Monthly Archives: October 2016

Rolleiflex – O μύθος των διοπτικών μηχανών

Rolleiflex

Είναι λίγες φορές στην ιστορία της φωτογραφίας που η εμφάνιση μιας φωτογραφικής μηχανής δημιούργησε ένα μύθο. Κι αν στα 35mm υπήρξαν μηχανές σαν τις Leica ή τις Nikon F καθόρισαν την πορεία τον φωτογραφικών μηχανών μέχρι και τις ψηφιακές μέρες μας, η εμφάνιση της Rolleiflex το 1929, της πρώτης ουσιαστικά διοπτικής φωτογραφικής μηχανής με καθρέπτη (Twin Lens Reflex), έφερε καινούργια δεδομένα στους φωτογράφους.

rolleiflex1

Το καινούργιο που έφερε το γερμανικό εργοστάσιο Franke and Heidecke με τις Rolleiflex και τις παραλλαγές της ήταν η δυνατότητα για ένα μεγάλο αρνητικό 6cmX6cm με εξαιρετικούς φακούς και με ένα ελαφρύ σώμα, παρόλο που όλα τα μέρη του ήταν μεταλλικά με εξαιρετική αντοχή και αξιοπιστία. Όταν μάλιστα εμφανίστηκε η Rolleiflex με τον φακό 80mm f/2.8 Planar HFT, αποτέλεσε το πρότυπο για όλους τους κατασκευαστές μεσαίου φορμά.

rolleiflex

Η Rolleiflex με τον  Planar 80mm f/2.8 HFT

Οι Rolleiflex δημιούργησαν και ένα διαφορετικό φωτογραφικό στυλ. Η σκόπευση από πάνω που αναγκάζει τον φωτογράφο να κάνει το χαρακτηριστικό σκύψιμο, αλλά και το ότι δεν φέρνεις την μηχανή στο πρόσωπο πράγμα που σου επιτρέπει να έχεις άμεση οπτική επαφή με το θέμα σου, αλλά και το ότι περνάς σχετικά απαρατήρητος έξω στο δρόμο καθώς δεν φαίνεται να σηκώνεις την μηχανή, αλλά φωτογραφίζεις από το ύψος της μέσης ή του στήθους (παρόλο που στην πορεία στα αξεσουάρ της προστέθηκε και ένα πεντάπρισμα). Όλα αυτά μαζί με το τετράγωνο καρέ ήταν από μόνα τους ικανά να καθορίσουν το στυλ του φωτογράφου.

rolleiflex4

Αυτοπορτραίτο του Richard Avedon εν ώρα δράσης με την Rolleiflex

Η λογική στην σχεδίαση των Twin Lens Reflex (TLR) Rolleiflex ήταν τόσο πετυχημένη που αντιγράφηκε από όλους, χωρίς κανείς ποτέ να φτάσει την ποιότητα και την αξιοπιστία του πρωτότυπου. H Rolleiflex υιοθετήθηκε σαν η κύρια φωτογραφική μηχανή από χιλιάδες ανώνυμους επαγγελματίες φωτογράφους σε όλο τον κόσμο, αλλά και από αρκετούς επώνυμους. Ανάμεσα στους γνωστούς φωτογράφους που δούλεψαν με Rolleiflex και φυσικά ενίσχυσαν τον μύθο της ήταν οι o Cecil Beaton, Robert Capa, Robert Doisneau, Alfred Eisenstadt, Imogen Cunningham, Richard Avedon, Diane Arbus και η πιο πρόσφατη αποκάλυψη Vivian Maier.

rolleiflex3

H Vivian Maier σε ένα από τα υπέροχα αυτοπορτραίτα της με την Rolleiflex

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis

 

 

Η φωτογραφική μου μηχανή και οι φωτογραφικοί φακοί

2  Δίωρα Βασικά Μαθήματα Φωτογραφίας

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 6-10 το απόγευμα

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΟΥ ΜΗΧΑΝΗ και ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΙ ΦΑΚΟΙ. Αυτά τα 2 δίωρα μαθήματα από την σειρά ΒΑΣΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ έχουν προγραμματιστεί για την Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 6-8 και 8-10 το απόγευμα στην έδρα του fotoart Αλκίμου 148 στο Περιστέρι. Το κάθε δίωρο μάθημα από τα ΒΑΣΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ κοστίζει 20 ευρώ αλλά για αυτά τα 2 συγκεκριμένα μαθήμα αν κάποιος τα παρακολουθήσει μαζί την ίδια μέρα υπάρχει η προσφορά των 30 ευρώ και για τα δύο μαθήματα.

