θα κατασκευαστούν,  ενώ ταυτόχρονα κυκλοφόρησε και  τον φακό  LEICA SUMMILUX-M 35 mm f/1.4 ASPH. ‘Leitz Wetzlar’. Δεν τα διαθέτει σαν κιτ, απλά συνέπεσε η κυκλοφορία τους. Μια τηλεμετρική mirrorless ψηφιακή φωτογραφική μηχανή 40 Μpixels που δημιουργεί αποκλειστικά ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Σαφώς και είναι είδηση για τον κόσμο της καλλιτεχνικής φωτογραφίας.

Να θυμάστε αυτή τη φωτογραφική μηχανή. Παρόλο που η τιμή της, μόνο το σώμα,  είναι κοντά στα 9000 δολάρια πιστεύω ότι θα κερδίσει μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία της φωτογραφίας.

Σπουδαίοι Φωτογράφοι με τις φωτογραφικές τους μηχανές

Διάσημοι Φωτογράφοι με Φωτογραφική Μηχανή

Αυτή η ανάρτηση έρχεται σαν συνέχεια μιας παλιότερης που αφορούσε διάσημες και διάσημους που ήταν ερασιτέχνες φωτογράφοι και τους είχα παρουσιάσει να κρατάνε τις φωτογραφικές τους μηχανές με μικρά σχόλια (Διάσημες και Διάσημοι με μια φωτογραφική μηχανή). Σε αυτή την ανάρτηση θα ανεβάσω φωτογραφίες σπουδαίων φωτογράφων που λίγο ως πολύ τους θαυμάζουμε και τους αγαπάμε με τις φωτογραφικές τους μηχανές. Αυτή η ανάρτηση πιστεύω ότι  θα γίνει επίσης δημοφιλής σαν αντίστοιχες προηγούμενες, και καταλαβαίνετε ότι θα είναι σε μόνιμη επεξεργασία. Αυτή η ανάρτηση ποτέ δεν θα είναι τελική. Θα συμπληρώνεται συνεχώς. Ελπίζω να την απολαύσετε.

Margaret Bourke-White (1904-1971)

Fred Boissonnas (1858-1946)

Γιάννης Μπεχράκης (1960–2019)

Sebastião Salgado 1944

Aleksandr Rodchenko (1891–1956)

Ansel Adams (1902–1984)

Francesca Stern Woodman (1958–1981)

Κωνσταντίνος Μάνος 1934

David Alan Harvey 1944

Daidō Moriyama 1938

Diane Arbus (1923–1971)

David Douglas Duncan (1916 -2018)

Albert William Thomas Hardy (1913–1995)

Dorothea Lange (1895–1965)

Edward Weston (1886–1958)

Garry Winogrand (1928-1984)

Bettina Reims 1952

Helmut Newton (1920-2004)

Henri Cartier-Bresson (1908–2004)

Lee Miller (1907-1977)

Josef Koudelka 1938

Lucien Clergue (1934–2014)

Tim Page 1944

Manuel Álvarez Bravo (1902–2002)

Man Ray (1890-1976)

Νίκος Οικονομόπουλος 1953

Philippe Halsman (1906–1979)

Vivian Dorothy Maier (1926–2009)

Henry Frank Leslie Burrows (1926–1971)

Irving Penn (1917–2009)

Nobuyoshi Araki 1940

Richard Avedon (1923–2004)

Robert Capa (1913–1954)

André Kertész  (1894-1985)

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis

Η πρώτη φωτογραφική μηχανή με ενσωματωμένο ηλεκτρονικό φλας

Voigtländer Vitrona η πρώτη μηχανή με φλας 1964

Σύμφωνα με τους ιστορικούς της φωτογραφίας η πρώτη φωτογραφική μηχανή με ενσωματωμένο ηλεκτρονικό φλας ήταν η Voigtländer Vitrona που παρουσιάστηκε το 1964 στην Γερμανία από την ιστορική φωτογραφική εταιρεία Voigtländer. Η μηχανή περιείχε αρκετά από τα ηλεκτρονικά μέρη και τις μπαταρίες του φλας μέσα σε μια θήκη που έμοιαζε με λαβή όπλου και κούμπωνε στη θέση που συνήθως κουμπώνει στις φωτογραφικές μηχανές το τριπόδι.

Η φωτογραφική μηχανή ήταν μια 35άρα τηλεμετρική με μόνιμο σταθερό φακό Lanthar f/2.8 50mm ενώ ο φωτοφράχτης της ήταν ο γνωστός από άλλες μηχανές της Voigtländer Prontor 250. Η μηχανή κατασκευάστηκε για την περίοδο 1964-1967.

Contax RTS 40 χρόνια μετά

Contax RTS SLR

Η δεκαετία του 70′ ήταν η δεκαετία του πολύ σκληρού ανταγωνισμού από τις γιαπωνέζικές εταιρείες κατασκευάστριες φωτογραφικών μηχανών (λέγε με SLR). Όλοι ήθελαν κομμάτι από την πίτα των Pentax και των Nikon που για πάνω από 15 χρόνια κανείς δεν μπόρεσε να αμφισβητήσει την υπεροχή τους. H Yashica ήταν μια εταιρεία που προσπαθούσε πάρα πολύ. Ενώ στις διοπτικές με καθρέπτη (στυλ Rolleiflex) είχε μια πολύ πετυχημένη εμπορικά σειρά με τις Yashica Mat, το ίδιο και στις 35αρες τηλεμετρικές με την Electro 35, στις SLR δεν τα είχε πάει τόσο καλά.

Η πρώτη που αναβίωσε την ιστορική σειρά το 1974, η CONTAX RTS με μοτέρ προώθησης του φιλμ

Η κορυφαία της προσπάθεια ήρθε με ένα μυστικό πρόγραμμα με το κωδικό όνομα “Top Secret Project 130”. Η Yashika σε συνεργασία με την Zeiss δημιούργησαν μια καινούργια σειρά SLR με το ιστορικό όνομα της CONTAX. Η Yashica ανέθεσε την σχεδίαση των νέων μηχανών στον Prof. Dr. Katsuiko Sugaya ενώ το σχεδιαστικό γραφείο της Πόρσε πρόσθεσε και αυτό την πινελιά του. Ταυτόχρονα η Zeiss σχεδίασε από την αρχή μια σειρά φακών και μια καινούργια μπαγιονέτ άρμοση την CONTAX/Yashica (C/Y). Οι φακοί αυτής της σειράς ήταν οι Carl Zeiss T*.

H CONTAX RTS III του 1990

Οι νέες αυτές CONTAX  παρόλο που ήταν ακριβές τα πήγαν αρκετά καλά κυρίως χάρη στους εξαιρετικούς φακούς της σειράς. Ακόμη καλύτερα τα πήγαν τα πολύ φθηνότερα μοντέλα της Yashika που δεχόταν τους ίδιους φακούς. Έτσι είχαμε το φαινόμενο πολλοί να αγοράζουν τις εισαγωγικές φθηνές SLR της Yashica με τους ακριβούς Carl Zeiss T*. Παρόλο που η κυκλοφορία της CONTAX RTS (από το Real Time System του ολοκαίνουργιου συστήματος φωτοφράχτη) το 1974 προκάλεσε αίσθηση στον φωτογραφικό κόσμο, η Yashica πάλι δεν είχε την εμπορική επιτυχία που ζητούσε.

H Contax S2 του 1992 πλήρως μηχανική, άργησε 10 χρόνια καθώς η με αντίστοιχες δυνατότητες μηχανική FM2 της Nikon, είχε κυκλοφορήσει το 1982 στην πρώτη και το 1984 στην οριστική κλασική και δημοφιλέστατη έκδοση