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΟΥ ΜΗΧΑΝΗ είναι ένα δίωρο μάθημα που έχει σαν σκοπό να σας μάθει τις βασικές ρυθμίσεις και λειτουργίες της ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής σας.

ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΙ ΦΑΚΟΙ είναι ένα δίωρο μάθημα για τους φωτογραφικούς εναλλακτικούς φακούς και τα φωτογραφικά φίλτρα.

Για την συμμετοχή σας αρκεί ένα μήνυμα ή ένα τηλέφωνο ώστε να σας κρατήσω θέση γιατί τα τμήματα των μαθημάτων είναι περιορισμένων θέσεων. Για το μάθημα της φωτογραφικής μηχανής είναι απαραίτητο να μου στείλετε το μοντέλο της φωτογραφικής σας μηχανής.

Επικοινωνία

Δημήτρης Ασιθιανάκης

Τηλ. 210 5745265

Κιν. 6944 303397

Κάντε με φίλο στο Facebook για να είστε πάντα ενημερωμένοι

https://www.facebook.com/dimitrios.asithianakis

Διεύθυνση που γίνονται τα μαθήματα

Αλκίμου 148 – 12137 Περιστέρι

Βασικά Μαθήματα Φωτογραφίας για Όλους

Τα Βασικά Μαθήματα Φωτογραφίας για Όλους είναι δίωρα συμπυκνωμένα μαθήματα που αφορούν ένα ζήτημα σημαντικό για τους φωτογράφους αλλά και τους επίδοξους φωτογράφους. Το κάθε δίωρο είναι αυτόνομο και μπορεί να το παρακολουθήσει μόνο του ή σε συνδυασμό με άλλα μαθήματα. Μια ιδέα του fotoart που βασίστηκε στην πολύχρονη εμπειρία στην διδασκαλία της Φωτογραφίας του Δημήτρη Ασιθιανάκη.

Από την πρώτη μέρα του Οκτωβρίου που ξεκίνησαν το 2014 έχουν μεγάλη δημοτικότητα γιατί απαντούν άμεσα σε συγκεκριμένες ανάγκες των φωτογράφων που για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορούν να παρακολουθήσουν σεμινάρια φωτογραφίας με πιο μεγάλη διάρκεια. Η συχνή επανάληψη τους σχεδόν μια φορά τον μήνα από τον Οκτώβριο μέχρι τον Ιούνιο κάθε χρόνο δίνει την ευκαιρία σε όλους πραγματικά να μπορέσουν να παρακολουθήσουν κάποια ή και όλα τα βασικά μαθήματα φωτογραφίας.

Τα Βασικά Μαθήματα Φωτογραφίας για Όλους που έχουν γίνει μέχρι σήμερα είναι τα παρακάτω

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΟΥ ΜΗΧΑΝΗ

ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΙ ΦΑΚΟΙ

ΕΚΘΕΣΗ -ΦΩΤΟΜΕΤΡΟ -ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΜΕΤΡΙΑ

ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΦΥΣΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΤΟΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

10 ΜΕΓΑΛΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ

ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ DSLR ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΤΟΥ LIGHTROOM ΣΕ ΕΝΑ ΔΙΩΡΟ

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΤΟΥ PHOTOSHOP ΣΕ ΕΝΑ ΔΙΩΡΟ

Περισσότερες πληροφορίες για τα Βασικά Μαθήματα Φωτογραφίας για Όλους θα βρείτε στις ιστοσελίδες

Βασικά Μαθήματα Φωτογραφία για Όλους!

Η Φωτογραφική μου μηχανή!

Οι Φωτογραφικοί Φακοί

Έκθεση φωτογραφίας Ανδρέας Ζαχαράτος “JAZZ ΣΤΙΓΜΕΣ”

“JAZZ ΣΤΙΓΜΕΣ” ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΧΑΡΑΤΟΣ

Ανδρέας Ζαχαράτος

Έκθεση φωτογραφίας του Ανδρέα Ζαχαράτου με θέμα “Jazz στιγμές” θα παρουσιαστεί από τις 10 Νοεμβρίου ως τις 6 Δεκεμβρίου στην Θεσσαλονίκη, στον Πολυχώρο Εικόνας Κούνιο. Στα εγκαίνια θα παρευρίσκεται και θα μιλήσει ο μουσικός & συγγραφέας  Σάκης Παπαδημητρίου.

Επιμέλεια έκθεσης: Τζένη Λυκουρέζου & Τάσος Σχίζας

Εγκαίνια Πέμπτη 10 Νοεμβρίου στις 8:00 μ.μ.

Διάρκεια: 10 Νοεμβρίου – 6 Δεκεμβρίου 2016

Ωράριο λειτουργίας: Δευτ. 9:00-17:00, Τρ. 9:00-16:00, Τετ. 9:00-17:00,

Πεμ. 9:00-16:00, Παρ. 9:00-16:00, Σαβ. 9:00-11:00, Κυρ. κλειστά

Πολυχώρος Εικόνας Κούνιο: Κομνηνών 24, Λουλουδάδικα, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310271003

zaxaratos1

O Ανδρέας Ζαχαράτος προσεγγίζει την ελληνική & διεθνή τζαζ σκηνή αιχμαλωτίζοντας στιγμές που βρίσκεται διάχυτο το συναίσθημα και ο δυναμισμός της τζαζ μουσικής. Κάθε νότα μεταφράζεται σε κλικ και κάθε ακουστικό συναίσθημα σε μία φωτογραφική σύνθεση.

«Όταν τους μουσικούς δεν τους απασχολεί (για να μην πω ενοχλεί) ότι κάποιος παραμονεύει με τον φακό και τριγυρνά στη σκηνή, αυτό θα πει ότι υπάρχει εμπιστοσύνη στα κριτήρια του φωτογράφου. Αυτό ισχύει απολύτως με τον Ανδρέα Ζαχαράτο. Η παρουσία του εκπέμπει ευγένεια και οι μετακινήσεις του γίνονται πάντα με άνεση και ελευθερία αλλά και με διακριτικότητα. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το εκτυπωμένο αποτέλεσμα, γιατί οι φωτογραφίες του δεν είναι στατικές. Το βλέπεις, έχουν κινητικότητα. Δίνουν ερεθίσματα στον θεατή να προσδιορίσει τον ήχο και να προεκτείνει την μουσική έξω από το πλαίσιο της εικόνας».

Σάκης Παπαδημητρίου, Μουσικός-συγγραφέας

«Γνώρισα τον Ανδρέα Ζαχαράτο και την βραβευμένη δουλειά του στα μέσα του ’90 και εντυπωσιάστηκα από τις ιδιαίτερη γαλήνια φωτογραφική ματιά του. Είχα την χαρά να δημοσιεύσω τις «τετράγωνες στιγμές του» στο 2ο τεύχος του περιοδικού «Φωτογραφικό Είδωλο». Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά, και με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του, συνεργαζόμαστε ξανά, για την παρουσίαση της έκθεσής του, στον Πολυχώρο Εικόνας Κούνιο».

Τάσος Σχίζας

Ο Ανδρέας Ζαχαράτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε φωτογραφία & κινηματογράφο στη σχολή κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου στην Αθήνα. Εργάζεται ως Διευθυντής Φωτογραφίας από το 1985 έως σήμερα στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση της ΕΡΤ. Από το 1993 έχει πραγματοποιήσει είκοσι δύο ατομικές εκθέσεις φωτογραφίας. Έχει εκδώσει δύο Μονογραφίες) “JAZZ MOMENTS” (Εκδ. Τόπος 2015) “Μάνη από πέτρα & χρόνο” Εκδ. Δεσμός, 2014) . Έχει βραβευτεί σε φωτογραφικούς διαγωνισμούς σε Ελλάδα και Ευρώπη. Έχει συμμετάσχει ως Διευθυντής Φωτογραφίας ταινιών τεκμηρίωσης σε φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τέλος, έχει διδάξει επί σειρά ετών (βασικές αρχές φωτογραφίας, εικονοληψία, αισθητική εικόνας, διεύθυνση φωτογραφία κιν/φου & τηλεόρασης) σε κρατικά και ιδιωτικά Ι.Ε.Κ.

Website: http://www.jlykourezou-azacharatos.gr/

zaxaratos2

Επιμέλεια έκθεσης: Τζένη Λυκουρέζου & Τάσος Σχίζας

Εγκαίνια Πέμπτη 10 Νοεμβρίου στις 8:00 μ.μ.

Διάρκεια: 10 Νοεμβρίου – 6 Δεκεμβρίου 2016

Ωράριο λειτουργίας: Δευτ. 9:00-17:00, Τρ. 9:00-16:00, Τετ. 9:00-17:00,

Πεμ. 9:00-16:00, Παρ. 9:00-16:00, Σαβ. 9:00-11:00, Κυρ. κλειστά

Πολυχώρος Εικόνας Κούνιο:

Κομνηνών 24, Λουλουδάδικα, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310271003 www.kounio.gr

Φωτογραφικό Είδωλο:

Ναυμαχίας Έλλης 4, Λαδάδικα, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 638447 www.photoeidolo.gr