Στην ίδια σειρά μηχανών CONTAX κυκλοφόρησαν αρκετές φωτογραφικές μηχανές (πάνω από 15), αλλά και αρκετοί φακοί που η φήμη για την εξαιρετική τους ποιότητα τους ακολουθεί μέχρι και σήμερα. Όσο αφορά τις ναυαρχίδες του συστήματος, η CONTAX RTS II  κυκλοφόρησε 1982 και η CONTAX RTS III  το 1990. Το 1992 κυκλοφόρησε η ST που έφτανε σε ταχύτητα 1/6000.  Το 1992 η πλήρως μηχανική και επετειακή S2, για να γιορτάσει τα 60 χρόνια της Contax, ενώ το 1996 η CONTAX AX με αυτόματη εστίαση. Πάντως σε ένα τεστ που είχα διενεργήσει την δεκαετία του 90′ στους διαθέσιμους φακούς 50mm f:1,4 για SLR, θυμάμαι ότι σε συνολική ποιότητα είχε βγει νικητής ο Planar T* 50/1.4 του φίλου μου το Γιώργου του Ντομάτα, ενώ ο δικός μου ο Nikon NIKKOR 50mm f/1.4 AI-S είχε λίγο καλύτερο κοντράστ. Δεν συζητάμε ότι ο Leica, o Minolta, και ο Canon που συμμετείχαν στο τεστ είχαν όλοι παρόμοια αποτελέσματα.

Η Contax AX του 1996 παρόλες τις καινοτομίες άργησε κι αυτή, σε 3 χρόνια θα κυκλοφορούσε η Nikon D1που θα έφερνε μια νέα εποχή στην φωτογραφία

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Η πρώτη μονοοπτική φωτογραφική μηχανή με καθρέπτη

Kine Exakta 1936

Το 1936 η γερμανική εταιρεία Ihagee που είχε ιδρύσει το 1912 ο Ολλανδός Johan Steenbergen παρουσίασε μια μοναδική για την εποχή φωτογραφική μηχανή. Μια μονοοπτική  με καθρέπτη που έπαιρνε ρολό φιλμ 35mm και δημιουργούσε καρέ 24χ36mm όπως η Leica και Contax, την Kine Exakta. Η Ihagee είχε δείξει ήδη τις δυνατότητες της στην παραγωγή μιας επαγγελματικής φωτογραφικής μηχανής που να αποτελεί την καρδιά ενός φωτογραφικού συστήματος από το 1933 όταν παρουσίασε την Exakta VP που χρησιμοποιούσε φιλμ 127.

Η αμερικάνικη διαφήμιση τα λέει όλα. Μια φωτογραφική μηχανή με πραγματικό καθρέπτη που δεν έχει σφάλμα παράλλαξης. Αυτό που βλέπεις, αυτό καταγράφεται και στο φιλμ, δίνοντας σου απόλυτη ελευθερία στο καδράρισμα και στην εστίαση. Ταχύτητες από 12 δευτερόλεπτα (η αναβαθμισμένη Leica του 1935 έφτανε μέχρι 1 δευτερόλεπτο) μέχρι 1/1000 και φακούς μέχρι F:1,9 φωτεινότητα, ευρυγώνιους και τηλεφακούς και δωρεάν εγχειρίδιο

Η Kine Exakta ήταν κι αυτή η καρδιά ενός συστήματος που περιελάμβανε διάφορα αξεσουάρ. Επειδή η Ihagee  δεν έφτιαχνε φακούς οι μηχανές της πουλιόταν με φακούς από άλλους κατασκευαστές συνήθως τους Schneider Xenar  και τους Carl Zeiss Tessar και Biotar Η μηχανή προωθήθηκε σαν η οικονομική από άποψη τιμής, αλλά και από άποψη κόστους φιλμ μικρή αδερφή της Exakta VP, αλλά κατέληξε οι εκδόσεις της να γίνουν πιο δημοφιλείς και σαν να μην έφτανε αυτό έγινε η φωτογραφική μηχανή που έστρωσε το σχεδιαστικό μονοπάτι που όλοι επάνω του βαδίζουμε μέχρι σήμερα.

Βέβαια το οικονομική μην το παίρνετε και πολύ τις μετρητοίς γιατί οι μηχανές εκείνη την εποχή δεν απευθύνονταν σε όλο τον κόσμο, αλλά σε ανθρώπους που είχαν οικονομική άνεση. Για παράδειγμα η πιο φτηνή έκδοση της Kine Exakta με τον Carl Zeiss Tessar, τότε κόστιζε γύρω στα 100 δολάρια, αλλά σε σημερινές τιμές θα έκανε γύρω στα 1500 δολάρια.