Σεμινάριο Δημιουργικής Φωτογραφίας

Σεμινάριο Δημιουργικής Φωτογραφίας

Νέο τμήμα μαθημάτων πρώτου κύκλου

Διδάσκουσα: Ηώ Πάσχου
Έναρξη: Πέμπτη 3 Νοεμβρίου
Διάρκεια: Νοέμβριος 2016 – Φεβρουάριος 2017
Ημέρα & ώρες διεξαγωγής: Πέμπτη 18.00-22.00

Λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος για συμμετοχή στο σεμινάριο δημιουργικής φωτογραφίας θα πραγματοποιηθεί και νέο τμήμα μαθημάτων πρώτου κύκλου. Το τμήμα περιλαμβάνει 15 εβδομαδιαίες τετράωρες απογευματινές συναντήσεις (60 ώρες). Oι συναντήσεις πραγματοποιούνται κάθε Πέμπτη από τις 3 Νοεμβρίου έως τις 2 Μαρτίου 2017, 18:00-22:00.

Το πρόγραμμα του εργαστηρίου Δημιουργικής Φωτογραφίας αναπτύσσεται σε δύο κύκλους. Κάθε κύκλος διαρθρώνεται σε 15 τετράωρες εβδομαδιαίες συναντήσεις και θέτει στο επίκεντρο του, την καλλιτεχνική, θεωρητική και τεχνική παράμετρο της φωτογραφικής εικόνας, μέσα από ένα εντατικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει εισηγήσεις και παρουσιάσεις φωτογράφων, πρακτική εφαρμογή, ανάθεση ασκήσεων και διαρκή παρακολούθηση και κριτική των φωτογραφικών εργασιών των συμμετεχόντων.

hcp

Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος που επιτρέπει τον πειραματισμό και αποβλέπει στην καλλιέργεια της φωτογραφικής αντίληψης και την εξάσκηση του κριτικού βλέμματος, ενθαρρύνοντας τους συμμετέχοντες να λαμβάνουν ενεργά μέρος σε μια συνεχή δημιουργική διαδικασία, επισημαίνοντας και αναλύοντας βασικά αισθητικά και τεχνικά ζητήματα που προκύπτουν.

Στον πρώτο κύκλο μαθημάτων, οι σπουδαστές εξοικειώνονται με την αισθητική, τις πρακτικές της σύγχρονης φωτογραφίας και τις απαραίτητες τεχνικές, που θα βοηθήσουν στην κατανόηση και χρήση της φωτογραφικής γλώσσας, ως μέσο έκφρασης και εξερεύνησης, αναδεικνύοντας την προσωπική τους δημιουργική προσέγγιση.

Όσοι έχουν παρακολουθήσει τον πρώτο κύκλο ή όσοι διαθέτουν κάποια πρότερη εμπειρία μπορούν να ενταχθούν δεύτερο κύκλο το Μάρτιο 2017. Στο δεύτερο κύκλο επιχειρείται η διερεύνηση σε βάθος, της αισθητικής και των πρακτικών της σύγχρονης φωτογραφίας καθώς και η εξέλιξη σε τεχνικό και δημιουργικό επίπεδο. Οι συμμετέχοντες μέσω της διδασκαλίας ωθούνται να αναπτύξουν περαιτέρω το προσωπικό τους ύφος με τελικό στόχο τη συγκρότηση μιας ολοκληρωμένης σειράς φωτογραφιών (portfolio) που να αντικατοπτρίζει τα δικά τους φωτογραφικά ενδιαφέροντα.

Tο πρόγραμμα πλαισιώνεται από διαλέξεις και παρουσιάσεις προσκεκλημένων καλλιτεχνών, καθώς και εκπαιδευτικές επισκέψεις σε εκθέσεις φωτογραφίας.

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ
Με την ολοκλήρωση των μαθημάτων θα δοθούν στους συμμετέχοντες πιστοποιητικό παρακολούθησης από το Ελληνικό Κέντρο Φωτογραφίας.

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
Για να δηλώσετε συμμετοχή στον πρώτο κύκλο του εργαστηρίου Δημιουργικής Φωτογραφίας, παρακαλούμε συμπληρώστε την online αίτηση συμμετοχής που είναι διαθέσιμη στον δικτυακό του Ελληνικού Κέντρου Φωτογραφίας. Οι θέσεις είναι περιορισμένες και τηρείται σειρά προτεραιότητας.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Τ: 210 9211750 (Δευτ-Παρ. 11:00-16:00), 
E: contact@hcp.gr

Edward Sheriff Curtis – Ο φωτογράφος των Ινδιάνων

Ο Edward Sheriff Curtis (1868–1952) ήταν ένας αμερικάνος φωτογράφος και εθνολόγος και στα δύο αυτοδίδακτος. Για πάνω από τριάντα χρόνια αφοσιώθηκε στην καταγραφή των ινδιάνικων φυλών από το Μεξικό μέχρι τον Καναδά, ένα υλικό -κείμενα και 1500 φωτογραφίες – που μετά από πολλές περιπέτειες τυπώθηκε σε ένα 20τομο έργο που ονομάστηκε “The North American Indian”.

Edward Sheriff Curtis

Edward Sheriff Curtis

O Edward Curtis ξεκίνησε την καριέρα του σαν μαθητευόμενος φωτογράφος στα 17 του στην Μινεσότα. Στα 19 του μετακόμισε στο Σηάτλ και άνοιξε το δικό του φωτογραφικό στούντιο. Μια φωτογραφία του που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο σε μια έκθεση που υποστηρίζονταν από την National Geographic  Society ήταν η αφορμή να γνωριστεί με ένα μικρό κύκλο εθνολόγων ειδικευμένων στου βορειοαμερικάνους ινδιάνους.

Edward Sheriff Curtis

Αυτές οι γνωριμίες τον βοήθησαν να γίνει ο επίσημος φωτογράφος στην  Harriman Alaska Expedition το 1899 όπου και απόκτησε τις πρώτες του γνώσεις στην εθνολογία κατά την διάρκεια των απογευματινών διαλέξεων που γίνονταν από τα μέλη τη αποστολής. Οι εξαιρετικές φωτογραφίες του Curtis έγιναν η αφορμή για μια ακόμη πρόσκληση. Να φωτογραφίσει την φυλή των Μαυροπόδαρων στην Μοντάνα το 1900. Μετά από αυτά τα δύο ταξίδια ο Curtis αποφάσισε να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην καταγραφή  και φωτογράφιση των Ινδιάνων και για τα επόμενα χρόνια αναζητούσε υποστηρικτές. Το 1906 με χρηματοδότηση  από τον J.P. Morgan και αφού βρήκε τους κατάλληλους συνεργάτες  σε ένα χρόνο το 1907 κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος του “The North American Indian”.

Edward Sheriff Curtis

Τζερόνιμο ο αρχηγός των Απάτσι

Αυτό το έργο ζωής του Curtis που στο τέλος τον οδήγησε στην χρεοκοπία περιλαμβάνει πάνω από 40000 φωτογραφίες και πάνω από 10000 ηχογραφήσεις από 80 ινδιάνικες φυλές. Κατέγραψε τις διαλέκτους, τις παραδόσεις και την ιστορία, τις διατροφικές συνήθειες, τα έθιμα, τα ρούχα, την αρχιτεκτονική , τους τρόπους διασκέδασης και τις διάφορες τελετές, από τις κάθε είδους γιορτές μέχρι τις κηδείες. Ένα έργο τεράστιο που παρόλο που δημοσιεύτηκαν 20 τόμοι μοιάζει ανολοκλήρωτο. Είναι πάντως το μεγαλύτερο φωτογραφικό εγχείρημα που έγινε ποτέ και ο τίτλος “ο φωτογράφος των Ινδιάνων” ίσως να μοιάζει φτωχός καθώς ο Edward Sheriff Curtis ήταν πολλά περισσότερα.

Edward Sheriff Curtis

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis

Οι πρώτες Leica

Το 1913 ο Oskar Barnack επικεφαλής μηχανικός στην εταιρεία οπτικών συστημάτων Leitz στη Γερμανία, αποφάσισε να σχεδιάσει μια φωτογραφική μηχανή, αλλά μια μηχανή αλλιώτικη από τις άλλες. Ο ίδιος ήταν παθιασμένος φωτογράφος και ορειβάτης αλλά επειδή υπέφερε από άσθμα, του ήταν δύσκολο να κουβαλάει στις εξορμήσεις στα βουνά τον βαρύ φωτογραφικό εξοπλισμό που ήταν απαραίτητος εκείνη την εποχή για κάποιον που ήθελε ποιοτικές φωτογραφίες. Έτσι το ζητούμενο ήταν μια μικρή σε μέγεθος και ελαφριά φωτογραφική μηχανή με μικρό μέγεθος φιλμ που θα στηρίζεται στους εξαιρετικούς φακούς για να μπορεί να παράγει αρνητικά που να μπορούν να δώσουν ποιοτικές εκτυπώσεις στον σκοτεινό θάλαμο.

leica

Το πρωτότυπο της Leica που σχεδίασε ο Oskar Barnack (Ur Leica)

Σχεδιάζοντας μια φωτογραφική μηχανή για δραστηριότητες στη φύση ο Barnack το 1914 παρουσίασε στο αφεντικό του τον Ernst Leitz, την πρώτη Leica (από τα αρχικά Lei από το Leitz και ca από το camera). H μηχανή έπαιρνε καρούλια γεμισμένα με κινηματογραφικό φιλμ 35mm και δημιουργούσε αρνητικά 24mmX36mm. Μέγεθος φιλμ αλλά και μηχανή έγιναν τα πρότυπα για την φωτογραφία αλλά και για τις φωτογραφικές μηχανές τα χρόνια που ακολούθησαν.