Η Kine Exakta έπεσε και αυτή θύμα του πολέμου. Το εργοστάσιο καταστράφηκε ολοκληρωτικά στον μεγάλο βομβαρδισμό της Δρέσδης τον 1945. Με το τέλος του πολέμου βρέθηκε στον σοβιετικό τομέα της Γερμανίας. Το εργοστάσιο ξαναστήθηκε και συνέχισε να παράγει και να αναπτύσσει την Kine Exakta με κάποιους από τους παλιούς εργαζόμενους και στελέχη της επιχείρησης. Βέβαια ο ιδιοκτήτης ήταν στην δύση και με μηνύσεις προσπαθούσε να πάρει πίσω ότι μπορούσε (δεν κατάφερε τίποτε). Σαν αποτέλεσμα έχουμε δυτικά μοντέλα Exakta και ανατολικά μοντέλα Exakta.

Η Kine Exakta με τον Schneider Xenar 50mm f:2,8

Πάντως μέχρι την επέλαση των γιαπωνέζων στα τέλη της δεκαετίας του 50′ η Exakta τα πήγαινε αρκετά καλά στις προτιμήσεις των φωτογράφων διεθνώς. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ταινία του Alfred Hitchcock “Σιωπηλός Μάρτυς” (Rear window 1954), ο πρωταγωνιστής φωτογράφος που τον ο υποδύεται ο James Stewart ( οι φήμες λένε ότι ο ρόλος στηρίχτηκε στον φωτογράφο Ρόμπερτ Κάπα και την σχέση του με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν) χρησιμοποιεί σε όλη την ταινία μια Exakta Varex VX που στην ουσία είναι μια αναβαθμισμένη Kine Exakta με πεντάπρισμα.

Δύο  από τις αφίσες της ταινίας Rear Window

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Το τυχερό 7

Η σειρά 7000 των crop φωτογραφικών μηχανών της Nikon

Έλειψα πάνω από 2 εβδομάδες από τις αναρτήσεις του blog μου, αλλά πάντα στην έναρξη των μαθημάτων δίνω το βάρος στον σχηματισμό των τμημάτων και στις ανάγκες των μαθητών μου. Ε ναι δεν θα μιλήσω για το 7 νούμερο που είναι πολύ συναισθηματικά φορτισμένο για πολλούς ανθρώπους. Αλλά για την σειρά των crop ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών της Nikon που είναι οι αγαπημένες μου. Μπορεί να είχα κι άλλες πριν από αυτές και προφανώς θα έχω κι άλλες και μετά, αλλά έχοντας τραβήξει μέχρι τώρα αρκετά με 3 από τις 4 φωτογραφικές μηχανές της σειράς, πραγματικά τις θεωρώ πολύ ξεχωριστές.

Η πρώτη μιας σπουδαίας σειράς crop φωτογραφικών μηχανών της Nikon, η D7000

Η πρώτη φωτογραφική μηχανή της σειράς ήταν η 7000 που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2010 και πραγματικά έκανε την διαφορά κυρίως όσο αφορά τα χειριστήρια, το βάθος χρώματος και το εύρος έκθεσης . Η μηχανή ήταν η διάδοχος της D90 και μια φθηνότερη D300S για όλους τους αναλυτές, αλλά γρήγορα η μηχανή ανέδειξε τον δικό της εντελώς ξεχωριστό χαρακτήρα. Ειδικά όταν το 2011 πήρε το βραβείο Red Dot product design. Εγώ τα μοναδικά μειονέκτηματα που της έβρισκα όσο την χρησιμοποιούσα ήταν τα 16 Mpixel που τα θεωρούσα λίγα και τον αρκετό ψηφιακό θόρυβο στα ανεβασμένα ISO.