leica

Η Leica 0 που κατασκευάστηκε σε 31 κομμάτια  για δοκιμές

Ο 1ος παγκόσμιος πόλεμος δεν επέτρεψε την άμεση εφαρμογή των σχεδίων. Μόλις το 1923 μετά από αρκετές βελτιώσεις στην μηχανή και στους φακούς φτιάχτηκαν 31 πρωτότυπα και δόθηκαν σε φωτογράφους να τις δοκιμάσουν σε πραγματικές συνθήκες. Παρόλο που τα σχόλια που πήρε η μηχανή δεν ήταν όλα θετικά με μια τολμηρή επιχειρηματική κίνηση ο Leitz, αποφάσισε με κάποιες ακόμη βελτιώσεις να δώσει εντολή το 1924 να κατασκευαστούν 1000 μηχανές.

leica

Η πρώτη Leica (Ι) που βγήκε στην αγορά

Η μηχανή παρουσιάστηκε στην ανοιξιάτικη εμπορική έκθεση στη Λειψία (Leipzig) της Γερμανίας το 1925 και η επιτυχία της ήταν άμεση. Η Leitz συνέχισε να εξελίσσει την μηχανή, αλλά και τους φακούς που αυτοί είναι που κυρίως δημιούργησαν τον μύθο της Leica. Οι φακοί αλλά μαζί και οι σπουδαίοι φωτογράφοι που το έργο τους είναι συνδεμένο με μια Leica.  Ανάμεσα τους μερικά από τα σπουδαιότερα ονόματα της φωτογραφίας του 20ου αιώνα με πρώτο τον πατριάρχη της φωτογραφίας δρόμου Henri Cartier-Bresson αλλά και τους  Elliott Erwitt, Robert Frank, Bruce Gilden, Bruce Davidson, Inge Morath, Martine Franck, Sebastião Salgado, Alex Webb, Joel Meyerowitz, Garry Winogrand, Mark Cohen, Ralph Gibson, ακόμη και τον πολεμικό φωτορεπόρτερ Larry Burrows.

leica

Η πρώτη Leica του Henri Cartier-Bresson

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis

 

 

Άλλη μια…με Graflex!

Το 1887 από τον William F. Folmer και τον William E. Schwing ιδρύθηκε ένα μικρό εργοστάσιο επεξεργασίας μετάλλου με σκοπό να κατασκευάζει  διάφορα φωτιστικά υγραερίου  αλλά και ποδήλατα. Μιας και ο φωτισμός με το υγραέριο αντικαταστήθηκε σιγά-σιγά από τον ηλεκτρισμό, η τεχνογνωσία τους  οδήγησε και στην κατασκευή φωτογραφικών μηχανών. Αυτή η μεταλλουργία έμελλε να παίξει σημαντικό ρόλο στην φωτογραφία του πρώτου μισού του 20ου αιώνα καθώς κατασκεύαζε την φωτογραφική μηχανή που προτιμούσαν οι περισσότεροι φωτορεπόρτερ μέχρι την επικράτηση των Νikon F την δεκαετία του 60 και  Nikon F2 την δεκαετία του 70′. Ήταν η υπέροχη Graflex.

Graflex

Η πρώτη Graflex βγήκε στην αγορά το 1899 και  έκανε μεγάλη επιτυχία, τόσο μεγάλη που τράβηξε την προσοχή της Kodak που αμέσως αγόρασε την Folmer and Schwing Manufacturing Company το 1905 και την μετονόμασε σε Graflex. Κάτω  από την διοίκηση την Kodak σχεδιάστηκαν όλα τα επιτυχημένα μοντέλα για τους φωτορεπόρτερ που έκαναν την εταιρεία διάσημη. Το 1926 εξαιτίας ενός αντιμονοπωλιακού νόμου η Kodak αναγκάστηκε να πουλήσει την εταιρεία που συνέχισε αυτόνομα την πορεία της σαν Graflex Inc. μέχρι το 1958 που άρχισε η πτωτική της πορεία. Μετά από διάφορες εξαγορές και συγχωνεύσεις έγινε τμήμα της Singer μέχρι το 1973 που διαλύθηκε και τον εξοπλισμό της τον αγόρασε η TOYO.

Το πιο πετυχημένο μοντέλο ήταν η Speed Graphic που παράγονταν με διάφορες βελτιώσεις από το 1912 μέχρι το 1973. Οι Graflex ήταν μηχανές μεγάλου φορμά και έπαιρναν διάφορα μεγέθη φιλμ με τα πιο δημοφιλή να είναι το 6,5Χ9 και το 10Χ12,5. Με τόσο μεγάλο μέγεθος φιλμ και τους εξαιρετικούς φακούς από κάμερες στούντιο που φόραγαν, τραβούσαν φωτογραφίες εξαιρετικής ποιότητας και για αυτό είχαν κερδίσει την προτίμηση των φωτορεπόρτερ. Οι Graflex ενώ ήταν μηχανές μεγάλου φορμά είχαν φωτοφράχτη εστιακού επιπέδου, ενώ όταν οι φωτογράφοι χρησιμοποιούσαν φακούς με διαφραγματικό φωτοφράχτη, τοποθετούσαν την ταχύτητα της μηχανής στο T.

Graflex

Ενώ η ποιότητα τους ήταν εξαιρετική η χρήση της φωτογραφικής μηχανής ήταν ιδιαίτερα κοπιαστική και χρονοβόρα. Σαν παιχνίδι έχω τραβήξει με μηχανές Graflex που έπεσαν στα χέρια μου την δεκαετία του 80΄ και έχω τεράστιο θαυμασμό για τους φωτογράφους που για πάνω από 50 χρόνια έκαναν φωτορεπορτάζ με αυτές τις αργές μηχανές. Η κραυγή “Άλλη μια” ή “Μια ακόμη”,  για όσους δεν προλάβαιναν να φωτογραφίσουν το θέμα τους ήταν από τις πιο συνηθισμένες εκείνη την εποχή και είναι γνωστό το ανέκδοτο του Προέδρου των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν, που είχε παρουσιάσει τους διαπιστευμένους φωτογράφους στον Λευκό Οίκο  σαν  μέλη του “Just One More Club”.

Graflex

O Arthur (Usher) Fellig με το ψευδώνυμο Weegee, είναι ο πιο γνωστός φωτογράφος που χρησιμοποιούσε Graflex σε όλη την καριέρα του

Η παρουσία της Graflex  έχει σημαδέψει μια ολόκληρη περίοδο της φωτογραφίας και θα την θυμόμαστε πάντα χάρη στις ασπρόμαυρες αμερικάνικες ταινίες. Όπου και να  εμφανίζεται φωτορεπόρτερ, κρατάει πάντα  στα χέρια του μια Graflex. Με την χαρακτηριστική κίνηση των φωτογράφων για την  αλλαγή του επίπεδου φορέα,  το φόρτωμα του φιλμ και το τράβηγμα της ασφάλειας και φυσικά τις φλασόλαμπες μιας χρήσης για τα φορητά φλας που χρησιμοποιούσαν μαζί με τις Graflex.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis

Sebastião Salgado – Genesis

Αυτό το βιβλίο και η τελευταία από ότι φαίνεται δουλειά του μεγάλου φωτογράφου και ανθρωπιστή είναι όντως όπως ο ίδιος το χαρακτηρίζει το magnum opus του. Κλείνοντας την τεράστια φωτογραφική του καριέρα με έναν ύμνο στη Γη, τον πλανήτη μας που με τόσο βάναυσο τρόπο έχουμε ασελγήσει πάνω του. Genesis ονομάζεται αυτό το οκτάχρονο project του Sebastião Salgado που μας παρουσιάζει το ανέγγιχτο ακόμη από τον σύγχρονο ανθρώπινο πολιτισμό κομμάτι του πλανήτη μας, με την δική του ξεχωριστή ματιά.

salgadogenesis

Όσοι γνωρίζαμε λίγα πράγματα για τον Salgado ξέραμε ότι γεννήθηκε μεγάλωσε σε ένα αγρόκτημα στην Βραζιλία που του ενέπνευσε την αγάπη του και τον σεβασμό του για την φύση. Ξέραμε ακόμη πριν από το ντοκυμαντέρ “Το αλάτι της Γης” που αφορούσε την ζωή του, για την δημιουργία του Instituto Terra και την προσπάθεια έκαναν μαζί με την γυναίκα του Lélia Wanick Salgado, για την αναγέννηση των τροπικών δασών. Όμως πιστεύω ότι ειδικά μετά την προτελευταία δουλειά του που αφορούσε τους πρόσφυγες, κανείς δεν περίμενε αυτή την στροφή του Salgado στην φωτογραφία του τοπίου και της άγριας φύσης.