Αυτό ήρθε να το διορθώσει τον Φεβρουάριο του 2013 η κυκλοφορία της Nikon D7100 που είχε ακόμη καλύτερο επεξεργαστή και 24 Mpixel, αλλά και καλύτερη οθόνη, όμως το πρόβλημα του ψηφιακού θορύβου παρέμενε. Πράγμα που διορθώθηκε αρκετά τον Μάρτιο του 2015 με την κυκλοφορία της Nikon D7200. Η μηχανή είναι καλή σε όλα τα επίπεδα και αυτή θεωρώ την πιο ολοκληρωμένη φωτογραφική μηχανή της σειράς. Η D7500 που ήρθε τον Απρίλιο του 2017 δεν ξέρω για πιο λόγο, (Ίσως για να προσφέρει μια φθηνότερη D500 στο κοινό;) την θεωρώ πισωγύρισμα για την σειρά, κυρίως για τα 20 Mpixel και την μια κάρτα μνήμης. Βέβαια ίσως την αδικώ γιατί δεν την έχω δουλέψει.

Η πάνω πλευρά της Nikon D7200 με τον φακό κιτ 18-140mm και τα εξαιρετικά χειριστήρια, είναι κατά την άποψη μου η πιο ολοκληρωμένη crop DSLR και σε σχέση και με την λογική τιμή της

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Η αντίπαλος της Leica λεγόταν Contax

H ιστορία της Contax

Η πολύ γνωστή εταιρεία φωτογραφικών Zeiss Ikon, όχι μόνο έβλεπε πάντα την Leitz σαν αντίπαλο, αλλά στην ουσία δημιουργήθηκε από την συγχώνευση πολλών γερμανικών φωτογραφικών εταιρειών την δεκαετία του 20′ που αποφάσισαν να σηκώσουν το γάντι στον ανταγωνισμό και να ενώσουν τις δυνάμεις τους ώστε να δημιουργήσουν προϊόντα που θα απαντήσουν στην δημοφιλία και την μεγάλη εμπορική τους επιτυχία. Το όνομα αυτής της απάντησης ήταν Contax Ι και ήταν μια τηλεμετρική 35αρα με πάρα πολλά αναβαθμισμένα τεχνολογικά χαρακτηριστικά που εμφανίστηκε το 1933. Όμως από ότι φάνηκε αμέσως μετά από την κυκλοφορία της, η Zeiss βιάστηκε να κυκλοφορήσει την φωτογραφική μηχανή που παρουσίασε προβλήματα ποιοτικού ελέγχου και αξιοπιστίας, καθώς χρειάζονταν συχνές επισκευές.

Η Contax I με την δερμάτινη θήκη της, ένα προϊόν πολυτέλειας

Όμως μερικές τεχνολογικές καινοτομίες που παρουσιάστηκαν στην Contax έγιναν στάνταρ για την φωτογραφική βιομηχανία. Για παράδειγμα η μπαγιονέτ άρμοση για τον φακό και ο μεταλλικός φωτοφράχτης κάθετης κίνησης. Ευτυχώς η Zeiss κυκλοφόρησε πάρα πολλές εκδόσεις της Contax I, ενώ απέσυρε τις πρώτες για βελτιώσεις. Ταυτόχρονα ετοίμασε σε μόλις 3 χρόνια την Contax II που διόρθωσε όλα τα θέματα της Ι και σχεδόν ταυτόχρονα την ίδια χρονιά την Contax III με ενσωματωμένο φωτόμετρο σεληνίου. Αυτές ήταν οι δύο μηχανές που δημιούργησαν  τον θρύλο της Contax.

Η Contax II του 1936

Bέβαια η Ζeiss ακολούθησε την μοίρα πολλών γερμανικών εταιρειών που πρώτα τις χτύπησε ο πόλεμος και μετά τα κτίρια και οι εργαζόμενοι (όσοι επέζησαν) βρέθηκαν στο σοβιετικό τμήμα της Γερμανίας. Πάντως στον μεγάλο βομβαρδισμό της Δρέσδης από τους συμμάχους το εργοστάσιο της Ζeiss Icon που μάλιστα έφτιαχνε και κιάλια για τον γερμανικό στρατό έμεινε ανέπαφο.