salgadogenesis1

Χρειάστηκαν πάνω από 30 ταξίδια με κάθε είδους μέσο, με τα πόδια, με αεροπλάνα, ελικόπτερα, πλοία, αυτοκίνητα, κανό και αερόστατα. Από το υπερβολικό κρύο των πόλων,  στην  πύρινη κόλαση των ηφαιστείων και των ερήμων ο Salgado με την ενέργεια ενός έφηβου μας παρουσιάζει μια μοναδική συλλογή από εικόνες της φύσης, της άγριας ζωής, αλλά και ανθρώπινων φυλών  που ζουν απομονωμένες μακριά από τον πολιτισμό.  Μια μοναδική ερωτική επιστολή προς τον πλανήτη μας όπως την χαρακτηρίζει ο ίδιος ο φωτογράφος.

salgadogenesis2

Η επιλογή στην ασπρόμαυρη φωτογραφία παραμένει σταθερή και σε αυτό το γιγάντιο έργο του Salgado, ο οποίος και με την βοήθεια της τεχνολογίας καταφέρνει το απίστευτο. Να ξεπεράσει τον μεγάλο δάσκαλο μας και το σημείο αναφορά μας στην ασπρόμαυρη φωτογραφία τοπίου τον Ansel Easton Adams και πιστεύω ότι κι αυτός ο δάσκαλος θα ήταν περήφανος για αυτόν τον μαθητή. Η δεδομένη δεξιοτεχνία του Salgado στην ασπρόμαυρη φωτογραφία φτάνει σε δυσθεώρητα ύψη όσο αφορά την φόρμα, τις τονικές παραλλαγές αλλά και τις αντιθέσεις του φωτός και της σκιάς. Κοιτάς τις φωτογραφίες και μένεις με το στόμα ανοιχτό και με ανυπομονησία πηγαίνεις στην επόμενη.

salgadogenesis3

Το λεύκωμα είναι συγκλονιστικό. Σε αρκετές φωτογραφίες είναι φανερή η ψηφιακή επεξεργασία, αλλά έτσι δεν γίνονταν πάντα στις φωτογραφίες του Salgado, δεν φαίνονταν οι τοπικές υπερυποεκθέσεις στον σκοτεινό θάλαμο; Το μόνο που με ενοχλεί όπως και σε όλα τα φωτογραφικά άλμπουμ είναι οι φωτογραφίες σαλόνια που δεν βρίσκω το λόγο της υπάρξης τους ειδικά σε τόσο μεγάλα σε μέγεθος λευκώματα που μια χαρά φαίνονται και στην μια σελίδα οι φωτογραφίες.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis

Kodak Pocket Instamatic & φιλμ 110

Το 1972 η Kodak πάλι προξένησε στο πάταγο στον φωτογραφικό κόσμο, δημιουργώντας ένα καινούργιο φωτογραφικό κοινό (που σήμαινε καινούργια μερίδια στην αγορά). Ενώ όλες οι ανερχόμενες εταιρείες φωτογραφικών ειδικά οι γιαπωνέζικές έριχναν το βάρος τους σε όλο και πιο επαγγελματικά μοντέλα, η Kodak πιστή στην προσπάθεια της να προσελκύει πλατύτερο κοινό στην φωτογραφία , παρουσίασε την σειρά φωτογραφικών μηχανών Pocket Instamatic και το μικρό σε μέγεθος φιλμ σε κασέτα, το 110.

Pocket Instamatic 110

Η Pocket Instamatic ήταν η εξέλιξη μπορούμε να πούμε της σειράς instamatic με το φιλμ 126 αλλά σε ακόμη πιο μικρό μέγεθος και με ακόμη πιο ελαφριές και μικρές σε μέγεθος μηχανές, για αυτό και ο χαρακτηρισμός μηχανή τσέπης.

Pocket Instamatic 110

Σε όλη αυτή τη σειρά μηχανών κατασκευάστηκαν μόνο από την Kodak πάνω από 25 εκατομμύρια κομμάτια σε διάφορες εκδόσεις και το 110 φορμά του φιλμ παρόλο το μικρό μέγεθος και τις όχι τόσο ποιοτικές εκτυπώσεις του, παρέμεινε δημοφιλές μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 90′.

kodakpocket110b

Το κασετάκι του 110 φιλμ έδωσε την ευκαιρία και σε άλλους κατασκευαστές να δημιουργήσουν τα δικά τους μοντέλα που να το δέχονται και έτσι φτιάχτηκαν πολλά και διαφορετικά μοντέλα pocket μηχανών από όλους τους κατασκευαστές φωτογραφικών μηχανών, με πολλά και διαφορετικά χαρακτηριστικά, όπως ακολούθησαν φυσικά και στην παραγωγή του φιλμ 110. Η Kodak έκανε για μια ακόμη φορά το θαύμα της.

Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart. Μπορείτε να τον βρείτε στο Facebook Dimitrios Asithianakis