Η Contax III του 1936 με το ενσωματωμένο φωτόμετρο σεληνίου. Αυτή και η προκάτοχος της Contax II, είναι οι φωτογραφικές μηχανές που δημιούργησαν τον μύθο των Contax

Αυτό είχε σαν συνέπεια αυτές οι εταιρείες να συνεχίσουν την ζωή τους με παράλληλη λειτουργία. Με τους ιδιοκτήτες να συνεχίζουν την λειτουργία τους στην Δυτική Γερμανία, ενώ οι περισσότεροι παλιοί εργαζόμενοι να συνεχίζουν την πορεία της εταιρείας στην Ανατολική Γερμανία. Στις περισσότερες περιπτώσεις μάλιστα υπήρχαν και δικαστικές διαμάχες ανάμεσά τους. Σε μια από αυτές τις διαμάχες οι ανατολικές εταιρείες έχασαν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν το όνομα Contax για τα προϊόντα τους. Ταυτόχρονα τα περισσότερα σχέδια φωτογραφικών μηχανών αντιγράφηκαν από τους σοβιετικούς και δόθηκε εντολή να κατασκευαστούν από ρώσικα εργοστάσια, όπως έγινε και με τις Contax από την Kiev και το εργοστάσιο Arsenal στην Ουκρανία. Οι Kiev III και  Kiev 4 ήταν ολόιδια αντίγραφα των Contax ΙΙ και Contax ΙΙΙ. Εκτός από τα σχέδια και τα περισσότερα μηχανήματα που υπήρχαν στα ανατολικογερμανικά εργοστάσια δόθηκαν σαν αποζημίωση στους σοβιετικούς και μοιράστηκαν στα σοβιετικά εργοστάσια.

Η Kiev 4 με το ενσωματωμένο φωτόμετρο σεληνίου ολόιδια με την Contax III

Όλο το τμήμα της γερμανικής φωτογραφικής βιομηχανίας στην ανατολή πάλεψε με νύχια και με δόντια να σταθεί στα πόδια του μέσα από την καταστροφή και την διάλυση και τα κατάφερε μια χαρά αφού σε μια αντίστοιχη κίνηση με αυτή της Zeiss του 1926, ενώθηκαν όλες οι φωτογραφικές εταιρείες με το όνομα Pentacon ( από το Pentaprism και το Contax) που από το 1959 που συνέχισε την κατασκευή φωτογραφικών μηχανών για τις επόμενες δεκαετίες, τις πολύ γνωστές Praktica. Μάλιστα πρέπει να σημειώσω ότι μόνο στην ανατολική Γερμανία μπόρεσαν να κατασκευάσουν SLR που στάθηκαν ικανές να ανταγωνιστούν τις ιαπωνικές εταιρείες (έστω όσο αφορά την τιμή), ενώ στην δυτική Γερμανία μόνο η Leica συνέχισε με επιτυχία την πορεία της.

Η Contax D ήταν η τελευταία ανατολικόγερμανική μηχανή με το όνομα Contax

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Η πρώτη φωτογραφία σε αρνητικό 24Χ36mm με Leica

Η πρώτη φωτογραφία με την Ur-Leica από τον Oskar Barnack

Στο ξεκίνημα του 20ου αιώνα ένας φωτογράφος, μηχανικός και εφευρέτης ο Oskar Barnack (1879-1936) εργάζονταν στο εργοστάσιο της εταιρείας οπτικών Leitz στην μικρή πόλη Wetzlar. Ο Oskar Barnack αποτελούσε μεταγραφή που θα αποδεικνύονταν χρυσή για το αφεντικό του Ernst Leitz, από την αντίπαλη εταιρεία οπτικών Zeiss Icon.

To πρωτότυπο της Leica Ur-Leica

Ο Oskar Barnack παθιασμένος φωτογράφος αλλά και ταξιδιώτης βασανίζονταν από άσθμα και έτσι προσπάθησε να κατασκευάσει μια φωτογραφική μηχανή μικρή και ελαφριά για να μπορεί πρώτα από όλα ο ίδιος να την κουβαλάει. Ξέχασε την λογική του να φορτώνει την μηχανή αυτή με φωτογραφικές πλάκες 6Χ9 ή 9Χ12 που φτιάχνονταν συνήθως οι φωτογραφικές μηχανές και αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το κινηματογραφικό φιλμ των 35mm που είχε καθιερωθεί στην βιομηχανία του σινεμά. Βάζοντας το σε καρούλια. Για να μεγαλώσει λίγο ακόμη το καρέ του αρνητικού των φωτογραφιών αποφάσισε το φιλμ να κινείται οριζόντια μέσα στην φωτογραφική μηχανή και όχι κάθετα και έτσι στην αναλογία 3 προς 2 που επέλεξε έδινε ένα καρέ 24Χ36mm.

Η ιστορική πρώτη φωτογραφία του Barnack  με το πρωτότυπο της Leica

H αναμνηστική πλάκα στο πεζοδρόμιο στο σημείο που τραβήχτηκε η πρώτη φωτογραφία με Leica

Ο Barnack το πρωτότυπο αυτής της ελαφριάς μηχανής που το είχε έτοιμο το 1913 το ονόμασε Leica από τα αρχικά γράμματα των λέξεων Leitz και Camera. Όταν ολοκλήρωσε την μηχανή και την φόρτωσε με φιλμ αποφάσισε να την δοκιμάσει. Βρήκε βόλτα στην αγορά της πόλης του και τράβηξε μερικές φωτογραφίες. Η πρώτη φωτογραφία είναι αυτή που σας παραθέτω και μάλιστα σήμερα στο σημείο που στάθηκε ο Oskar Barnack και πάτησε το κουμπί της Ur-Leica υπάρχει αναμνηστική πλάκα.

Ο Oskar Barnack 

Η ιστορία από εκεί και πέρα είναι σε γενικές γραμμές γνωστή. Πρώτα φτιάχτηκαν καμιά 30 μηχανές της λεγόμενης σειράς Leica 0 που δόθηκαν σε φωτογράφους ώστε να που την γνώμη τους και να προτείνουν βελτιώσεις. ‘Έπειτα φτιάχτηκαν 1000 κομμάτια από την Leica I που παρουσιάστηκαν στην ανοιξιάτικη εμπορική έκθεση της Λειψίας και ήταν μια άμεση εμπορική επιτυχία. Έτσι ξεκίνησε ο μύθος των Leica. Οι φωτογραφικές μηχανές της Leica χρησιμοποιήθηκαν για όλες τις επόμενες δεκαετίες από χιλιάδες φωτογράφους είτε για προσωπική καλλιτεχνική φωτογραφία, είτε για εμπορική φωτογραφία.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.

Οι SLR της Leica

Η αντεπίθεση της  Leica στην Ιαπωνική λαίλαπα

Την δεκαετία του 50 η Ιαπωνική φωτογραφική βιομηχανία  στράφηκε στην κατασκευή και την ανάπτυξη όλο και καλύτερων και φθηνότερων SLR. Όμως αυτό που τρόμαξε την αυτοκράτειρα Leitz-Leica που 35 χρόνια κυριαρχούσε στις τηλεμετρικές φωτογραφικές μηχανές και στους φακούς -τις μηχανές που οι φωτογράφοι ονόμαζαν μινιατούρες- ήταν η απρόσμενη εμπορική επιτυχία, αλλά και τα χαρακτηριστικά μηχανών σαν την Asahi Pentax και τη Nikon F. Έτσι αναγκάστηκε από τα πράγματα να στραφεί και εκείνη στο να κατασκευάσει την δική της SLR.

Το σύστημα της Leica Visoflex III  με φακό 90mm προσαρμοσμένο σε μια Leica M3

       

Ο Ernesto “Che” Guevara φανατικός φωτογράφος, με μια Leica με το σύστημα Visoflex

Η πρώτη αποφασιστική κίνηση έγινε το 1964, πέντε μόλις χρόνια (για τα δεδομένα της εποχής ήταν πολύ γρήγορη αντίδραση) από την πρώτη παρουσίασης της Nikon F. To όνομα της μηχανής απάντησης της Leica καθόλου πρωτότυπο, ακολούθησε την γιαπωνέζικη πεπατημένη, Leicaflex. Η Leicaflex ήταν μια μηχανή που βγήκε σε αρκετές εκδόσεις από το 1964 μέχρι το 1976 στην αγωνιώδη προσπάθεια να ανταγωνιστεί τους γιαπωνέζους στο γήπεδό τους, στις SLR.

Η πρώτη πραγματική SLR από την Leica,   μια Leicaflex που για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους ήταν μια παταγώδης εμπορική αποτυχία

Όμως οι SLR της Leica  συνάντησαν μουδιασμένη υποδοχή. Πρώτον γιατί ήταν πανάκριβες σε σχέση με τις γιαπωνέζικές και δεύτερον αυτοί οι σατανάδες η γιαπωνέζοι σε κάθε μοντέλο παρουσίαζαν και μια καινούργια συναρπαστική δυνατότητα που έκαναν  τους φωτογράφους να τους προτιμούν.

Στην σειρά R μέχρι την Leica R7 είναι φανερή η επίδραση των Minolta της σειράς Χ, εδώ η πρώτη της σειράς η Leica R3

Οι κύριοι ανταγωνιστές εκείνα τα πρώτα χρόνια όταν οι γιαπωνέζοι σταμάτησαν να κάνουν τηλεμετρικές μηχανές αντίγραφα της Leica, ήταν οι Nikon, οι Pentax και οι Minolta. Όμως γρήγορα την επόμενη δεκαετία έκαναν κι άλλες μηχανές δυναμική είσοδο. Οι Canon και οι Olympus οπότε η Leica χρειάζονταν κάτι πιο δραστικό.

Η Leica R7 είναι η τελευταία της σειράς R που σχεδίασε η Minolta

Η επόμενη απάντηση της Leica στον καταιγισμό γιαπωνέζικων SLR ήταν η σειρά R και μάλιστα μετά την παταγώδη αποτυχία των Leicaflex, είχε αποφασίσει να συνεργαστεί με την Minolta για την επόμενη SLR της. Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν η Leica R3 το 1974-1980, η Leica R4 και παραλλαγές το 1980-1984, η Leica R5 το 1987, η Leica R6 το 1988–1992 με απόλυτα μηχανική λειτουργία, την μπαταρία την είχε μόνο για το φωτόμετρο και η τελευταία της συνεργασίας με την Minolta η Leica R7. Το επόμενο μοντέλο ήταν ολοκληρωτική σχεδίαση και παραγωγή Leica η R8 το 1996–2002 και το τελευταίο μοντέλο αυτής της λογικής και σειράς η Leica R9, που παράγονταν μέχρι το 2009.

H  Leica R8 η πρώτη SLR στη σειρά R που σχεδίασε η Leica μόνη της

Όμως οι φωτογραφικές μηχανές που όχι μόνο συνέχισαν αλλά και δυνάμωσαν την φήμη της Leica ήταν οι τηλεμετρικές της σειράς M που διαδέχτηκαν τις Leica I, Leica II, Leica III και δημιούργησαν τον δικό τους μύθο, πάντα βέβαια μαζί με τους θρυλικούς φακούς της Leitz. Η σειρά M με πρώτη την Μ3 του 1954 ήταν μια καινούργια αρχή για τις τηλεμετρικές φωτογραφικές μηχανές της Leica μιας και εγκαινίασε και την μπαγιονέτ άρμοση για τους φακούς (μέχρι τότε οι φακοί της Leica ήταν βιδωτοί). Μια εξαιρετική σειρά φωτογραφικών μηχανών που έβαλε την Leica στην νέα μεταπολεμική εποχή και έκανε την εταιρεία αυτή που γνωρίσαμε στο τελευταίο μισό του 20ου αιώνα.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis. Για τα μαθήματα του fotoart μπορείτε να ρωτήσετε  και στο τηλέφωνο 6944303397.